เส้นชัย..จุดหมาย

ยานนาวาวิเศษ

๏ วิชาเหมือนสินค้า อันมีค่าอยู่เมืองไกล ต้องยากลำบากไป จึงจะได้สินค้ามา
๏ จงตั้งเอากายเจ้า เป็นสำเภาอันโสภา ความเพียรเป็นโยธา แขนซ้ายขวาเป็นเสาใบ
๏ นิ้วเป็นสายระยาง สองเท้าต่างสมอไม้ ปากเป็นนายงานไป อัชฌาสัยเป็นเสบียง
๏ สติเป็นหางเสือ ถือท้ายเรือไว้ให้เที่ยง ถือไว้อย่าให้เอียง ตัดแล่นเลี่ยงข้ามคงคา
๏ ปัญญาเป็นกล้องแก้ว ส่องดูแถวแนวหินผา เจ้าจงเอาหูตา เป็นล้าต้าฟังดูลม
๏ ขี้เกียจคือปลาร้าย จะทำลายให้เรือจม เอาใจเป็นปืนคม ยิงระดมให้จมไป
๏ จึงจะได้สินค้ามา คือวิชาอันพิสมัย จงหมั่นมั่นหมายใจ อย่าได้คร้านการวิชา

"สมัยเรียนเพียรท่องต้องกำหนด อย่าได้ลดความเพียรเรียนหนังสือ
แม้นเรียนจบยังจำไว้ได้ฝึกปรือ สิ่งนี้คือแนวนำร่องส่องเส้นชัย"