...ความห่างไกลกันมันทรมาน...

...ความห่างไกลกันมันทรมาน...

     


  .....หลายคนที่มีความรัก  ไม่มีเรื่องทุกข์ใดๆ รักกันดี ไม่มีความขัดแย้งกันเลย ไม่มีปัญหาอะไรทั้งนั้นเลย แต่หลายคนคงเจอกับความรู้สึกที่ทรมาน คือ "เราอยู่ห่างไกลกัน" บางคนที่ ไม่รู้จะหาเรื่องอะไรมาทุกข์ใจ เลยต้องหาเหตุที่จะมาคิดมากให้กับ "ความห่างไกล"  ถ้าเรามองความห่างไกลให้เป็นเรื่องทุกข์ก็เป็นเรื่องทุกข์ เพราะคนทีเริ่มรักกันแรกๆ มักจะมีความรักที่หอมหวาน เป็นช่วงเวลาที่สวีตที่สุด อยากที่จะมาเจอกันทุกวัน อยากที่จะไปไหนมาไหนด้วยกัน อยากจะอยู่ด้วยกันตลอดเวลา อยากที่จะอยู่ใกล้กันนานๆ ยิ่งหลังจากที่บอกรักกันมาเรียบร้อยแล้ว แทบจะไปอยู่บ้านเดียวกันเลย  แต่ก็เหมือนสวรรค์กลั่นแกล้ง คู่รักที่เคยสวีตหวาน หลายๆคู่ให้ต้องห่างไกลกัน ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดต้องอยู่ต่างจังหวัด บ้างก็ต้องไปศึกษาต่อ บ้างต้องออกไปทำงาน บ้างก็ไปเรียนเมืองนอก นานๆกว่าจะได้เจอกันที มันทรมานมากแค่ไหนกว่าที่จะได้พบกันเร็วๆ ต้องฝ่าฟันความทรมาน เพื่อเวลาเจอกันทีจะได้หอมหวาน และเป็นความทรงจำที่ดีเพื่อไปนั่งเพ้อฝันได้ในวันจากกัน

          จริงๆแล้ว ถ้าเรามอง  ความห่างไกล เป็นเครื่องมือวัดใจของอีกฝ่าย ก็คงจะดี เราจะได้รู้ว่าเขารักเราแค่ไหน เป็นห่วงเราบ้างไหม และเขามั่นคงกับความรักเราแค่ไหน แต่ถ้าเราต้องเจอกันทุกวัน อยู่ด้วยกันตลอดเวลา ก็จะยังไม่เกิดความรู้สึกว่า คิดถึง นานๆไปความกระตือรือร้น อาจจะลดน้อยลง กลายเป็นความชินไป  "ความประทับใจ หรือความสุข จะมีมากกับอะไรที่ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ" ดังนั้นความหอมหวาน ความประทับใจ หรือความสุข จึงเกิดขึ้นเสมอเวลาคนที่ไกลกันมาเจอกัน และเราจะตักตวงความสุขนั้นอย่างเต็มที่ ในทุกๆ  วินาทีที่เราอยู่ด้วยกัน

         

            อย่างไรก็ตาม ขอเป็นกำลังให้ทุกคนนะคะ ที่ต้องทนทุกข์กับความ ทรมาน ที่เป็นเครื่องวัดปริมาณความผูกพันที่มีต่อกัน และวันใดที่เรามาพบกัน "ความหอมหวานเกิดขึ้นเสมอเวลาที่คน ไ ก ล มาเจอกัน"

...ความห่างไกลกันมันทรมาน...


...ความห่างไกลกันมันทรมาน...


...ความห่างไกลกันมันทรมาน...


เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์