ค น สำ คั ญ ที่ ไ ม่ สำ คั ญ

ค น สำ คั ญ ที่ ไ ม่ สำ คั ญ


ค น สำ คั ญ ที่ ไ ม่ สำ คั ญ


สิ่งที่อยู่ใกล้ตัวที่สุดมักเป็นสิ่งที่ไม่สำคัญที่สุดคือสิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวัน

เราก็คิดอยู่ว่าเราก็ต้องเห็นอยู่แบบนั้นต่อไป

ไม่เคยคิดว่าสิ่งนี้มันสำคัญ ไม่เคยเห็นแม้แต่ค่า

เหมือนกับการที่เราเห็นหน้าใครอยู่ทุกวัน

คน ๆ นั้นวิ่งตามเราอยู่ทุกวัน ใส่ใจเราอยู่ทุกวัน

เราก็มักจะเห็นแค่ว่าใครคนหนึ่งกำลังทำอะไรที่ดู งี่เง่า น่ารำคาญ

จนวันหนึ่งถ้าเราสูญเสียคนๆนั้นไป

เราก็อาจจะรู้สึกเสียใจบ้าง

เราอาจจะต้องการเรียกร้องให้มาเหมือนเดิม

หรือบางทีเราก็อาจจะรู้สึกว่าดีใจที่ได้มีชีวิตที่ปราศจากความรำคาญ

แต่จะมีใครที่เคยรู้สึกถึง

ความรู้สึกของคนที่เป็นผู้ให้ๆ เราทุกสิ่งทุกอย่าง

บางทีสิ่งที่เขาทำอยู่อาจไม่ได้ตั้งใจจะให้คุณรำคาญ

แต่เขาทำไปเพราะเขารักคุณจริงๆ




เหมือนความรักของพ่อแม่

เหมือนความรักของญาติผู้ใหญ่ของคุณ

เหมือนความรักของใครอีกหลายคนที่ให้คุณด้วยความจริงใจ




คุณเคยคิดว่าสิ่งเหล่านี้สำคัญบ้างไหม

คุณเคยคิดว่าคุณดูแลพวกเขาดีพอหรือยัง

คุณให้ความสำคัญกับคน-ถูกคนหรือเปล่า

คุณให้ความสำคัญกับคนที่ให้วัตถุคุณมากกว่าคนที่ให้ความรู้สึกที่ดีกับคุณหรือเปล่า





สิ่งที่สำคัญมักมองไม่เห็นด้วยตาแต่ต้องมองด้วยหัวใจ

แต่เรามักไม่มีเวลาพอที่จะใช้หัวใจมอง




เรามองอะไรแค่ฉาบฉวยแล้วก็ตัดสิน

เรามองดูความรวยความจนของคน ที่สิ่งของที่เขาใช้

เรามองความดีของคน ตรงที่เขาแสดงให้เราเห็น

เรามองอะไรหลายอย่างด้วยตาแล้วเราก็ตัดสินคนเพียงแค่เวลาไม่เกิน 5 นาที

เราต้องสูญเสียมิตรที่ดีไปเพียงเพราะเราอ้างว่าไม่มีเวลา

เราไม่มีเวลาก็ต่อเมื่อเราไม่สนใจ

เราไม่ให้ความสำคัญต่อสิ่งนั้น ต่อคนๆนั้น




แต่ถ้าลองมองย้อนดูทำไมเราถึงมีเวลาทำอะไรมากมายหลายอย่างในแต่ละวัน




เพราะเราให้ความสนใจ ให้ความสำคัญ



ทำไมคุณไม่ลองให้ความสำคัญกับสิ่งที่คุณลืมไป



กับคนที่หวังดีกับคุณแต่คุณไม่เคยมอง



อย่าปล่อยให้มิตรภาพดีๆต้องมีรอยร้าว



เพราะเมื่อวันหนึ่งที่คนๆ นั้นต้องจากเราไป



เราจะได้จากกันด้วยความรู้สึกที่ดี

เราจะได้ไม่รู้สึกผิดเพราะว่า

เรายังทำดีกับเขาไม่เพียงพอ 



     
"พ่อแม่ผู้แก่เฒ่า"

@ พ่อแม่ ก็แก่เฒ่า ......จำจากเจ้า ไม่อยู่นาน

จะพบ จะพ้องพาน ......เพียงเสี้ยววาน ของวันคืน


@ ขอเถิด ถ้าสงสาร ......อย่ากล่าวขาน ให้ช้ำใจ

คนแก่ ชะแรวัย ......คิดเผลอไผล เป็นแน่นอน


@ ไม่รัก ก็ไม่ว่า ......เพียงเมตตา ช่วยอาทร

ให้กิน และให้นอน ......คลายทุกข์ผ่อน พอสุขใจ


@ เมื่อยาม เจ้าโกรธขึ้ง......ให้นึกถึง เมื่อเยาว์วัย

ร้องไห้ ยามป่วยไข้ ......ได้ใครเล่า เฝ้าปลอบโยน


@ เฝ้าเลี้ยงจนโตใหญ่....แม้เหนื่อยกายก็ยอมทน

หวังเพียง จะได้ผล ......เติบโตจน สง่างาม


@ ขอโทษ ถ้าทำผิด ......ขอให้คิด ทุกทุกยาม

ใจแท้ มีแต่ความ ......หวังติดตาม ช่วยอวยชัย


@ ต้นไม้ ที่ใกล้ฝั่ง ......มีหรือหวัง อยู่นานได้

วันหนึ่ง คงล้มไป ......ทิ้งฝั่งไว้ กลายเป็นดิน




ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต(จั่นเจา)

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์