13 คุณสมบัตินักเขียน

แต่จะต้องสนใจในความเป็นคนของคนเราอย่างลึกซึ้ง

อย่างแรงกล้าที่จะให้คนอื่นๆ เห็นเหมือนอย่างที่เขาเห็น

และผลักดันตนเองให้แสดงเกี่ยวกับสภาพของมนุษย์นั้น

เพื่อที่วลี ประโยค และจังหวะของถ้อยคำจะได้เข้าสิงสู่ในความรู้สึกและตัวเขาตลอดเวลา

ในฐานะของศิลปินเขาจะต้องแยกตัวเองออกจากงานของตนให้ได้ โดยเรียนรู้ที่จะแยกแยะว่าสิ่งใดดีและไม่ดีเกี่ยวกับสิ่งที่เขาเขียน

เรียบเรียงใหม่ เขาต้องสามารถที่จะตัดทิ้งต้นฉบับของเขาได้โดยไม่ลังเล สามารถที่จะขัดเกลาความเป็นเด็กของเขาโดยไม่รู้สึกแหยงหรือขยาด

เกี่ยวกับเรื่องรายละเอียด สิ่งนี้มักจะเป็นสิ่งที่บอกและแยกให้เห็นความแตกต่างของงานเขียนที่ประสบความสำเร็จและที่ประสบความล้มเหลวได้

ไม่ได้เกิดจากความบันดาลใจชั่วครั้งชั่วยาม เขาจะต้องมีเวลาที่นั่งลงเขียนหนังสือทุกวัน การเป็นนักหนังสือพิมพ์เป็นวิธีหนึ่งที่จะทำให้ตัวเองได้เขียนหนังสือทุกวัน นักเขียนที่เริ่มต้นไม่สามารถจะอ้างเรื่องการงานของเขามาเป็นเหตุว่าทำให้เขาเขียนหนังสือไม่ได้

ที่สามารถเลี้ยงตัวได้ด้วยการเขียนหนังสือน้อยมากเมื่อเปรียบเทียบกับคนที่มีงานอย่างอื่นทำ

ไม่ได้เป็นนักเขียนเพราะเขาไม่ต้องการจะเป็น เพราะคนที่เป็นนักเขียนและประสบความสำเร็จนั้น เขียนได้ในทุกสภาวะของการดำรงชีวิต ในทุกสภาพที่ไม่เอื้ออำนวย

คิดว่าไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ล้วนแต่มีคนเคยเขียนไปก่อนแล้ว เราไม่มีอะไรที่จะเขียนได้เลย แต่เขาต้องเตือนตัวเองว่าเรื่องอย่างโรมิโอจูเลียตนั้น นักเขียนอิตาเลียนคนหนึ่งเคยเขียนมาแล้ว แต่เช็คสเปียร์เล่าเรื่องได้ดีกว่าและเรื่องเดียวกันนี้ยังนำมาเล่ากันใหม่ คือเรื่องเวสต์ไซด์สตอรี่

ซึ่งไม่ได้หมายความว่าโลกทั้งโลกได้สิ้นสุดลงแล้วสำหรับความเป็นนักเขียนของเขา เขาหลีกเลี่ยงตะกร้าได้ มีวิธีหลายวิธีวิธีหนึ่งคือย่าส่งเรื่องไปยังหนังสือที่เจ๊งไปแล้วเมื่อสี่ห้าปีก่อน

ที่จะอยู่กับปัญหาของความหว้าเหว่ เนื่องจากการเขียนหนังสือ
เป็นอาชีพที่หว้าเหว่ เป็นถนนสายหนึ่งที่บุคคลจะต้องเดินคนเดียว "

แหล่งที่มา: บอร์ดรวมเรื่องน่าอ่าน