Que Sera, Sera (Whatever Will Be, Will Be)

Pink Martini

When I was just a little girl
I asked my mother what will I be
Will I be pretty
Will I be rich
Here's what she said to me

Que sera sera
Whatever will be will be
The future's not ours to see
Que sera sera

When I was just a child in school
I asked my teacher what should I try
Should I paint pictures
Should I sing songs
This was her wise reply

Que sera sera
Whatever will be will be
The future's not ours to see
Que sera sera

When I grew up and fell in love
I asked my sweetheart what lies ahead
Will there be rainbows day after day
Here's what my sweetheart said

Que sera sera
Whatever will be will be
The future's not ours to see
Que sera sera

What will be, will be
Que sera sera...

Que Sera, Sera...Whatever will be, will be

The future's not ours to see ...Que Sera, Sera

ทุกครั้งที่ได้ยินเพลงเก่าเพลงนี้  มักถามตัวเองเสมอว่าถ้อยความในเพลงนั้น...กำลังสอนให้เรายอมรับและเข้าใจโลกอยู่รึเปล่า

Que Sera, Sera...อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด...เพลงมันว่าไว้

เวลาที่มีความสุข  เวลาที่มีกำลังใจ ฟังเพลงนี้แล้วก็บอกตัวเองว่า...เฮ้ย! ได้ไง ชีวิตเป็นของเรานี่นา  เราต้องควบคุมสิ่งที่ไม่ปรารถนาจะให้เกิดขึ้นได้สิ

หรือไม่...อย่างน้อยเราก็น่าจะคิดหาทางออกหรือบรรเทาแรงกระทบจากสิ่งที่มันจะเกิดขึ้น...ต้องทำได้สิ

คิดอย่างนั้นจริงๆ นะ (ตามประสามนุษย์ผู้ดื้อเงียบ)

แต่เวลาที่เหนื่อย  ท้อ  รู้สึกแย่หรือผิดหวังกับบางสิ่งบางอย่างที่ตัวเองไม่สามารถจัดการได้  จึงรู้ซึ้งว่า...วลี "อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด" มันจริงเสียยิ่งกว่าจริง

โลกนี้มีคน สัตว์ สิ่งของ และเหตุการณ์เพียงไม่กี่อย่างหรอกที่เราควบคุมมันได้   ส่วนที่เหลือ...ถ้าไม่มีคนอื่นคุมอยู่  มันก็อยู่เหนือการควบคุมของมนุษย์ผู้ใด

++++++++++++++++++

หลังจากที่ฟัง Que Sera, Sera ในอารมณ์ที่แตกต่างกัน  ทำให้เกิดสงสัยว่า...เราควรจะเชื่อมั่นในสัญชาตญาณยามสุขหรือยามทุกข์ดีล่ะ  

ถ้าคิดว่าเราควบคุมทุกอย่างได้...มันอาจทำให้เราลำพอง ประมาท และคาดหวังกับทุกสิ่งทุกอย่างมากเกินไป...ไม่ดีแน่

ในทางกลับกัน...ถ้าเราปล่อยชีวิตให้เป็นไปตามยถากรรม  ท่องแต่คาถา "อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด"

มันจะทำให้เราไม่กระตือรือร้นและหมดความเพียรพยายามรึเปล่า...ถ้าเป็นแบบนี้ยิ่งไปกันใหญ่

สุดท้ายก็ได้ข้อสรุปกับตัวเอง...เอาอย่างนี้ละกัน 

สิ่งใดที่ควบคุมหรือจัดการได้ด้วยตัวเราเอง ก็ควรตั้งใจทำสุดความสามารถ  อยากเห็นสิ่งใดเกิดขึ้นในทางดีๆ ก็จงทำให้มันเกิด

แต่หากสิ่งใดที่ผู้อื่นมีส่วนร่วมในการควบคุมมัน หรือมีอำนาจจัดการเหนือเรา  เราก็จงทำเท่าที่กำลังความสามารถเราจะทำได้  

หากพ้นจากหนึ่งสมอง  สองมือ  และหนึ่งความพยายามของเราแล้ว  จงยอมรับอย่างเข้าใจว่า "อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด" ... ดีไหม ?

FW