♣ จุดตรงกลาง ระหว่าง คนสองคน ที่ต้องหาให้เจอ ♣

♣ จุดตรงกลาง ระหว่าง คนสองคน ที่ต้องหาให้เจอ ♣




ตามหลักเลขคณิต ไม่ว่าจะพื้นที่วงกลม


สี่เหลี่ยม หรือหลายๆ เหลี่ยม


มนุษย์ก็เก่งและฉลาดพอที่จะหาจุดกึ่งกลางระหว่างพื้นที่นั้นๆ ได้


แต่ถ้าเป็นเรื่องของความรู้สึกที่เรียกกันว่า "ความรัก" ล่ะ


จุดตรงกลางระหว่างคนสองคน มันควรจะอยู่ตรงไหนดี?






เรื่องของตรงกลางเป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่ง


ที่บางคนอาจมองข้าม หรือบางครั้งก็ลืมนึกถึง


มีหลายคนที่เดินพุ่งเข้าหาความรักอย่างสะเปะสะปะราวกับคนไร้สติ


ยึดหลักทุ่มเทให้กับคนรักอย่างไม่ลืมหูลืมตา


จนบางครั้งลืมคิดไปว่า สิ่งที่เรากำลังทุ่มเทไปนั้น


ใช่สิ่งที่เขาต้องการหรือเปล่า







ฉันเคยรักใครคนหนึ่งแบบสุดขอบ


เวลารักก็จะรักเต็มที่และให้ความสำคัญ


กับทุกๆ รายละเอียดอย่างมาก อยากอยู่ใกล้ๆ


อยากคอยดูแล อยากจะทำได้ทุกอย่างเพื่อคนๆ นี้


ถ้าแปลงร่างเป็นโดราเอมอนได้ก็คงทำไปแล้ว







แต่ฉันลืมไปอย่างหนึ่งว่า . . .


ฉันใช้ความรักกลืนโลกของเขา


มารวมอยู่ในโลกของฉันแต่เพียงฝ่ายเดียวไม่ได้


คนทุกคนต่างต้องการพื้นที่ส่วนตัว


ในการคบกันก็ต้องการระยะห่างที่พอดี


ไม่มีใครอยากทิ้งโลกของตัวเอง


ไปอยู่โลกของอีกคนได้ตลอดเวลา






ฉันทำพลาดไป . . . อะไรที่มันมากเกิน มันไม่ดีหรอก


แม้กับความรักเองก็เช่นกัน สุดท้ายเราก็เลิกกัน . . .


แต่ฉันก็ไม่ได้โทษใครทั้งนั้น แม้แต่กับตัวเอง


การรักใครสักคนมากๆ ไม่ใช่เรื่องผิด


แต่ต้องรู้ว่าธรรมชาติของคนที่เรารักเป็นอย่างไร





บางคนชอบที่แฟนบอกรักทุกวัน . . .


หรือเอาใจใส่ในทุกรายละเอียดเป็นอย่างดี


แต่ถ้าไปแสดงออกกับคนที่เขาไม่ชอบวิธีการ


มีความรักแบบมากๆ อย่างนี้


อาจกลายเป็นการสร้าง "ความรำคาญ"


ให้กับอีกฝ่าย . . . โดยไม่ได้ตั้งใจ


ด้วยเหตุนี้เอง . . . ความรักจึงเป็นเรื่องยากจะเข้าใจ


บางทีเราคิดว่าเราทำดีที่สุดแล้ว . . .


แต่ทำไมยังดูแย่และน่าเบื่อในสายตาของอีกคนได้






อยู่ที่ตัวของเราเองแล้วว่า . . .


จะกะระยะห่างให้พอดีได้อย่างไร


วิธีที่ง่ายที่สุดคือ . . . การเอาใจเขามาใส่ใจเรา


ใช้สมองคิดไปพร้อมๆ กับการใช้หัวใจรัก






โลกของความรัก . . . ไม่จำเป็นต้องมีใบเดียว


ให้โอกาสเขา . . .


ด้วยการปล่อยให้เขาได้มีชีวิตส่วนตัวของเขาเองบ้าง







และให้โอกาสตัวเอง . . .ได้พักผ่อนอยู่ในโลกของเราบ้าง


การอยู่ใกล้กันมากเกินไป . . .


บางทีก็สร้างความอึดอัดมากกว่าที่จะอบอุ่น


ฉันว่ามันคงดีกว่า . . .


หากคนเราจะรักกันได้โดยไม่สูญเสียความเป็นตัวเอง






เรายังมีโลกของเรา . . . เขาก็ยังมีโลกของเขา


เว้นระยะห่างเอาไว้บ้าง เพื่อจะได้รู้ว่า . . .


"การคิดถึงกัน" . . . มันสวยงามอย่างไร


ใกล้ไป ก็ถอยห่างออกมาหนึ่งก้าว







แต่ถ้ากลัวว่าไกลไป . . . ก็ขยับเท้าเข้าใกล้ขึ้นอีก


ทำให้การรักษาระยะห่างเป็นเรื่องสนุกและผ่อนคลายเข้าไว้
   แม้ว่าในครั้งแรกๆ . . . การคำนวนจุดตรงกลางของหัวใจคนอาจทำได้ยาก


และไม่รู้จะเริ่มตรงไหน แค่เพียงค่อยๆ สังเกต


และค่อยๆ ฝึกเดินตามความสัมพันธ์ให้เคยชิน


แล้ววันหนึ่งจะกล้าพูดกับคนอื่นๆ ได้ว่า


"ความรัก...ง่ายนิดเดียว"


    



ใกล้ไป...ถอยออกมา 1 ก้าว


ห่างไป...เดินหน้าเข้าไปอีก 1 ก้าว


เห็นไหม...ง่ายนิดเดียว

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์