จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล
ภาพกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลที่ถ่ายจากกระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีระหว่างภารกิจซ่อมบำรุงครั้งที่ 2
ข้อมูลทั่วไป
รหัส NSSDC	1990-037B
องค์กร	NASA / ESA / STScI
วันขึ้นสู่อวกาศ	24 เมษายน ค.ศ. 1990
ออกจากวงโคจร	ระหว่าง ค.ศ. 2013 และ ค.ศ. 2021[1]
มวล	11,110 กก. (24,250 ปอนด์)
ประเภทวงโคจร	วงรี
ความสูงวงโคจร	589 กม. (366 ไมล์)
คาบการโคจร	96–97 นาที
ความเร็วโคจร	7,500 เมตรต่อวินาที
ความเร่งเนื่องจาก แรงโน้มถ่วง	8.169 เมตร/วินาที² (26.80 ฟุต/วินาที²)
ตำแหน่ง	วงโคจรต่ำของโลก
ชนิดกล้องโทรทรรศน์	สะท้อนแสง
ความยาวคลื่น	คลื่นที่ตามองเห็น อัลตราไวโอเลต อินฟราเรด
เส้นผ่านศูนย์กลาง	2.4 เมตร (94 นิ้ว)
พื้นที่	ประมาณ 4.5 ตารางเมตร (46 ตารางฟุต) [2]
ความยาวโฟกัส	57.6 เมตร (189 ฟุต)
เครื่องมือ
NICMOS	กล้องถ่ายคลื่นอินฟราเรด
ACS	กล้องสำรวจคลื่นที่ตามองเห็น (เสียเป็นส่วนใหญ่)
WFPC2	กล้องถ่ายคลื่นที่ตามองเห็นมุมกว้าง
STIS	กล้องถ่ายคลื่นที่ตามองเห็น (เสีย)
FGS	เซ็นเซอร์นำทาง 3 ตัว
เว็บไซต์ http://www.nasa.gov/hubble · http://hubble.nasa.gov http://hubblesite.org · http://www.spacetelescope.org

กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล (อังกฤษ: Hubble Space Telescope) คือ กล้องโทรทรรศน์ในวงโคจรของโลกที่กระสวยอวกาศดิสคัฟเวอรีนำส่งขึ้นสู่วงโคจรเมื่อเดือนเมษายน ค.ศ. 1990 ตั้งชื่อตามนักดาราศาสตร์ชาวอเมริกันชื่อ เอ็ดวิน ฮับเบิล กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลไม่ได้เป็นกล้องโทรทรรศน์อวกาศตัวแรกของโลก แต่มันเป็นหนึ่งในเครื่องมือวิทยาศาสตร์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์การศึกษาดาราศาสตร์ที่ทำให้นักดาราศาสตร์ค้นพบปรากฏการณ์สำคัญต่าง ๆ อย่างมากมาย กล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลเกิดขึ้นจากความร่วมมือระหว่างองค์การนาซาและองค์การอวกาศยุโรป โดยเป็นหนึ่งในโครงการหอดูดาวเอกขององค์การนาซาที่ประกอบด้วย กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล กล้องรังสีแกมมาคอมป์ตัน กล้องรังสีเอกซ์จันทรา และกล้องโทรทรรศน์อวกาศสปิตเซอร์^[3]

การที่กล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิลลอยอยู่นอกชั้นบรรยากาศของโลกทำให้มันมีข้อได้เปรียบเหนือกว่ากล้องโทรทรรศน์ที่อยู่บนพื้นโลก นั่นคือภาพไม่ถูกรบกวนจากชั้นบรรยากาศ ไม่มีแสงพื้นหลังท้องฟ้า และสามารถสังเกตการณ์คลื่นอัลตราไวโอเลตได้โดยไม่ถูกรบกวนจากชั้นโอโซนบนโลก ตัวอย่างเช่น ภาพอวกาศห้วงลึกมากของฮับเบิลที่ถ่ายจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศฮับเบิล คือภาพถ่ายวัตถุในช่วงคลื่นที่ตามองเห็นที่อยู่ไกลที่สุดเท่าที่เคยมีมา

โครงการก่อสร้างกล้องโทรทรรศน์อวกาศเริ่มต้นมาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1923 กล้องฮับเบิลได้รับอนุมัติทุนสร้างในช่วงปี ค.ศ. 1970 แต่เริ่มสร้างได้ในปี ค.ศ. 1983 การสร้างกล้องฮับเบิลเป็นไปอย่างล่าช้าเนื่องด้วยปัญหาด้านงบประมาณ ปัญหาด้านเทคนิค และจากอุบัติเหตุกระสวยอวกาศแชลเลนเจอร์ กล้องได้ขึ้นสู่อวกาศในปี ค.ศ. 1990 แต่หลังจากที่มีการส่งกล้องฮับเบิลขึ้นสู่อวกาศไม่นานก็พบว่ากระจกหลักมีความคลาดทรงกลมอันเกิดจากปัญหาการควบคุมคุณภาพในการผลิต ทำให้ภาพถ่ายที่ได้สูญเสียคุณภาพไปอย่างมาก ภายหลังจากการซ่อมแซมในปี ค.ศ. 1993 กล้องก็กลับมามีคุณภาพเหมือนดังที่ตั้งใจไว้ และกลายเป็นเครื่องมือในการวิจัยที่สำคัญและเป็นเสมือนฝ่ายประชาสัมพันธ์ของวงการดาราศาสตร์

กล้องฮับเบิลเป็นกล้องโทรทรรศน์อวกาศตัวเดียวที่ถูกออกแบบมาให้นักบินอวกาศสามารถเข้าไปซ่อมแซมในอวกาศได้ จนถึงวันนี้ได้จัดการภารกิจซ่อมบำรุงครบแล้วทั้งหมดห้าภารกิจ ภารกิจที่ 1 คือการซ่อมแซมปัญหาด้านภาพในปี ค.ศ. 1993 ภารกิจที่ 2 คือการติดตั้งเครื่องมือสองชิ้นใหม่ในปี ค.ศ. 1997 ภารกิจที่ 3 แบ่งเป็นสองภารกิจย่อยได้แก่ ภารกิจ 3A เป็นการซ่อมแซมเร่งด่วนในปี ค.ศ. 1999 และภารกิจ 3B เป็นการติดตั้งกล้องสำรวจขั้นสูงในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2002 อย่างไรก็ตาม หลังจากเกิดโศกนาฏกรรมกระสวยอวกาศโคลัมเบียในปี ค.ศ. 2003 ภารกิจซ่อมบำรุงที่ห้าซึ่งมีกำหนดการในปี ค.ศ. 2004 ก็ถูกยกเลิกไปเพราะเรื่องความปลอดภัย นาซาเห็นว่าภารกิจที่ต้องใช้คนนั้นอันตรายเกินไป แต่ก็ได้ทบทวนเรื่องนี้อีกครั้ง และในวันที่ 31 ตุลาคม ค.ศ. 2006 ไมค์ กริฟฟิน ผู้บริหารของนาซาจึงเปิดไฟเขียวให้กับภารกิจซ่อมบำรุงฮับเบิลครั้งสุดท้ายโดยจะใช้กระสวยอวกาศแอตแลนติสขนส่งลูกเรือ ภารกิจนี้มีกำหนดการในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2008 ^[4][5] ทว่าในเดือนกันยายน ค.ศ. 2008 มีการตรวจพบข้อผิดพลาดบางประการกับตัวกล้อง^[6] ทำให้ต้องเลื่อนกำหนดการซ่อมบำรุงออกไปเป็นเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2009^[7] เพื่อเตรียมการซ่อมแซมเพิ่มเติม กระสวยอวกาศแอตแลนติสนำยานซ่อมบำรุงขึ้นปฏิบัติการครั้งสุดท้ายเมื่อ 11 พฤษภาคม ค.ศ. 2009 เพื่อทำการซ่อมแซมและติตตั้งอุปกรณ์ใหม่เพิ่มเติม กล้องฮับเบิลกลับมาใช้งานได้ตามปกติอีกครั้งในเดือนกันยายน ค.ศ. 2009

การซ่อมครั้งนี้จะทำให้กล้องฮับเบิลสามารถใช้งานได้อย่างน้อยจนถึงปี ค.ศ. 2014 ซึ่งเป็นปีที่จะมีการส่งกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์เพื่อใช้งานแทนต่อไป กล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์ มีความสามารถสูงกว่ากล้องฮับเบิลมาก แต่มันจะใช้สำรวจคลื่นช่วงอินฟราเรดเท่านั้น และไม่สามารถทดแทนความสามารถในการสังเกตสเปกตรัมในช่วงที่ตามองเห็นและช่วงอัลตราไวโอเลตของฮับเบิลได้

เนื้อหา [ซ่อน] 1 แนวคิด การออกแบบ และเป้าหมาย 1.1 ข้อเสนอและแนวคิดนำทาง 1.2 การหางบประมาณ 1.3 การก่อสร้าง 1.4 อุปกรณ์ด้านภาพ 1.5 ยานอวกาศ 1.6 เครื่องมือตรวจวัดและอุปกรณ์อื่น 1.7 ระบบสนับสนุนภาคพื้นดิน 1.8 โศกนาฏกรรมกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์ ความล่าช้า และการขึ้นสู่วงโคจร 2 ข้อบกพร่องของกระจก 2.1 สาเหตุของปัญหา 2.2 การแก้ไข 3 ภารกิจซ่อมบำรุง 3.1 ภารกิจซ่อมบำรุง 1 3.2 ภารกิจซ่อมบำรุง 2 3.3 ภารกิจซ่อมบำรุง 3A 3.4 ภารกิจซ่อมบำรุง 3B 3.5 ภารกิจซ่อมบำรุง 4 4 ผลลัพธ์ทางวิทยาศาสตร์ 4.1 การค้นพบที่สำคัญ 4.2 ผลกระทบต่อวงการดาราศาสตร์ 5 การขอใช้กล้อง 5.1 การกำหนดเวลาสังเกตการณ์ 5.2 นักสังเกตการณ์สมัครเล่น 6 ข้อมูลจากกล้อง 6.1 การส่งข้อมูลกลับสู่โลก 6.2 คลังข้อมูล 6.3 การประมวลผลภาพ 6.4 การวิเคราะห์ข้อมูล 7 กิจกรรมประชาสัมพันธ์ 8 อนาคตของกล้องฮับเบิล 8.1 อุปกรณ์ที่เสียหาย 8.2 การปรับวงโคจร 8.3 ภารกิจซ่อมบำรุงครั้งสุดท้าย 8.4 กล้องโทรทรรศน์ที่มารับหน้าที่แทน 9 ดูเพิ่ม 10 อ้างอิง 11 แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้] แนวคิด การออกแบบ และเป้าหมาย

[