♣ ได้แค่รัก ... รัก ... ก็คงพอ ♣

ถึงแม้เส้นทางที่เราเคยเดินด้วยกัน..วันนี้ไม่มีเธออีกแล้ว

ถึงแม้วันนี้เธออาจมีใครเดินเคียงข้างแทนฉัน

ถึงแม้วันนี้เธอจะไม่มีทางหวนกลับมาตรงนี้ที่ฉันยืนอยู่อีกแล้ว

ถึงแม้ฉันจะไม่สามารถมองเห็นความเป็นไปของเธอได้

ถึงแม้เธอจะลืมฉัน..ลืมความผูกพันที่เคยมี

ถึงแม้จะไม่มีสักนาทีที่เธอจะคิดถึงกัน

ถึงแม้ว่าความห่วงใยที่เธอเคยให้..จะกลายเป็นของคนอื่น

ถึงแม้ว่าความอบอุ่น..อ้อมกอดที่เคยสัมผัสจากเธอ..คนอื่นจะได้รับมันไป

ถึงแม้ฉันจะไม่มีค่า..ไม่มีความหมาย..ไม่มีความสำคัญกับเธออีก

ถึงแม้ทุกลมหายใจของเธอจะเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ฉัน

ถึงแม้จากนี้ไป..เส้นทางนี้จะมีเพียงฉันลำพัง..แต่ฉันก็ยังรักเธอ










เพราะ...... สำหรับฉัน

ไ ด้ แ ค่ รั ก . . . รั ก . . . ก็ ค ง พ อ . . . . . . . . ก็ ค ง พ อ

เพราะความรักที่แท้คือ..ได้แค่รัก...รัก...ก็คงพอ








เวลาผ่าน..คนเปลี่ยน

ระยะที่ห่าง...ทำให้เธอเปลี่ยนไป









แต่...เคยคิดกลับกันไหม
ว่าทำไม
ทั้งที่เวลาผ่าน...ระยะทางที่เพิ่มมากขึ้น
ทำให้เธอเปลี่ยน...แต่..ทำไม
ฉั น ยั ง เ ห มื อ น เ ดิ ม


คงไม่โทษใครที่ทำให้เราห่างกัน

ทั้งในความรู้สึกและระยะทาง







ไม่ใช่ความผิดของเธอที่รักฉันน้อยลง

ไม่ใช่ความผิดของใครที่ทำให้ระหว่างเรามีช่องว่างเพิ่มมากขึ้น


ถ้าจะผิด....คงผิดที่ฉัน...

ที่...เป็นคนที่เธอ......เคยรัก....แค่เคย...รัก