หากหมดสิ้นกำลังใจแล้วใครจะช่วยเรา ?

ทำไมความรักที่ไม่สมหวังมักจะถูกจับคู่กับหยดน้ำตากับความเสียใจ
ในเมื่อใครหลายคนมักจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่กล้าแกร่ง และสดใสมากขึ้นกว่าในวันเก่า
ถ้าเราไม่ตีความของคำว่า อกหัก ให้มีความหมายอยู่ในแง่ร้ายเสียอย่าง
บางทีเราอาจต้องปรบมือแสดงความยินดีให้กับตัวเองเสียด้วยซ้ำ
เพราะอกหักในวันนี้นี่แหละที่จะให้บทเรียนสอนให้เรารู้จักคิดรู้จักรักมากขึ้น
แล้วต่อให้ต้องอกหักอีกกี่ร้อยครั้งก็ไม่จำเป็นต้องเปลืองน้ำตา

ความรักที่ไม่สมหวัง มันก็คล้ายๆ กับโดนมีดบาด
เมื่อแรกนั้นเจ็บแสบสุดจะทนจนน้ำตาปริ่ม
แต่พอเวลาผ่านนานไป มันก็จะกลายเป็นแผลเป็น
ที่เพียงแค่เตือนให้ระลึกถึง แต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกว่าเราเคยเจ็บ

ถ้าผิดหวังแล้วมัวแต่ตอกย้ำซ้ำเติมตัวเองมันจะช่วยให้อะไรดีขึ้น
ปล่อยให้ความท้อแท้มารุมทำร้ายหัวใจก็ป่วยการ
ควรปลอบโยนตัวเองด้วยถ้อยคำของตัวเอง
โอบกอดตัวเองด้วยสองแขนของตัวเอง
ซับน้ำตาของตัวเองด้วยสองมือของตัวเอง
ถ้าหากไม่มีใครรักก็รักตัวเองด้วยหัวใจของตัวเองเช่นกัน ...

เวลาคนเราป่วยไข้ ยังจำเป็นต้องรักษา การป่วยทางจิตใจก็เช่นกัน
มันไม่มีวันหายดีหรอกถ้าเราไม่คิดจะรักษาตัวเราเอง

จงอย่ามัวแต่ร้องไห้คร่ำครวญอยู่คนเดียวในห้องแคบๆ ทึบทึมให้เนิ่นนานจนเกินไปนัก เพราะมันจะมีแต่กร่อนทำลายหัวใจให้ที่บอบช้ำอยู่แล้วยิ่งช้ำขึ้นไปอีก
ลองเปิดโอกาสให้ตัวเองได้ออกไปพบเจอกับความสดใสของโลกภายนอกดูบ้าง

สายลมเย็น..ต้นไม้ใบหญ้า..ฟ้ากว้าง
ล้วนแล้วแต่เป็นยาดีที่จะช่วยเยียวยารักษาหัวใจให้คลายจากความหมองหม่น
เพราะในโลกใบนี้ยังมีอะไรต่อมิอะไรที่พร้อมจะเป็นเพื่อนคอยรับฟังปัญหาของเรามากมาย



บทความโดย
ธัมมทินน์