จะได้ไม่เสียใจ

ในตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว...เหตุผลที่เธอต้องไป

ที่ฉันต้องเสียใจแบบนี้เป็นเพราะฉันเอง ฉันเองที่ไม่เคยเห็นคุณค่าในสิ่งที่เธอทำให้

ฉันเองที่ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ

ฉันเองที่ทำให้เธอต้องเหนื่อยหัวใจ                                         

ฉันเองที่ทำให้เธอต้องรู้สึกเดียวดาย

ฉันเองที่ทำตัวงี่เง่า ไม่เข้าใจความรู้สึกเธอ

ฉันเองที่บางครั้งเห็นคนอื่น สำคัญกว่าเธอ

จนวันนั้นที่เธอเดินออกกไปจากชีวิตฉัน

ฉันเอาแต่โทษที่เธอมีคนอื่น

ฉันเอาแต่พูดว่า เวลาที่ผ่านมามันไร้ค่าสำหรับเธอหรอ??

เธอเคยรักฉันบ้างหรือเปล่า??

….ฉันจะอยู่ได้ยังไง ถ้าไม่มีเธอ

คำอ้อนวอนเหล่านี้มันไม่มีความหมายกับเธอเลย  ฉันรู้ แต่ก็อยากจะพยยายามทำให้มันดีกวว่าเดิม

อยากจะกลับไปแก้ไขความผิดพลาดครั้งนั้น  แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้

คนนั้นของเธอ คงดูแลเธอดีกว่าฉัน แต่เธอรุ้มั๊ย สำหรับฉันไม่มีใครที่ดูแลฉันได้ดีกว่าเธอ

แล้วฉันต้องทำยังไงต่อไป ... สำหรับเธอเรื่องของเรามันคงเป็นแค่อดีต

สำหรับฉันมันเป็นปัจจุบัน ที่ไม่มีวันลืม ต้นเหตุทั้งหมดมันเป็นเพราะฉันเอง

ฉันเองที่ไมม่รักษาเธอไว้

เธอคงเจ็บปวดที่ฉัน ไม่เคยใส่ใจความรู้สึกของเธอ

ฉันขอโทษ...

ยิ่งได้รู้ว่าคนที่ทำให้ฉันเจ็บก็คือตัวฉันเอง แล้วฉันจะลืมมันได้ยังไง.... ต่อจากนี้ไปฉันจะต้องทำยังไงถึงจะลืมเธอได้...จะเป็นไรมั๊ย?? ถ้าฉันจะยังรักเธอ….

 

**ถ้าหากคุณยังคงละเลย ไม่ใส่ใจ คนที่คุณรัก … สักวันคุณอาจจะต้องเสียใจ… บางเรื่องที่คุณว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่มันมีความหมายกับคนที่คุณบอกว่ารัก  ถึงแม้วันนี้เขาจะพูดว่าไม่เป็นไร … เชื่อเถอะ ถ้าบ่อยๆนานๆไป เค้าอาจจะไปจากคุณ โดยที่คคุณเองก็ไม่ทันตั้งตัว เพราะฉะนั้นอย่าลืมแบ่งเวลาให้กับคนรักของคุณบ้างนะ ^^**