น้ำแร่...แน่นักหรือว่าดีกว่า

มนุษย์ดื่มน้ำกันมากในแต่ละวันเพราะร่างกายต้องการ แต่ในระยะหลังๆ ดูเหมือนจะมีเงื่อนไขรายละเอียดที่เกี่ยวข้องกับน้ำดื่มมากขึ้น จนเดี๋ยวนี้บางคนไม่ยอมดื่มน้ำปกติ แต่ต้องเรียกหาน้ำแร่

เมื่อก่อนนี้น้ำแร่คือน้ำแร่จริงๆ คือเป็นน้ำจากใต้ดินซึ่งอยู่ในพื้นที่ที่มีการคละเคล้าปะปนกับสารอาหารที่อยู่ในแร่ธาตุต่างๆ จึงเชื่อกันมานานแล้วว่าการดื่มน้ำแร่นั้นดีต่อสุขภาพ เป็นสิ่งที่ช่วยส่งเสริมสุขภาพโดยทำให้ร่างกายสดชื่นแข็งแรงขึ้น น้ำแร่จึงกลายเป็นสินค้าในเชิงธุรกิจที่สำคัญ และโฆษณาชนิดเสริมความเชื่อเดิมนั้น แรงจนเราลืมคิดกันไปว่าร่างกายต้องการน้ำแร่จริงๆ หรือไม่

แท้ที่จริงแล้วเราดื่มน้ำแร่เพื่อความสดชื่นเท่านั้นเองนะครับ แร่ธาตุในน้ำแร่นั้นไม่ใช่แร่ธาตุที่ร่างกายเราต้องการในปริมาณมากมายนัก และเราก็ได้รับแร่ธาตุพอสมควรแล้วจากการกินอาหาร การดื่มน้ำแร่ หรือดื่มน้ำประปาที่สะอาด หรือดื่มน้ำบรรจุขวดขาย ดูจะไม่แตกต่างกันนัก การดื่มน้ำแร่จึงไม่ใช่ของที่จำเป็น ศาสตร์ทางโภชนาการไม่เคยพูดถึงเรื่องน้ำแร่เลย จึงเป็นเรื่องของผู้บริโภคว่าจะยินยอมเสียเงินเพื่อซื้อน้ำแร่มาดื่มหรือเปล่าเท่านั้นเอง

แต่เราไม่ได้มาชวนต่อต้านน้ำแร่ ใครที่อยากดื่มก็เชิญดื่มได้ตามสบาย เพียงแต่ประเด็นก็คือ แร่ธาตุที่มีมากกว่าน้ำธรรมดาในน้ำแร่นั้น ไม่ได้เพิ่มสิ่งที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย เพราะร่างกายไม่สามารถรับได้เนื่องจากมีเกินพอไปเสียแล้ว