วิธีรับมือความโกรธ : ก้อนหิน หาดทราย และสายน้ำ

แล้วคุณล่ะ เป็นคนประเภทไหน ?

เมื่อคุณโกรธใครสักคนหนึ่งไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม คุณไม่ยอมสลัดความโกรธนั้นออกไปจากใจเสียที แต่กลับยินดีปล่อยให้ความโกรธซึ่งไม่มีประโยชน์อะไรเลยนั้นฟักตัวอยู่ในความทรงจำส่วนลึกของคุณอย่างนานแสนนานไม่รู้จักจบสิ้น

ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานสักเพียงไรก็ตาม คุณก็ยังคงทะนุถนอมความโกรธของตัวเองต่อไปเสมือนหนึ่งมันเป็นลูกในไส้ของคุณเอง หรือบางทียังคอยเติมเชื้อไฟนั้น ด้วยการคิดถึงเหตุแห่งความโกรธซ้ำอีกวันคืนและหลายๆครั้ง บางคนเลวร้ายขนาดกอดความโกรธไว้กับตัวจนถึงนาทีสุดท้ายแห่งชีวิต หอบหิ้วมันไปกับตัวจนวางวาย นั่นเอง เมื่อเกิดในภพหน้าจึงมีแต่หน้าตาที่ไม่เป็นที่ชื่นชมของใครๆ มีจิตใจที่ไม่ต่างจากบัวแล้งน้ำ ถ้อยคำที่พูดก็ไม่รื่นหูชวนฟัง

คนที่โกรธใครแล้วลืมไม่ลง นี่แหละคือคนประเภทรอยขีดบนก้อนหิน

เมื่อคุณโกรธใครสักคนหนึ่งไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม คุณไม่ยอมปล่อยให้ความโกรธทำร้ายตัวเองได้ถนัดถนี่นานวันนัก แต่พยายามที่จะใช้สติปัญญาสืบสาวหาสาเหตุแห่งความโกรธ แล้วในที่สุดสติปัญญาของคุณก็อยู่เหนืออารมณ์โกรธ สามารถขจัดความโกรธออกไปได้ในเวลาอันสั้น เหมือนกับเราเอาไม้ขีดเขียนลงไปบนหาดทราย ทิ้งไว้สักพักหนึ่ง คลื่นก็สาดซัดมากลบรอยขีดนั้นหายไป เหลือแต่ผืนทรายที่ว่างเปล่าเหมือนเดิม

คนที่โกรธใครแล้วไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองตกเป็นทาสของความโกรธนานๆ นี่แหละคือคนประเภทรอยขีดบนหาดทราย

เมื่อคุณโกรธใครสักคนหนึ่งไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม คุณมีสติรู้เท่าทันความโกรธของตัวเองว่ามันเป็นเพียง"อารมณ์ชั่ววูบ" ซึ่งไม่มีตัวตนอยู่จริง พอรู้ทันแล้วคุณก็ปล่อยวางมันลงได้อย่างฉับพลันทันที เหมือนเมื่อเราเอาไม้ขีดลงไปบนสายน้ำ แล้วรอยขีดนั้นไม่คงอยู่ แต่ถูกสายน้ำกลืนหายไปภายในพริบตา

คนที่โกรธใครแล้วมีสติสามารถปล่อยวางความโกรธได้อย่างฉับพลัน นี่แหละคือคนประเภทรอยขีดบนสายน้ำ

คนประเภทนี้เองคือคนที่มีความสุขมากที่สุดในโลก เพราะเขาจะไม่ต้องทนทุกข์ตรมขมไหม้ในหัวอก เพราะถูกอสรพิษคือความโกรธมันคอยฉกกัดเอาทุกวันทุกคืน

แล้วคุณล่ะ เป็นคนประเภทไหน ก้อนหิน หาดทราย หรือสายน้ำ อย่าลืมตอบตัวเองตามความเป็นจริงนะคะ