ทางลัดในชีวิต

เช้าที่แจ่มใสในป่าโปร่ง

เจ้านกน้อยบนกิ่งไม้ มองคนผ่านทางอย่างสนใจ ชายผู้นั้นถือกล่องเล็ก ๆ อยู่ในมือ
“ อะไรหรือในมือท่าน ” เจ้านกอารมณ์ดีร้องถาม “ หนอน ” เขาตอบตรงและสั้น
“ ขายราคาเท่าไหร่? ” “ ขนนกหนึ่งขน ” นกน้อยดึงขนจากตัวหนึ่งอัน มันร่วงลงในมือเขา นกจิกหนอนจากกล่องไปตัวหนึ่ง กลืนลงคอรวดเร็ว แล้วบินขึ้นสู่ยอดไม้ ขันคูเป็นบทเพลงเสนาะว่า “ จะทำงานให้เหนื่อยยากไปใย เมื่ออาหารหาง่ายปานนี้ ”

วันเวลาผ่านไป

ขนหนึ่งอัน กับหนอนวันละตัว ไม่ช้านาน นกเจ้าสำราญ ก็สิ้นไร้ปีกหาง หมดกลางตลอดตัว นกไร้ขน ... เริ่มคิดจะทำงานก็สายเสียแล้ว บินก็ไม่ได้ รูปกายก็อัปลักษณ์เกินกว่าจะร้องเพลงให้ใครฟังได้อีก

ทางลัดในชีวิตนั้นมีอยู่

แต่ทางสู่ความสำเร็จไม่มีวิธีลัด หนทางที่ใกล้ที่สุด คือ ทำงาน ทำงาน ทำงาน
ทีละขั้น ทีละขั้น สู่ความสำเร็จ ถ้ามุ่งมั่นจะขึ้นขั้นสูงสุด ต้องรีบรุดตั้งต้นแต่ขั้นต่ำ
ค่อยค่อยก้าวทีละขั้น จะพบความสำเร็จเสร็จสมใจ

ขอบคุณเรื่องเล่าดีดี
จาก ฟอร์เวิร์ดเมลล์