เมื่อเวลา 13.30 น. วันที่ 19 พ.ค. 2556 ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดกาญจนบุรี ได้เดินทางไปที่บ้านเลขที่ 80 หมู่ 4 ต.หนองโสน อ.เลาขวัญ จ.กาญจนบุรี เพื่อพบกับนางฉาบ สระสีสม อายุ 85 ปี แม่ลูกดก เมื่อไปถึงพบนางฉาบอยู่บ้านกับบุตรสาว นับได้ว่านางฉาบเป็นผู้สูงอายุที่สุขภาพแข็งแรง โดยได้เปิดเผยเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตที่มีบุตรหลานจำนวนมากว่า เดิมที่ตนเองเป็นคนตำบลท่าชัย อ.สองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี มีพี่น้องร่วมท้องเดี่ยวกัน 10 คน ตนเป็นคนที่ 5 ปัจจุบันเสียชีวิตแล้ว 6 คน ยังมีชีวิตอยู่ 4 คน

พอเรียนจบชั้น ป.4 ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นครูสอนหนังสือเด็กๆ แต่ตนเองไม่ชอบเพราะต้องเดินทางไปสอนหนังสือไกลมากต้องใช้เวลาเดินทางเป็นวันๆจึงจะถึงวัดที่จะต้องไปสอนหนังสือเด็กๆ ต่อมาพออายุได้ 18 ปี ตนจึงได้แต่งงานอยู่กินกับนายจัน สระสีสม และได้มาอยู่ที่ ต.หนองโสน ตั้งแต่นั้นมา พอมาอยู่กับนายจันได้ 1 เดือนตนก็ได้ตั้งท้องลูกคนแรกเป็นผู้ชาย

นางฉาบ กล่าวต่อว่า หลังคลอดลูกคนแรก ตนก็ตั้งท้องปีต่อปีตลอดมาถึง 23 ครั้ง มีลูกฝาแฝด 2 ครั้ง มีลูกเป็นชาย 11 คน เป็นหญิง 14 คน รวม 25 คน และได้เสียชีวิตไปตังแต่อายุได้ 5 - 6 ปี ก็ได้ป่วยเสียชีวิตไปก่อนแล้ว 14 คน เพราะในสมัยนั้นไม่มีโรงพยาบาล หากต้องไปหาหมอจะต้องเดินทาง 2 วัน 2 คืน จึงจะถึงโรงพยาบาลพหลพลพยุหเสนาที่อยู่ที่ตัวเมืองกาญจนบุรี ตนและนายจันไม่มีปัญญาพาลูกไปลูกตนจึงได้ตายไปและเหลือรอดอยู่ทุกวันนี้ 11 คน เป็นหญิง 7 คน ชาย 4 คน

สำหรับลูกทั้ง 25 คน คลอดที่บ้านทั้งสิ้นไม่ได้คลอดที่โรงพยาบาลแม้แต่คนเดียว ในสมัยนั้นตนและสามีฐานะยากจนมากประกอบกับตนและสามีมีลูกมากต้องช่วยกับรับจ้างได้ค่าแรงวันละ 50 สตางค์ ต้องนำมาซื้อข้าวสารวันละ 1 ลิตร ก็ยังไม่พอเลี้ยงลูกวันไหนไม่มีใครจ้างก็ต้องไปเก็บขุยไผ่ ไม้รวก ไม้ไผ่ ที่ออกดอก และมีเมล็ด แล้วนำมาร่อนจนเหลือแต่เมล็ดแล้วนำมาตำให้ขาวจึงนำมาหุงแทนข้าวสารให้ลูกได้กิน แต่ก็กินไม่ได้ เนื่องจากมันแข็ง จึงเข้าป่าไปขุดหัวกลอยมาหุงปนกับข้าวจึงกินได้ แต่ตนเองและนายจันไม่เคยคิดที่จะทิ้งลูกเลยจ่างพยายามเลี้ยงลูกทุกคนจนถึงทุกวันนี้ และนายจันได้เสียชีวิตลงเมื่อปี 2546 ด้วยอายุ 76 ปี ส่วนตนเองร่างกายยังแข็งแรงดีไม่เจ็บป่วยและได้อาศัยอยู่กับนางสายฝน ต้นเจต อายุ 43 ปีลูกสาวคนที่ 25 และนางชะม้าย สระสีสม อายุ 57 ปี ลูกสาวคนที่ 7

นางฉาบเปิดเผยเคล็กลับการมีลูกดกว่า อาหารที่ชอบที่สุดคือมะเขือต้มกับน้ำพริก ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ แต่กินหมากตั้งแต่ อายุ 11 ปี ตอนนี้ลูกไม่ให้ทำงานกลัวว่าแม่จะได้รับอันตราย โดยตอนนี้ถือว่ามีลูก หลาน แหลน กว่า 70 คน ซึ่งแต่ละคนมีอาชีพรับจ้างทั่วไป และลูกส่วนมากปลูกบ้านอยู่บริเวณใกล้เคียงกับบ้านของตน และในช่วงเทศกาลสงกรานต์ บรรดาลูกหลาน เหลน จะเดินทางมารวมกัน เพื่อรดน้ำขอพรจากตน ซึ่งทุกคนรู้ว่าพอถึงช่วงเทศกาลสงกรานต์ต้องกลับมารวมกันที่บ้าน และตนมีรายได้จากเงินช่วยเหลือเบี้ยผู้สูงอายุจากรัฐบาลเดือนละ 800 บาท เท่านั้น

นางชะม้ายกล่าวว่า ได้ช่วยแม่กับพ่อเลี้ยงน้อง 6 คนมาตั้งแต่อายุได้ 6 ปี โดยน้องๆทั้ง 6 คนยังเล็กๆ มีตั้งแต่เดินได้ไปจนถึงที่กำลังนอนแบเบาะ ตนและพี่ได้เรียนหนังสือแค่ชั้น ป.1 เท่านั้น เพราะไม่มีคนช่วยพ่อแม่เลี้ยงน้องและประกอบกับโรงเรียนอยู่ไกลมากจะต้องเดินผ่านป่าไปเป็นไป กลับ เป็นระยะทางกว่า 10 กิโลเมตรจึงถึงโรงเรียนวัดเลาขวัญ เพราะอย่างนี่ตนและพี่จึงไม่ได้เรียนหนังสือ โดยปัจจุบันแม่มีร่างกายแข็งแรง ไม่มีโรคภัยไข้เจ็บแต่อย่างใด และในชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคยป่วย เคยไปโรงพยาบาล 2 ครั้ง ครั้งแรก ต้องเข้าโรงพยาบาลเมื่อ 20 ปี ที่ผ่านมา เนื่องจากขึ้นไปเก็บกระท้อนแล้วตกลงมา และครั้งที่ 2 เข้าโรงพยาบาลไปผ่าตัด นิ้วในถุงน้ำดี ตนออกกำลังโดยการกวาดลานบ้าน และวิ่งบริเวณบ้านทุกวัน