มี...ไม่มี

ถ้าเราไม่มีหัวใจ...เราคงไม่มีชีวิตอยู่...พูดตามหลักนิยายก็คงจะเป็นแบบนี้

ถ้าไม่มีหัวใจ...คงไม่เผลอรักเธอ

ถ้าไม่มีหัวใจ...คงไม่ต้องทำอะไรบางอย่างเพื่อใคร

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราคงไม่ต้องเจ็บปวด

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราคงไม่ต้องทุกข์ทรมาณในทุกเรื่องที่เจอะเจอ

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราก็คงไม่ต้องจดจำสิ่งใด ๆ

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราก็คงจะกลายเป็นคนที่ไม่คิดและตอบสนองสิ่งใด

และถ้าเราไม่มีหัวใจ...เราคงไม่ต้องใช้หัวใจรักตัวเอง

  หาก บอย และ เกิร์ลคิดอย่างนี้กันหมดทุกคน  คงไม่มีใครเข้มแข็ง คงไม่มีใครอดทน บนโลกนี้คงมีแต่ ความอ่อนแอ

ลองมองย้อนกลับไป

จะรู้ว่า.....................

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราคงเกิดมาเสียดายชาติเกิด...ที่ไม่ได้เกิดมามอบสิ่งดี ๆ ให้ใคร

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราคงไม่มีโอกาสได้มอบความรักให้ใคร

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราคงไม่ได้ใช้ใจทำในสิ่งที่เรารัก

ถ้าไม่มีหัใจ...เราคงใช้ใจมองสิ่งสวยงามจากภายในไม่ได้

ถ้าไม่มีหัวใจ...เราจะเอาแรงใจในชีวิตอยู่ต่อได้ยังไง

และถ้าไม่มีหัวใจ...เราจะเกิดมาเพื่อทำอะไร.......หายใจได้ยังไง...ในเมื่อเราไม่มีแม้กระทั้งหัวใจในการทำอะไร


เราอย่าหวังอย่างอื่นอีกเลย


หัวใจไม่ใช่แค่ก้อนเนื้อที่มีหน้าที่สูบฉีดเลือดเลี้ยงร่างกายเรา  แต่เป็นจุดรวมความรู้สึก เศร้า เหงาทสุข และความเจ็บปวดทุกข์ทรมาณ

เราโชคดีที่เรามีหัวใจไว้ทำสิ่งดี ๆ นี้แหละรสชาดของชีวิต