เพื่อนที่ตามมาและข่าวดีจากแดนไกล… “ข้ามภพ ข้ามชาติ” ตอนที่ 11

ข้ามภพ ข้ามชาติ ตอน 11

การตามหาคุณยายบัวคลี่หายเงียบไปอาทิตย์กว่าๆ…ผมรีบโทรศัพท์หานุชเพื่อให้เร่งการค้นหาอีกครั้ง

นุชบอกว่าติดต่อเพื่อนที่เป็นพยาบาลที่ดูแลด้านอาสาสมัครประจำพื้นต่างๆที่ให้แล้ว…เพื่อนๆเหล่านั้นก็กำลังตรวจสอบให้อยู่….เรียกว่าปูพรมผืนใหญ่เพื่อตามหาคุณยายท่านนี้กันเลยทีเดียว
” ก้อง…ทำไมรีบนักล่ะ?..” นุชถาม
“คุณยายน่าจะอายุ 98 หรือ 99 ปีแล้วครับเพื่อน…กลัวว่าจะตามหาไม่ทันเวลา…และญาติที่ตามหาก็จะรีบกลับเมืองนอกในอีกไม่ถึงเดือนแล้วนะ…”
ผมยอมผิดศีลข้อ ห้ามพูดปดกับนุชไป…เพื่อให้เร่งตามหาคุณยายบัวคลี่ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร่งได้

“…ครับๆ…นุชจะรีบเร่งให้อีกทีนะก้องนะ…”
นุชตอบเสียงเข้ม….เหมือนลูกเสือปฏิญาณตน

โรงเรียนใกล้สอบปลายภาคเต็มทีแล้ว…ครูในหมวดผมต้องเร่งรีบเก็บคะแนนกันตัวเป็นเกรียว..หัวเป็นนอต….แทบไม่มีเวลาใส่ใจกับกล่องไม้ที่บรรจุสร้อยลูกปัดโนรา…แหวนนะโม…และดอกโนรากับชบาแห้งๆอีกดอกหนึ่ง

แต่ก็เป็นการดีที่เราจะได้ไม่ต้องมานั่งหวาดผวาอยู่กับสิ่งที่เรามองไม่เห็น…หรือสิ่งที่เราจินตนาการจนเกินจริงไป
ผมบอกแล้วไง…อย่าหวาดหวั่นในสิ่งที่เรากลัวจนเกินไป….มันต้องมีสิ่งดีๆที่คุ้มค่ารอเราอยู่แน่นอน
ใกล้ปิดเทอม

เพื่อนที่ตามมาและข่าวดีจากแดนไกล… “ข้ามภพ ข้ามชาติ” ตอนที่ 11

ครูพรเพ็ญต้องซ้อมรำให้อรวรรณทุกวัน…เพราะอรวรรณต้องรำเปิดงานในวันปัจฉิมนิเทศนักเรียนที่จะจบการศึกษาในปีนี้

เย็นวันหนึ่งก่อนสอบ….อรวรรณมาต่อท่ารำกับครูพรเพ็ญที่ห้องกระจกหน้าห้องพักครูเพียงคนเดียว….ห้องที่มีศีรษะพ่อแก่และกล่องไม้วางอยู่บนหิ้ง…
นักเรียนคนอื่นไม่ได้มาฝึกซ้อมเพราะต้องไปทำงานส่งครู

ครูพรเพ็ญจึงต่อท่ารำให้อรวรรณคนเดียว…
เมื่อฝึกซ้อมจนเหนื่อย….จึงให้อรวรรณนั่งพักที่ห้องกระจกหน้าห้องพักครู….ส่วนครูพรเพ็ญเดินเข้ามานั่งพักในห้องพักครู

เวลาผ่านไปสักพัก….พวกเราได้ยินเสียงเพลงรำดังขึ้นจากห้องกระจกด้านหน้าที่อรวรรณซ้อมรำอยู่

ทุกคนคิดว่าอรวรรณคงเปิดเพลงซ้อมรำคนเดียว….ช่างขยันเสียจริงๆเด็กคนนี้

ไม่เสียดายที่เป็นเด็กที่ได้รับความไว้วางใจจากครูมาสม่ำเสมอ

ครูพรเพ็ญค่อยๆเดินไปข้างกระจกเพื่อแอบดูอรวรรณ…,มือค่อยๆแหวกผ้าม่านลูกไม้….ก้มมองผ่านกระจกเห็นอรวรรณกำลังซ้อมรำอยู่หน้ากระจกบานใหญ่

เห็นแล้วก็อมยิ้ม….อยากปล่อยให้ลูกศิษย์ฝึกเองตามอัธยาศัย
กำลังจะหันกลับมา….สายตาเผลอกวาดไปเห็นเด็กผู้หญิงอีกคน ไม่ได้สวมเครื่องแบบนักเรียน…
ใส่เสื้อสีขาว..นุ่งผ้าถุงแบบโบราณลายสวยงาม…นั่งดูอรวรรณรำอยู่ที่หน้ากระจก….!!!!!!!!!!!!!”

“…อ้าว…เด็กที่ไหนมานั่งดูยายอรวรรณรำอยู่ที่หน้ากระจกนะ..?…”
ลูกหลานนักการภารโรงรึเปล่า…นั่งจ้องแล้วยิ้มเชียว

ครูก้อง..ครูจารุนันท์..ครูอ้อ..ครูเบียร์..และครูอ๊าฟ พากันสะดุ้งโหยงอีกครั้ง….!!!!!!
มองหน้าสลับกันไปมาให้ควั่ก

เพื่อนที่ตามมาและข่าวดีจากแดนไกล… “ข้ามภพ ข้ามชาติ” ตอนที่ 11

“…อรวรรณนี่…มีแม่ยกตามขึ้นมาดูด้วย…เออ…รำสวยก็ยังงี้ล่ะ…”
ครูพรเพ็ญพูดไป…หัวเราะไป….ชอบใจแล้วเดินไปเข้าห้องน้ำที่หลังห้องพักครู
ผมและทีมงานที่เหลือรีบมารวมตัวกันตรงกลางห้องพักครู….พอตั้งสติได้ก็ท่องว่า…อย่ากลัว…อย่ากลัว…และอย่ากลัว
และไม่ลืมท่องบทนะโมตามกติกาสากลของคนกลัวผี
เราค่อยๆไปแอบตรงกระจก….เปิดม่านอย่างช้าๆดูกระจกบานใหญ่ที่มีไว้ให้นักเรียนดูตอนซ้อมรำบานนั้น
อรวรรณยังรำอยู่คนเดียว….แต่เราไม่เห็นใครคนอื่นในห้องนั้นเลยสักคน
มองซ้าย-ขวา…กวาดตามองไปทั่วห้องก็ไม่เห็นใคร

ครูพรเพ็ญนี่…แกอำเราเสียแล้วมั้ยล่ะ….???????????
พากันตกใจจนเกือบตั้งสติไม่ได้กันอีกครั้งนึงแล้วสิ

แหม…นึกได้เพียงนี้ก็ให้นึกแค้นใจนัก…..เอาล่ะ….เดี๋ยวจะเอาคืนในวันหลัง

เราตกลงกันว่าจะต้องเอาคืนครูพรเพ็ญให้ได้….ยิ่งเป็นคนกลัวผีอยู่แล้ว….คอยดูก็แล้วกัน
แล้วเราก็แยกย้ายกันไปตามโต๊ะตัวเองเพื่อนั่งทำคะแนนกันต่อไป
ครูพรเพ็ญเดินออกจากห้องน้ำ….แวะโต๊ะตัวเองเพื่อหยิบกุญแจแล้วเดินออกไปนอกห้องอีกครั้งเพื่อไปดูอรวรรณซ้อมรำ

ไม่ถึง 10 นาที…..ครูพรเพ็ญเดินกลับเข้าห้องพักครูอีกครั้ง
“…พี่ปล่อยอรวรรณกลับแล้วนะ…คงเหนื่อยแล้ว…เลยถามว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นที่นั่งดูที่หน้ากระจกเป็นใคร…แล้วหายไปไหนแล้ว?”
อรวรรรบอกว่า

“…เพื่อนที่มาจากต่างจังหวัดค่ะ…มากับหนูด้วย
เธอมาแอบดูอยู่นานแล้วแต่อาจารย์ไม่ได้ตั้งใจดู…พออาจารย์เข้าห้อง…เธอจึงขอมานั่งดูค่ะ…ต้องขอโทษแทนเพื่อนหนูด้วยนะคะ…..ตอนนี้เธอรีบออกไปแล้ว….กลัวอาจารย์จะว่าค่ะ
…..เธอบอกหนูว่าสักครู่จะมีข่าวดีจากแดนไกลค่ะ…”
ครูพรเพ็ญเล่าแบบงงๆพร้อมหัวเราะหึๆ
“ ข่าวดีจากที่ไหน…เออ ตลกดี…”
แล้วครูพรเพ็ญก็เดินไปนั่งพักที่โต๊ะ
พวกเราทั้งงงและมองครูพรเพ็ญแบบประหลาดใจ….อำได้แนบเนียนเหมือนจริงเชียวนะ.
สิ้นคำครูพรเพ็ญ….เสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น
กริ๊งงงงงง…..!!!!!!!!!!( เสียงกริ่งโบราณได้ใจ )….ผมรีบรับ
“…ฮาโหลลลลล…..ก้องค้าบบบบบ…..นุชมีข่าวดีมาบอกคับ…..เพื่อนๆตามหารายชื่อคุณยายบัวคลี่มาได้แล้วค้าบ”
โอ้ว…..พระพุทธเจ้าาาา….!!!!!!!
เสียงนุชมันคือเสียงสวรรค์ของพวกเราจริงๆ…..เย้ !!!!!!!!!!!!
ทุกคนไชโยพร้อมกัน…มีเพียงครูพรเพ็ญเท่านั้นที่ทำหน้าเหมือนคุณป้ามาลี

………………….จบตอน 11 ………………….

ขอขอบคุณที่มา : www.facebook.com/ข้ามภพ-ข้ามชาติ-864063210344458/timeline/

เพื่อนที่ตามมาและข่าวดีจากแดนไกล… “ข้ามภพ ข้ามชาติ” ตอนที่ 11

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์