"คืนที่นอนไอซียู คืนที่นอนนิ่งๆอยู่9คืน คืนที่เราต้องรับมอร์ฟีน เพื่อระงับการปวด เป็นคืนที่ผ่านไปด้วยความยากลำบากเกินบรรยาย
แต่ความเจ็บปวดเหล่านั้น เทียบไม่ได้เลย กับความเจ็บปวดจากแผลแห่งความอยุติธรรม
ความผิดหวังที่หมอลืมผ้าก๊อตขนาด7*14 เซ็นติเมตร ไว้ตรงซี่โครงเกือบเดือน ยังไม่เท่ากับความผิดหวังจากคำตอบในทำนองที่ว่า "ไม่แน่ใจว่าผ้าก็อตมาอยู่ในท้องได้อย่างไร"
"อย่าลืมว่าคนป่วยกลับไปล้างแผลที่เมืองไทย สองโรงพยาบาล" พูดราวกับว่า เราจะยัดผ้าก๊อตเข้ามาในซี่โครงของเราเอง ไม่แน่ใจว่า หมอได้เห็นสภาพแผลของคนไข้หมอรึยัง ก่อนพูดคำนี้ จริงๆแล้ว หมอตีค่ามนุษย์กับธุรกิจของหมอ แบบไหนกันหรือ
การที่เราเงียบมาสองเดือนเต็มๆ นั้นมิใช่เรารับได้กับการประมาทเลินเล่อ แต่เรารอคอยคำขอโทษ และ การแสดงความรับผิดชอบอย่างที่มนุษย์พึงมีให้กัน และ เวลามันก็มาถึงจุดที่เราคิดว่านานเกินไปแล้ว
สุดท้ายแล้ว ความจริงวิ่งหนีไม่พ้น จะวิ่งหนีไปไหนมันก็วนกลับมาที่เดิมคะ
ผ้าชิ้นนี้ และโรงพยาบาลที่ดำเนินการเอามันออกมา ยังรอท่านอยู่ คะ"
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
