บาป ที่อร่อยสะใจ...

บาป ที่อร่อยสะใจ...


บาป ที่อร่อยสะใจ

การพูดนินทาเป็นนิสัย เป็นความสุขเฉพาะบางคน บางคนที่เห็นว่า ช่างเอร็ดอร่อยในอารมณ์ สะปาก สะใจเหลือเกิน หากกล่าวถึงผู้อื่นลับหลังในทางร้าย ทั้งเกินจริงและไม่จริงให้ใครต่อใครได้ฟัง เป็นความอร่อยเหมือนกินอาหารอิ่มเอมเต็มมื้อทีเดียว เพราะเหตุที่ไม่ได้พูดต่อหน้าเป้าหมาย จึงสบายอุรา นินทาได้นาน จะใส่สีตีไข่ ปรุงรสให้แซ่บแค่ไหนก็ทำได้ บันเทิงกันทั้งผู้พูดและผู้ฟัง ทั้งสังคมเล็ก สังคมใหญ่ ทั้งไฮโซ โลโซ เป็นอาหารหูอาหารใจกันได้ทั้งนั้น ทั้งๆที่แท้ มันก็เป็นความผิดทางวาจา ผู้พูดอร่อยกับคำพูด เสียจนลืมคิดไปว่า การใช้คำพูดที่เกินจริง หรือไม่จริง ว่าร้ายผู้อื่นนั้น ก็เป็นมุสาวาทะ และเป็นบาปที่จะนำตนไปสู่อบายภูมิเหมือนกัน


หลวงปู่ทวด“....พูดมาก เสียมาก พูดน้อย เสียน้อย ไม่พูด ไม่เสีย นิ่งเสีย โพธิสัตว์...”

พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต“…การกล่าวโทษผู้อื่นโดยขาดการไตรตรอง เป็นการสั่งสมโทษและบาปใส่ตนให้ได้รับความทุกข์ จึงควรสลดสังเวชต่อความผิดของตน งดความเห็นที่เป็นบาปภัยแก่ตนเสีย ความทุกข์เป็นของน่าเกลียด น่ากลัว แต่สาเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ทำไมพอใจสร้างขึ้นเอง...


สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต)“… ศิลาใหญ่ย่อมไม่หวั่นไหวด้วยลมฉันใด คนมีปัญญาย่อมไม่หวั่นในคำนินทาหรือสรรเสริญของบุคคลอื่นฉันนั้น...”


จากหนังสือ สุดยอดธรรมะ

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์