ยิ่งกว่าน้ำใจ...

ยิ่งกว่าน้ำใจ...

คืนนั้นฝนตก อากาศหนาวเย็นเหลือเกิน ขณะที่ฉันกำลังยืนรอรถประจำ
ทางอยู่คนเดียว รถประจำทางคันหนึ่งวิ่งเข้ามาจอดตรงป้ายที่ดิฉันยืนอยู่
หญิงชราคนหนึ่งค่อยๆ ตะเกียกตะกายลงจากรถแล้วเดินตรงมาทางที่
ดิฉันยืนอยู่อย่างเชื่องช้า .


แม่หนู. รถประจำทางคันต่อไป จะมาถึงเมื่อไหร่จ๊ะ ? ..
หญิงชราผู้นั้นถามดิฉัน ดิฉันจึงถามแกว่า

แล้วคุณยายจะไปรถสายไหนล่ะคะ

พอแกบอกดิฉันก็อุทานเสียงดังลั่น

อ้าว.. ก็คุณยายเพิ่งลงมาจากรถคันนั้นเมื่อกี้นี่เองนี่คะ

เอ้อ .. หญิงชราตอบตะกุกตะกักอย่างอายๆ
คือว่า ... บนรถคันเมื่อกี้นี้ มีชายหนุ่มพิการคนหนึ่งขึ้นมา
แต่ไม่มีใครลุกให้เขานั่งเลย ยายรู้ว่า ถ้าคนแก่ๆ อย่างยายลุกให้เขานั่ง เขาคงจะอายแน่ๆ ยายเลยทำเป็นว่าจะลงเสียที่นี่
พอยายกดกริ่งให้รถจอด เขาก็เดินมานั่งตรงที่ยายได้โดยไม่ต้องอึดอัดใจ
ส่วนยายก็ เอ้อ รถประจำทางมันมีเสมอไม่ใช่หรือจ๊ะ แม่หนู.


 

 

 

 

เรื่องจริง โดย แมรี่ อี. เคลมองส์
แปลโดย วรวิทย์  เครดิต  :  dorayaki

ยิ่งกว่าน้ำใจ...


เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์