กว่าจะรัก...กว่าจะลืม...

 กว่าจะรัก...กว่าจะลืม...



...นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เราจะรักเค้า คนที่รักมากจนสุดหัวใจ แต่จะเป็นครั้งแรก ที่เราจะพยายามลืมคนๆนั้น ให้หมดไปจากหัวใจสักที ...



... อาจจะไม่เคยมีใครรับรู้ว่า ผู้หญิงที่ร่าเริงและยิ้มง่ายคนนี้
ต้องนอนไปพร้อมกับน้ำตามากี่คืนแล้ว แม้แต่ตัวเราเองยังไม่เคยที่จะจดจำเลย ...




... ช่วงเวลากลางวัน เรายิ้ม หัวเราะ แกล้งเพื่อนๆ เรียนหนังสือ และ ทำการบ้าน ทำกิจกรรมต่างๆ ไป
เหมือนเด็กทั่วไป แต่ทำไม? เมื่อดวงอาทิตย์หายลับขอบฟ้า เรากลับมีแต่น้ำตา และ เลือกที่จะจมตัวเองอยู่กับความฝัน และ ความทรงจำ ...




... นานเหลือเกินแล้ว ตั้งแต่เรารู้จักเค้าคนนั้นมา ใช้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ และ ใช้เวลา กว่าจะได้รักกัน
กว่าจะเข้าใจกันได้ ช่างนานเหลือเกิน เราอยู่กับความสุข รอยยิ้ม และ เสียงหัวเราะในทุกครั้งที่มีเค้า แม้จะมีบ้างที่ทะเลาะ และจบลงด้วยน้ำตา
แต่ไม่นาน ก็กลับมาเข้าใจกันมากกว่าเดิม จากที่เคยมีกันและกัน เคยนั่งมองดวงจันทร์ด้วยกัน วันนี้กลับต้องมานั่งมองคนเดียว มองและถามพระจันทร์ว่า "ตอนนี้เค้าคนที่รักทำอะไรอยู่ ตอนนี้เค้าคนที่รักกำลังมีความสุขอยู่กับใคร เพราะนานเหลือเกินแล้วที่ไม่รู้ข่าวเลย" แต่จันทร์ก็ไม่เคยตอบกลับมา มีเพียงน้ำตาเท่านั้นที่อยู่เป็นเพื่อนเราเสมอ เวลาคิดถึงเค้า ...




... กว่าจะรักได้มากมายขนาดนี้ แต่ทำไมกับเค้าถึงจบได้ง่าย
เค้าลืมเราไปแล้ว ไม่เหลือเยื่อใยอะไรให้ต้องนึกถึงเราอีกแล้ว
อยากทำได้อย่างเค้าบ้าง อยากลืมคนที่เคยบอกว่ารักไปเร็วๆ
แต่ทำไม่เคยได้สักที กว่าจะลืมได้ จะต้องใช้เวลานานแค่ไหน
เราก้อจะทำ เพราะ ทางที่เคยมีกัน มันไม่มีอีกแล้ว ตอนนี้ได้แต่เดินไปบนเส้นทางที่ตัวเองเลือก และต้องพยายามทำให้ดีที่สุด..คนเดียว ไม่มีใครอยู่เคียงข้างกาย ...




... กว่าจะลืม ต้องเสียน้ำตาไปอีกเท่าไหร่ ต้องนอนฝันร้ายไปตลอดเลยรึเปล่า ยิ่งทำเท่าไหร่ กลับยิ่งฝังลึกลงไปเรื่อยๆ มองสายฝนที่ตกโปรยปราย ทั้งๆที่ใกล้จะหมดฤดูแล้วแท้ ๆ นึกถึงตอนที่รักกัน หนาวเมื่อไหร่ แม้ไม่มีอ้อมกอด ก็อบอุ่นตลอดเวลา แต่ตอนนี้หล่ะ หนาวจับไปจนถึงขั้วหัวใจเลยทีเดียว ...




... พระจันทร์เต็มดวงที่เคยมองว่า สวยและ อบอุ่น เมื่อมีเค้าอยู่ใกล้ๆ กลับเป็นตัวแทนของความเหงา
ที่มองทีไรน้ำตาก็ไหลทุกที เราชอบมองพระจันทร์ทุกครั้งที่มีโอกาส นั่งมองได้นานๆไม่เคยเบื่อ  แต่ตอนนี้ดูพระจันทร์คนเดียว แม้ว่าจะยังชอบอยู่แต่ก็เหงาทุกที พระจันทร์ไม่ผิดที่เต็มดวง แต่เราผิดที่รักเค้ามากเกินไปจนเต็มล้นไปทั้งใจ กว่าจะลืมได้ ต่อให้พระจันทร์หายไป ก็คงยังไม่ลืม ...



 


เครดิต  ManGmOt


 กว่าจะรัก...กว่าจะลืม...


 กว่าจะรัก...กว่าจะลืม...


เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์