ความเหงารายล้อม

เดิน..เดิน เดิน.
วันนี้ยิ้ม...มองคนรอบข้างๆ จะมีใครรู้ไหมนะ ฉันเพิ่งผ่านความสุขมา^^

เดิน..เดิน เดิน.
วันนี้เศร้าจัง ทะเลาะกับใครบางคน จะมีใครรู้ไหม เราเพิ่งมีปากเสียง เพิ่งเถียง อารมณ์เซ็งมาก

เดิน..เดิน เดิน.
วันนี้อกหัก เพิ่งเลิกกัน มองคนที่เดินสวนมา จะมีใครู้บ้าง อยากร้องไห้จัง

เดิน..เดิน เดิน.
ไอ้แฟนเก่าบ้า ไปจีบคนอื่นแล้ว มองคนที่เดินไปมา เจ็บชะมัดเลย

เดิน..เดิน..แล้วก็นั่ง
มองคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เหงาจัง...จะมีใครเหงาเหมือนกันบ้าง


ทุกวันนี้ เดิน เดิน..เดิน ชอบมองพื้นนะ ไม่ใช่หรอก แต่มันรุ้สึกหนักคอไงไม่รู้
แต่ก็แอบชำเลืองมองคนที่เดินสวนทางมา มองคนรอบๆข้าง มอง....มอง..มอง
บางที...บางคนที่เดินผ่านเรามา
เขาอาจรีบไปหาแฟน
เขาอาจเพิ่งเช็คน้ำตาให้แห้งหลังจากร้องไห้
เขาอาจกำลังโมโหที่แฟนงี่เง่าอีกแล้ว
เขาอาจเพิ่งแยกกับแฟน เดินกลับบ้าน
ฯลฯ แอบคิดไปเรื่อย เราม่ายมีทางรู้หรอก
คนที่เดินอยุ่รอบๆตัวเรา บางทีอาจจะรุ้สึกเหมือนเราบ้างก็ได้

เพราะบางทีที่เรารุ้สึก ก็แอบหวังจะมีใครบางคนสังเกตุเห็นเราบ้างเหมือนกัน
อย่างยามที่เราเหงา ยามที่เราทุขก์ หรือยามที่เพิ่งหัวเราะมา
จะมีใครรุ้บ้างไหม ว่าเรากำลังรุ้สึกยังไง แอบคิดบ้างเวลาอยุ่ท่ามกลางคนมากมาย
แต่เราเองก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่คงเพราะเป็นอารมณ์เหงา ที่อยากเจอคนเหงา แล้วจะไม่เหงา...