ตะลึงธุรกิจเนื้อแมว ความขัดแย้งในสังคมจีน

เสียงร้องโหยหวน และกลิ่นสาบแมวที่โชยออกมาจากบ้านไม้ชั้นเดียวหลังเก่าๆ แถวชานเมืองอู่ฮั่น ในมณฑลเห่อเป่ยทางตอนกลางของจีน

คือแหล่งกักกันแมวชะตาขาด ที่นอนเบียดเสียดอยู่ในกรงแคบๆ รอวันถูกเชือดเป็นอาหารจานเด็ดขึ้นภัตตาคารระดับเหลา

"หลังจากรวบรวมแมวได้สัก 300 ตัว พวกมันก็จะถูกส่งขายให้กับร้านอาหารในมณฑลกวางตุ้ง และพื้นที่ในเขตปกครองกว่างซีจ้วง" หนุ่มใหญ่ แซ่โจว จากเมือง เส้ากั๋น อายุ 60 ปี ลูกจ้างสถานีขนส่งแมวอธิบายให้ฟัง

ก่อนจะเล่าถึงความนิยมของชาวจีนภาคใต้ที่แห่บริโภคเนื้อแมวเพื่อบำรุงกำลังในช่วงหน้าหนาว เป็นเหตุให้เจ้านายของโจวเปิดสถานีขนส่งแมวบนถนนไป่ฉาโจว อเวนิว ในเมือง อู่ฮั่น เมื่อ ต.ค. 2554

โจวได้รับเงินประมาณ 5,000 บาทต่อเดือน เป็นค่าจ้างสำหรับเฝ้าแมว และลำเลียงพวกมันขึ้นรถบรรทุก

"บางครั้งมีแมว 70-80 ตัวต่อวัน แต่บางวันก็มีแค่ 20-30 ตัว เท่านั้น" โจวพูดถึงสินค้าหลักของธุรกิจ พร้อมชี้ให้ดูแมวนับร้อยตัวในกรงสี่เหลี่ยมขนาดเล็ก ที่วางเรียงรายอยู่มุมมืดของบ้านหลังโทรม ส่วนใหญ่เป็นแมวพันทางที่พบเห็นได้บ่อยตามท้องถนน และ มีบ้างเป็นบางครั้งที่แมวเลี้ยงราคาแพงจะหลงเข้ามา

"ถึงอย่างนั้นพวกมันก็ลงเอยด้วยราคาเท่ากันหมด ที่ 10 หยวน (ราว 50 บาท) ต่อกิโลกรัม และจะมีราคาสูงถึง 800 บาทต่อกิโลกรัมในร้านอาหาร" โจวกล่าว

แมวดวงตกเหล่านี้ถูกจับมาจากมณฑลอันฮุย และมณฑลเจียงซู ก่อนจะเข้ากระบวนการตรวจสอบโรคติดต่อ จนได้ใบรับรองยืนยันความปลอดภัย

ในกวางตุ้ง 'เนื้อแมว' คือวัตถุดิบหลักของอาหารจานโปรดประจำท้องถิ่น อย่าง "มังกร(งู) เสือ ไก่" ซึ่งชาวจีนบางกลุ่มมีความเชื่อผิดๆ ว่า 'เนื้อแมว' มีสรรพคุณให้พลังงาน ความอบอุ่น เพิ่มธาตุไฟ ช่วยคลายความเหน็บหนาวในร่างกาย

เฟิง ตงเม่ย ผู้อำนวยการมูลนิธิสัตว์เอเชีย (เอเอเอฟ) กล่าวว่า "เนื้อแมวได้รับความนิยมอย่างมากในกวางโจว โดยเฉพาะร้านอาหารชานเมือง แหล่งรวมนักกินตัวยงที่ส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ และพวกคนเถื่อนผู้ชื่นชอบอาหารป่า ที่นับวันจะเพิ่มจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ และส่งผลให้ยอดบริโภคเนื้อแมวในจีนพุ่งสูงถึง 4 ล้านตัวต่อปี"

ขณะที่ชาวจีนตอนเหนือถือว่าการบริโภคแมวเป็นเรื่องที่ยอมรับไม่ได้

เช่นเดียวกับหนุ่มสาวแดนมังกรที่หันมาสร้างกระแสเมินประเพณีนิยม ต่อต้านการกินเนื้อแมว เนื้อสุนัข รวมตัวเรียกร้องกฎหมายเพื่อยุติพฤติกรรมอำมหิต ที่ทั่วโลกตัดสินว่าชาวจีนเป็นชาติมหาโหด กินได้หมดไม่เลือกหน้ากระทั่งหมา แมว

อัน เซียง ทนายความชาวจีน ผู้ดูแลเรื่องสิทธิและการคุ้มครองสัตว์ ระบุว่า การค้าเนื้อแมวเป็นการกระทำที่ผิดกฎหมาย ภายใต้พ.ร.บ.การ บริหารแหล่งทรัพยากรอาหาร กระทรวงสาธารณสุข เมื่อก.ค. 2550 ซึ่งมีใจความว่า "อาหารที่ไม่ได้บริโภคตามปกติในประเทศจีน จำเป็นต้องได้รับการรับรองจัดอยู่ในสถานะแหล่งอาหารชนิดใหม่ ซึ่งผู้ค้าในธุรกิจนี้ต้องได้รับการอนุญาตจากเจ้าหน้าที่" ก่อนกฎหมายฉบับเดียวกันจะเพิ่มข้อจำกัดในเดือน พ.ย. 2550 ว่า

"อาหารที่บริโภคในบางประเทศเป็นส่วนน้อย หรือบางพื้นที่ภายในประเทศ ให้ถือรวมจัดเป็นแหล่งอาหารชนิดใหม่เช่นกัน"

แต่ในเมื่อกฎหมายได้ล้อมกรอบปัญหาค้าหมาแมวในจีนไว้อย่างชัดเจน เหตุใดการลักลอบ ด้วยการขนใส่รถบรรทุกขึ้นทางด่วน ทำให้เห็นจะจะ กลับไม่ถูกดำเนินคดี เหลือไว้เพียงข้อสงสัยไร้ที่สิ้นสุดว่า หมาแมวอีกกี่ล้านตัวที่จะต้องสังเวยชีวิตให้กับความอยากของมนุษย์ และรัฐบาลจีนเคยคิดจะลงมือปราบปรามอย่างจริงจังหรือไม่