ตัวสำรองหรือมือที่สาม

วันที่เราพบกันครั้งแรกฉันยังจำได้ดี เดือนสิงหาคม 2549  เราได้รู้จักกันและได้พูดคุยกัน ตอนแรกที่ได้คุยกับเธอฉันก็ไม่ได้คิดอะไรมากมายเพราะก็แค่คนรู้จัก เธอเล่าเรื่องต่างๆนานาให้ฉันได้ฟัง ฉันก็เล่าเรื่องของฉันให้เธอได้ฟังเช่นกัน และเธอก็เล่าเรื่องแฟนของเธอให้ฟังเธอบอกว่าแฟนเธอทำงานอยู่ต่างประเทศ ในการไปทำงานของแฟนเธอครั้งนี้เธอเป็นคนออกค่าใช้จ่ายให้หมดทุกอย่าง รวมทั้งเงินค้ำประกันในการทำงานด้วย เธอบอกว่าในการที่ให้แฟนเธอไปครั้งนี้ก็เพราะว่าเธอมีความรู้สึกว่าแฟนเธอเปลี่ยนไม่เหมือนเมื่อก่อน เธอยังบอกอีกว่าเธอรักแฟนคนนี้มากเพราะแฟนคนนี้เป็นแฟนคนแรกของเธอ และเวลาที่เธอโทรไปหาแฟนที่ต่างประเทศ แต่ก็เหมือนกับว่าแฟนเธอไม่อยากจะคุยด้วยซักเท่าไหร่ บางทีก็บอกว่าทำงานเหนื่อยไม่อยากคุย และมีอยู่ครั้งนึงที่แฟนเธอกลับมาเที่ยวประเทศไทย เธอก็บอกแฟนเธอว่าจะไปหาแต่แฟนเธอกลับบอกว่า "ไม่ต้องมาอยากพักผ่อน" สรุปว่าเธอก็ไม่ได้พบกับแฟนเธอ ฉันก็ได้แต่สงสัยว่าคนที่รักกันเมื่อจากกันไปไกลๆทำไมถึงไม่อยากเจอกัน เธอก็เคยถามฉันว่าแบบที่แฟนเธอทำอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร จะให้ฉันตอบอย่างไรได้ล่ะ และแล้วก็เหมือนโชคชะตาเล่นตลกกับฉัน ไม่รูเพราะอะไรถึงทำให้ฉันกับเธอ รักกัน ความสงสารอย่างนั้นเหรอ? เธอกับฉันคุยโทรศัพท์กันทุกวัน เธอมาหาฉันเดือนละประมาณ 1-2 ครั้ง (เธออยู่ต่างจังหวัด) มันทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆและมันก็ทำให้ฉันรักเธอมากเช่นเดียวกัน จนในที่สุดฉันตัดสินใจบอกเลิกเธอและบอกเธอว่าจะไม่ติดต่อกับเธออีก เราสองคนต่างก็ร้องไห้มันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมากๆที่ต้องเลิกกันทั้งๆที่ยังรักกันด้วยซ้ำ  ฉันให้เหตุผลที่เลิกกับเธอว่า"ฉันไม่อยากทำร้ายผู้หญิงด้วยกันเองแล้วเค้าก็ไม่ได้ผิดอะไรด้วย ทำไมเค้าต้องได้รับผลตอบแทนอย่างนี้" แต่เธอก็ขอว่าเปลี่ยนเป็นพี่น้องแทนได้มั้ย ฉันก็ตกลง จากที่คุยโทรศัพท์กันเป็นชั่วโมงก็เหลือแค่นาที 1-5 นาที เท่านั้น ฉันพยายามข่มใจตัวเองให้รักเธอน้อยลง แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกอีกครั้งฉันกับเธอกลับมาคบกันอีกครั้ง เธอมาหาเหมือนปกติที่เคยทำ ฉันมีความสุขในช่วงที่อยู่กับเธอ แต่ในใจฉันมันปวดร้าวอย่างบอกไม่ถูกหลายครั้งที่ฉันนั่งเหม่อลอยคิดว่าอนาคตจะเป็นเช่นไรต่อไป ได้แต่คิดว่าเมื่อไหร่นะแฟนเธอจะกลับมาซักที วันนั้นจะเป็นวันชี้ชะตาของเรา 2 คน ว่าจะเลิกกันหรือคบกันต่อไป เธอเคยบอกว่าถ้าแฟนเธอกลับมาแล้วไม่เหมือนเดิมก็คงต้องเลิกกัน แล้วฉันล่ะตัวสำรองอย่างนั้นหรอกเหรอ ฉันไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมต้องรักเธอมากขนาดนี้ด้วย ทั้งที่มีคนมารุมล้อมชอบฉันตั้งมากมายแต่ทำไมฉันไม่เลือก ทำไมต้องมาจมอยู่กับความรู้สึกที่กล้ำกลืนอย่างนี้ด้วย แต่คงอีกไม่นานแล้วล่ะที่จะอะไรๆจะคลี่คลาย ฉันจำได้เธอบอกไว้ว่าแฟนเธอจะกลับมาประเทศไทยอย่างถาวรคือประมาณเดือน เมษายน 2551 อีกไม่นานแล้วล่ะ อีกไม่นานเกินรอ แต่ไม่ต้องกลัวหรอกเมื่อแฟนเธอมาฉันจะหายไปจากชีวิตเธอเอง ไม่ต้องตามหา ไม่ต้องติดต่อ ให้จบลงแค่ตรงนั้น ฉันรู้ว่าเธอก็รักฉันและเธอก็คงเสียใจแต่ให้รู้ว่าฉันก็รักและเสียใจไม่น้อยไปกว่าเธอเช่นกัน  ฉันไม่อยากเป็นคนเลวในสายตาของทุกคนที่ขึ้นชื่อว่าแย่งแฟนคนอื่น  เมื่อไหร่นะจะถึงวันนั้น
"วันที่ แฟน เธอกลับมา"

*เดือน เมษายน 2551 จะเล่าให้ฟังว่าบทสรุปจะเป็นอย่างไร