"ถ้าให้เลือกระหว่างการอยู่คนเดียวแล้วต้องเหงา คำตอบของฉันเป็นอย่างนี้... ถ้าการอยู่คนเดียว... ถ้าการอยู่คนเดียว ................................. แต่ภายใต้ข้อกำหนดดังกล่าว กลับไม่มีข้อไหนเลย .................................. ฉันจะหัวเราะกับโลกโดยที่ไม่รู้สึกว้าเหว่ได้อย่างไร ฉันมองภาพคนอื่นจับมือกัน โดยไม่รู้สึกรู้สากับภาพที่เห็นไม่ได้หรอก เพราะฉันไม่ใช่คนใจแข็งกับภาพโรแมนติกแบบนั้น ไม่ว่าจะกับเรื่องใดก็ตาม ฉันไม่ใช่ผู้วิเศษที่จะเสกให้ตัวเองมีความสุขกับทุกวัน ............................................. เราเคยได้ยินประโยคที่ว่า... คนเราคบหากันด้วยมิตรภาพ ................................... แต่ถ้าหากความรักที่ครอบครองอยู่นั้น ในเมื่อคนทุกคน ย่อมต้องผ่านการทดสอบ แต่ฉันก็เชื่อว่า ความรักมันตั้งอยู่บนแกนอันเดียวกัน บางคนอาจแลกค่าทดสอบมาด้วยน้ำตา แต่เมื่อทุกคนก้าวผ่านช่วงนรกนี้ไปได้ .................................... "เพราะจะมีแต่คนที่ผ่านความผิดหวังมาแล้วเท่านั้น...
กับการมีความรัก...แล้วต้องอกหัก
คุณว่า...ฉันจะเลือกข้อไหน?"
ถ้าการอยู่คนเดียว...
มันทำให้ฉันสามารถหัวเราะกับโลกได้โดยไม่รู้สึกว้าเหว่...
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
แล้วทำให้ฉันมีความสุขเวลาเห็นใครเดินจับมือกันโดยที่
ฉันไม่รู้สึกว่าตัวเองรู้สึกขาดหาย...
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
ทำให้ชีวิตฉันเติมเต็มได้ทุกอย่างด้วยตัวเอง
"ฉันจะเลือกข้อแรก"
ที่ฉันจะทำได้อย่างนั้นจริงๆ
ในเมื่อฉันอยู่ตัวคนเดียว และไม่มีใครให้รัก
และที่สำคัญฉันไม่สามารถเติมเต็มทุกอย่างได้ด้วยตัวของฉันเอง
ยิ่งถ้าเป็นเรื่องความรักยิ่งเป็นไปไม่ได้ใหญ่เลย
ด้วยการรักเฉพาะตัวเอง
"มนุษย์เป็นสัตว์สังคม"
มานานแล้ว และสังคมที่ว่านี้ ฉันขอรวมไปถึง
"สังคมทางความรู้สึก" ด้วย
และคนส่วนใหญ่สามารถกระทำทุกอย่างได้เพื่อ
"ความรัก"
ไม่จีรังอย่างที่คาดหวัง ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเลย
แม้จะด้วยรูปแบบที่แตกต่างหรือวิถีทางที่ไม่เหมือนกัน
การผิดหวังในความรักไม่ใช่สิ่งแปลกใหม่
ใครๆ ก็เคยถูกทดสอบด้วยวิธีนี้กันทั้งนั้น
บางคนอาจได้รับแบบทดสอบ
ชนิดที่เจ็บปวดที่สุดในชีวิต
เมื่อนั้น...
ความเข้มแข็งจะงอกเงยขึ้น..ในใจของทุกคน
ที่จะรู้ซึ้งถึงคุณค่าของ การประสบความสำเร็จในความรัก"...
....................................................................
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
