ผู้มีคุณธรรม

ฉุนยีกง เป็นผู้มีคุณธรรมสูงส่ง

ครั้งหนึ่งขณะที่เขากำลังจะไปทำงานในสวน ทันใดก็เห็นมีคนกำลังขโมยไม้ฟืนของตนอยู่เขาเห็นเช่นนั้นนอกจากไม่ได้ขับไล่แล้ว เขากลับเข้าไปช่วยคนขโมยจัดมัดฟืนให้เรียบร้อย “ขอบคุณมาก” คนขโมยกล่าวจบก็แบกฟืนจากไป ต่อเมื่อกลับถึงบ้านถึงได้รู้ว่าคนที่มาช่วยมัดฟืนก็คือฉุนยีกง เจ้าของไม่ฟืน เขารู้สึกละอายใจมากจึงขนไม้ฟืนไปคืน ฉุนยีกงไม่อยากให้คนผู้นี้ถูกตราหน้าว่าเป็นหัวขโมยจึงกล่าวว่า “ความจริงไม้เหล่านี้เราก็ตั้งใจจะให้คุณอยู่แล้ว ทำไมจึงเอามาคืนอีกเล่า? เราใช้ไม่หมดจริงๆ”

 2-3 ต่อมา มีคนเข้าไปขโมยต้นข้าวในนาของฉุนยีกง

 เมื่อเขาเห็นเข้า เขารู้ว่าครอบครัวของคนผู้นี้ยากจนไม่มีกินจึงต้องมาขโมยข้าว เขาจึงแอบดูอยู่แต่ไกล รอจนคนขโมยหนีไปไกลแล้วเขาจึงลงนาทำงานต่อไป

ที่มา: สังคมธรรมะออนไลน์