พ ร ะ เ ค รื่ อ ง (หลวงปู่หล้า เขมปัตโต) (2)

 ถ า ม

ปัจจุบันมีเกจิอาจารย์จำนวนมาก
ที่สร้างพระเครื่อง ปลุกเสก ปลุกพระทั้งเพื่อประโยชน์แก่ศาสนาและอื่นๆ
ไม่ทราบว่าผิดหลักพุทธศาสนาหรือไม่

ในความเห็นของหลานๆ คือการสร้างพระขายนี้
อย่างน้อยคนก็ได้ทำบุญโดยมีสิ่งของตอบแทน
มีพระเป็นที่ยึดเหนี่ยวประกอบกุศลกรรม (ถ้าไม่ทำแบบขายพาณิชย์)

ติดพระเครื่องก็ยังดียังดีกว่าติดเหล้า ติดยา ติดการพนัน ฯลฯ
ข้อเสียติดวัตถุจนลืมธรรมซึ่งมีค่าประมาณมิได้

หลานอยากทราบทัศนคติธรรมเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ
เพราะคนทุกวันนี้ติดวัตถุกันมากเหลือเกิน (รวมทั้งหลาน) ครับ

 ต อ บ

เรื่องพระเครื่องที่ปัจจุบันเกจิอาจารย์ทำมากเป็นการผิดหรือไม่
และปลุกเสกพระทั้งเพื่อประโยชน์คือการสร้างพระขาย

ในข้อนี้หลวงปู่ไม่พอใจอธิบายจะว่าเป็นคำถามที่ไม่ควรตอบก็ถูก
แต่ในชีวประวัติของหลวงปู่ ได้เล่าเรื่องขององค์หลวงปู่มั่นแล้ว

หลวงปู่มั่นกล่าวว่า

"องค์ท่านเป็นพระพุทธเจ้าอย่างเต็มที่แล้วเราดีอย่างไรจึงจะไปเสกให้ท่านขลัง"

เหล่านี้เป็นต้น

แต่นิสัยของหลวงปู่ไม่นึกอยากเสียแล้ว

เพราะหลวงปู่ถือว่า คุณพุทธ ธรรม สงฆ์ ระลึกได้ไม่ระลึกได้ก็ดี
อธิษฐานและตั้งสัจจะผูกขาดจองขาดไว้ที่ดวงใจ
ให้เป็นข้าเป็นทาสพุทธ ธรรม สงฆ์ อยู่ทุกเมื่อแล้ว

จะตีความหมายว่ายอมเอาจิตใจผูกไว้กับน้ำมูกน้ำลาย
ของ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์แล้ว
และก็น้อมเข้ามาใส่ใจไว้อย่างนี้แน่นหนาแล้ว
และก็น้อมใจไปผูกไว้อย่างนี้แน่นหนาแล้ว

ไม่ได้ถึงพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เพียงทุติฯ ตติฯ เท่านั้น
อธิษฐานไว้ถึงทุกเมื่อ ระลึกได้ไม่ระลึกได้ก็ดี
จนถึงที่สุดทุกข์โดยชอบในปัจจุบันโดยด่วนด้วย

อนึ่ง การที่ครูบาอาจารย์บางท่าน บางหมู่ ท่านทำเช่นนั้น
ก็ขอมอบให้เป็นเรื่องของท่านซะ (แต่หลวงปู่ไม่ทำ)

สำหรับหลวงปู่ซื้อไม่ซื้อ ขายก็ไม่ขาย
ที่อยู่ในศาสาของหลวงปู่ไม่ได้เผดียงในทางตรงหรือทางอ้อม
ให้ญาติให้ญาติโยมเอามาให้
ท่านเหล่านั้นเอามาเอง และก็ไม่บอกวันจะมาด้วย

เรื่องเหล่านี้พูดน้อยไม่พออธิบายพูดหลายก็เป็นโทษ
สมัยโลกจรวด สมัยโลกดาวเทียม เดี๋ยวก็ถูกหาว่ากีดขวางรายได้

แต่หลวงปู่พิจารณาว่า

ผู้เรียนหนังสือ ก สระ กา ข สระ ขา ก็พออนุโลมบ้าง
แต่ถ้าจะตั้งจนเป็นพุทธพาณิชย์ก็ดูจะเฟ้อเกินไป
และมีคำที่คนชอบแย้งว่า
แต่การ์ตูนเขาก็ยังขายได้ จะห้ามปรามไม่ให้ซื้อให้ขายนั้น
ย่อมเป็นอจิณโดยเสียแล้ว

แต่หลวงปู่ชอบปลีกตัวไม่เอาด้วย
แต่มีผู้จะให้เอามาไว้เป็นของสงฆ์ไม่เอาไปในทิศทั้ง ๔
เพราะการเอาพระพุทธรูปในด้วย ไม่รู้จะเอาไว้ที่ไหน

ถ้าเอาไว้ย่ามก็ไม่รู้ว่าอะไรต่ออะไรระคนปนกันอยู่
ถ้าหากว่าเอาแขวนคอ บางทีก็ลอดใต้ถุนก็มี
เป็นส่วนตัวแต่ปรากฎว่ากวาดลานวัดไปเห็นพระพุทธรูปแต่โบราณ(คงจะเป็นรูปเล็ก)
เห็นคอหักอยู่ก็นึกเป็นอารมณ์ในอนุสติ
พุทธา ธัมมา สังฆา ก็ได้สำเร็จพระอรหันต์

มีปัญหาว่า ศาสนาพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ที่มาเป็นยุคๆ
ก็ต้องมีพระพุทธรูปมาทุกยุคทุกสมัย

แต่จะถือเป็นเรื่องของขลังของรางไปทางไสยศาสตร์ก็คงจะน่าควรคิดอยู่
ตั้งเป็นกองๆไว้ขายเหมือนผักเหมือนปลาก็คล้ายกับว่า
พ่อของเราถูกขาย หรือยังไงก็ขอเรียนไว้กับท่านผู้รู้

ถ้าจะพูดในที่สุดแล้ว

ก็ยังดีกว่าที่เขาถือศาสดาอื่น
ซึ่งเป็นอนันตริยธรรม ๖ ไม่ทรงสรรเสริญ



(คัดลอกบางตอนมาจาก : หลวงปู่หล้า เขมปัตโต ตอบปัญหาธรรม ใน "จิตตภาวนา มรดกล้ำค่าทางพุทธศาสนา : รวมพระธรรมเทศนาภาคปฏิบัติของพระสุปฏิปันโน" จัดพิมพ์เพื่อถวายเป็นพระราชกุศล ในโอกาสมหามงคลสมัยที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ทรงเจริญพระชนมพรรษาครบ ๖ รอบ ในวันที่ ๕ ธันวาคม ๒๕๔๒, รวบรวมโดยมูลนิธิหลวงปู่มั่น และชมรมคุณภาพชีวิต, หน้า ๖๙๒-๖๙๓)