พระเจ้าแทโจ .. ปฐมวงศ์แห่งโชซอน .. ชีวิตเหมือนในหนังเกาหลี


         พระเจ้าแทโจ (เกาหลี: 태조, ฮันจา: 太祖, MC: Taejo, MR: T'aejo ค.ศ. 1335 - ค.ศ. 1408) เป็นปฐมกษัตริย์แห่งราชวงศ์โจซอนของเกาหลี (ค.ศ. 1392 - ค.ศ. 1398) พระนามเดิมว่า ลีซองกเย (เกาหลี: 이성계, ฮันจา: 李成桂, MC: Yi Seonggye, MR: I Sŏnggye)

ทรงย้ายเมืองหลวงของเกาหลีไปยังเมืองฮันซอง และตั้งลัทธิขงจื้อใหม่ (Neo-Confucianism) เป็นศาสนาประจำอาณาจักร


ก้าวสู่อำนาจ

ลีซองกเย เกิดเมื่อ ค.ศ. 1335 ในมณฑลซังซอง (쌍성총관부, 雙城摠管府) ซึ่งเป็นดินแดนของเกาหลีที่ถูกมองโกลราชวงศ์หยวนผนวกไป บิดาคือลีจาชุน (이자춘, 李子春) หรืออูลูสบุคา (Ulus Bukha) เป็นนายพลเกาหลี ที่รับใช้มองโกลบังคับบัญชามณฑลซังซอง

ใน ค.ศ. 1350 พระเจ้าคงมิน (공민왕, 恭愍王) แห่งราชวงศ์โครยอทรงส่งทัพไปยึดมณฑลซังซองคืน ลีจาชุนและครอบครัวก็ย้ายมาอยู่ที่เมืองฮัมฮึง (함흥, 咸興) ในมณฑลฮัมกยอง

ลีซองกเยได้รับใช้พระเจ้าคงมินเป็นขุนพลที่มีผลงานโดดเด่น ได้แก่ การยึดเมืองแคซองคืนจากกบฎโพกผ้าแดง (紅巾之亂, Red Turban Rebellion) ใน ค.ศ. 1361 การยึดมณฑลทงนยอง (동녕부, 東寧府) คืนใน ค.ศ. 1370 รวมทั้งการปราบโจรสลัดญี่ปุ่น (Wokou)

พระจักรพรรดิหงหวู่ (洪武帝) ล้มราชวงศ์หยวนตั้งราชวงศ์หมิงใน ค.ศ. 1368 พระเจ้าคงมินถูกลอบปลงพระชนม์ใน ค.ศ. 1354 โดยกลุ่มขุนนางที่สนับสนุนพวกมองโกล และใน ค.ศ. 1388 ลีซองกเยได้ร่วมมือกับชเวยอง (최영, 崔瑩) ยึดอำนาจจากขุนนางฝ่ายมองโกล

ในปีเดียวกันนั้นเองพระจักรพรรดิหงหวู่ มีรับสั่งจะส่งทัพจีนมาตั้งมั่นที่มณฑลซังซอง ชเวยองและพระเจ้าอู (우왕, 禑王) เห็นว่าควรส่งทัพไปรุกรานราชวงศ์หมิงเป็นการต่อต้าน แต่ลีซองกเยเห็นว่าไม่ควรทำเพราะราชวงศ์หมิงขณะนั้นมีความแข็งแกร่ง เกาหลีไม่อาจจะสู้ได้

เมื่อเดินทัพถึงเกาะวีฮวา (위화도, 威化島) บนแม่น้ำยาลู ลีซองกเยก็เปลี่ยนใจ หันทัพกลับมาเมืองแคซองกระทำรัฐประหารสังหารชเวยองเสีย แล้วตั้งพระเจ้าชาง (창왕, 昌王) พระโอรสของพระเจ้าอูเป็นกษัตริย์แทน

แต่ใน ค.ศ. 1389 ก็ถอดพระเจ้าชางลงแล้วสำเร็จโทษไปพร้อมกับพระเจ้าอู ด้วยข้อหาเป็นเชื้อพระวงศ์ที่ไม่แท้จริง แล้วยกพระเจ้าคงยาง (공양왕, 恭讓王) ขึ้นเป็นกษัตริย์หุ่นเชิดแทน


ตั้งราชวงศ์ใหม่

ลีซองกเยเมื่อได้อำนาจแล้ว ก็ทำการปฏิรูปการปกครองเสียใหม่ โดยยึดที่ดินจากกลุ่มขุนนางมองโกลเก่ามาทั้งหมด ให้กลายเป็นของราชสำนักผ่านทางกฎหมายที่ดินใหม่ เพื่อกำจัดอำนาจของกลุ่มขุนนางมองโกลเก่าซึ่งมีที่ดินในครอบครองเป็นฐานอำนาจจำนวนมาก

ขุนนางจะมีที่ดินต่อเมื่อราชสำนักให้มาเท่านั้น และลีซองกเยยังยกเลิกพระพุทธศาสนาเป็นศาสนาพระจำอาณาจักร และยกลัทธิขงจื้อขึ้นมาแทนที่

ลีซองกเยต้องเผชิญกับการต่อต้านของขุนนาง และปราชญ์ขงจื้อที่ต่อต้านการเปลี่ยนราชวงศ์ใหม่ นำโดย จองมงจู (정몽주, 鄭夢周) ซึ่งลีซองกเยก็ได้ส่งบุตรชายของตน คือ ลีบังวอน (이방원, 李芳遠) ไปทำการลอบสังหารใน ค.ศ. 1392

ในที่สุดด้วยการรบเร้าของสภาองคมนตรีและขุนนางทั้งหลาย ใน ค.ศ. 1392 ลีซองกเยก็บังคับให้พระเจ้าคงยางสละราชบัลลังก์ แล้วเนรเทศไปเมืองวอนจู ประกาศล้มเลิกราชวงศ์โครยอ

ปราบดาภิเษกตนเองเป็นกษัตริย์ราชวงศ์ใหม่ ลีซองกเยได้อาศัยหลักอาณัติแห่งสวรรค์ (Mandate of Heaven) ของจีนมาอธิบายการสิ้นสุดของราชวงศ์โครยอ และการปราบดาภิเษกของตนเอง ซึ่งไม่เคยมีมาก่อนในเกาหลี

ใน ค.ศ. 1393 พระเจ้าแทโจทรงส่งทูตไปยังกรุ่งปักกิ่ง เพื่อขอพระราชทานการรับรองจากพระจักรพรรดิหงหวู่ และให้ทรงเลือกชื่อราชวงศ์ใหม่ ระหว่างฮวายองและโจซอน ซึ่งพระจักรพรรดิหมิงก็ทรงเลือกโจซอน

ราชวงศ์หมิงยังคงไม่รับรองราชวงศ์ใหม่นี้ของเกาหลี จนกระทั่งรัชสมัยของพระเจ้าแทจง ใน ค.ศ. 1394 พระเจ้าแทโจก็ทรงสำเร็จโทษพระเจ้าคงยางพร้อมกับพระราชวงศ์ที่เหลือ

เป็นธรรมเนียมของราชวงศ์ใหม่ของเกาหลีที่จะย้ายเมืองหลวง ด้วยความช่วยเหลือของพระภิกษุมูฮัก (무학, 無學) พระสหายแต่พระเยาว์ผู้เชี่ยวชาญด้านฮวงจุ้ย พระเจ้าแทโจจึงทรงย้ายไปเมืองฮันยาง (한양, 漢陽) และเริ่มส้รางเมืองหลวงแห่งใหม่เมื่อ ค.ศ. 1394

ดำเนินการก่อสร้างกำแพงสิ่งปลูกสร้างต่างๆ ซึ่งออกแบบโดยจองโดจอน (정도전, 鄭道傳) ปราชญ์ขงจื้อ และขุนนางคนสำคัญของพระเจ้าแทโจ ใน ค.ศ. 1395 พระเจ้าแทโจทรงเปลี่ยนชื่อเมืองเป็นฮันซอง (한성, 漢城)

พระราชวังแห่งใหม่จองโดจอนตั้งชื่อให้ว่า พระราชวังคยองบกกุง (경복궁, 景福宮) ซึ่งสร้างเสร็จใน ค.ศ. 1394 และย้ายราชสำนักไปอยู่ที่เมืองฮันซองเป็นการถาวรในปีนั้นเอง


สละบัลลังก์

พระเจ้าแทโจเมื่อครั้งยังทรงเป็นขุนพลลีซองกเยนั้น มีภรรยาอยู่คนหนึ่งมาจากตระกูลฮัน (한씨, 韓氏) มีลูกชายหกคน แต่นางเสียชีวิตไปก่อนใน ค.ศ. 1391 เมื่อพระเจ้าแทโจปราบดาภิเษกขึ้นครองราชสมบัตินั้น ได้อภิเษกใหม่กับพระมเหสีชินด็อก ตระกูลคัง (신덕왕후 강씨, 神德王后 康氏) และตั้งพระชายาเก่าตระกูลฮันเป็นพระมเหสีชินอี (신의왕후, 神懿王后)

พระเจ้าแทโจทรงมีพระโอรสกับพระมเหสีชินด็อกสองพระองค์ พระเจ้าแทโจทรงสถาปนาองค์ชายอีอัน (의안대군, 宜安大君) ลีบังซอก (이방석, 李芳碩) พระโอรสของพระมเหสีชินด็อก เป็นองค์ชายรัชทายาท

สร้างความไม่พอใจแก่พระโอรสทั้งหลาย ที่ประสูติแต่พระมเหสีฮันเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะองค์ชายจองอัน (정안대군, 靖安大君) ลีบังวอน ซึ่งมีความทะเยอทะยานและที่ผ่านมา ได้ช่วยเหลือพระบิดาอย่างมาก

พระมเหสีชินด็อกสิ้นพระชนม์ใน ค.ศ. 1397 เกิดข่าวลือว่าพระเจ้าแทโจ หมายจะยกย่องพระโอรสที่ประสูติแต่พระมเหสีใหม่ ให้เหนือกว่าพระโอรสที่ประสูติจากพระมเหสีเก่า

ใน ค.ศ. 1398 ลีบังวอน จึงตัดสินใจกระทำการลอบสังหารลีบังบอน (이방번, 李芳蕃) และลีบังซอก พระโอรสของพระมเหสีชินด็อกทั้งสองพระองค์ รวมทั้งสังหารจองโดจอน ที่ให้การสนับสนุนองค์ชายลีบังซอกเป็นรัชทายาท

เรียกว่า เหตุการณ์จลาจลขององค์ชาย (왕자의난, 王子-亂) ครั้งที่หนึ่ง องค์ชายลีบังวอนตั้งพระเชษฐาองค์ชายยองอัน (영안대군, 永安大君) ลีบังกวา (이방과, 李芳果) เป็นองค์ชายรัชทายาทแทน

หลังจากที่สุญเสียพระมเหสีและพระโอรสเข่นฆ่ากันเอง พระเจ้าแทโจก็ทรงหมดอาลัยตายอยากกับพระชนม์ชีพแล้ว จึงสละราชสมบัติในปี ค.ศ. 1398 แล้วเสด็จไปประทับที่เมืองฮึมฮึงหรือฮัมนุงบ้านเกิด องค์ชายลีบังกวาขึ้นครองราชสมบัติต่อเป็นพระเจ้าจองจง (정종, 定宗)

แต่ความทะเยอทะยานขององค์ชายลีบังวอน และการนองเลือดยังไม่จบสิ้น


ปั้นปลายพระชนม์ชีพ

พระเจ้าแทโจสละบัลลังก์แล้วทรงดำรงตำแหน่งเป็น แทซังวัง (태상왕, 太上王) พระเจ้าจองจงทรงหวั่นเกรงอิทธิพลของพระอนุชาองค์ชายลีบังวอน จนใน ค.ศ. 1400 ก็ทรงสละบัลลังก์ให้แก่ลีบังวอน ขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าแทจง

แต่ทว่าตราพระราชลัญจกรอัน เป็นสัญลักษณ์ของพระราชอำนาจนั้น แทซังวังได้ทรงนำติดพระองค์ไปด้วย ไม่ทรงมอบให้พระเจ้าแทจง พระเจ้าแทจงได้ส่งทูตมาหาพระราชบิดาหลายครั้ง เพื่อขอพระราชทานตราแผ่นดินกลับไป แต่พระเจ้าแทโจก็ทรงสังหารทูตของพระโอรสทุกคน

จนกระทั่งครั้งสุดท้ายพระเจ้าแทจงได้ส่งพระภิกษุมูฮัก พระสหายของพระเจ้าแทโจมา พระเจ้าแทโจจึงทรงยอมให้พระโอรสเข้าเฝ้า พระเจ้าแทโจทรงขว้างตราแผ่นดินใส่พระพักตร์ของพระเจ้าแทจง แล้วตรัสว่า เอาไปเสียไอ้ลูกชั่ว เจ้าอยากได้มันนักมิใช่ฤๅ

พระเจ้าแทโจทรงเนรเทศพระองค์เองอยู่ที่บ้านเกิดอยู่หลายปี จนด้วยการขอร้องของพระภิกษุมูฮัก แทซังวังจึงเสด็จกลับมาประทับที่พระราขวังคยองบกใน ค.ศ. 1405 ทรงใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการสวดมนต์สงบพระราชหฤทัย กระทั่งสวรรคตใน ค.ศ. 1408 พระสุสานชื่อว่า คังวอนนึง (건원릉, 建元陵)

พระเจ้าแทโจ .. ปฐมวงศ์แห่งโชซอน .. ชีวิตเหมือนในหนังเกาหลี




พระบรมวงศานุวงศ์

พระราชบิดา : พระเจ้าชินโจ
(이자춘)

พระราชมารดา : พระพันปีอึยฮเย จาก ตระกูลแช (의혜왕후 최씨)

พระมเหสี

พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน (신의왕후 한씨)
พระมเหสีซินด็อก จาก ตระกูลคัง (신덕왕후 강씨)

พระสนม

พระสนม(ไม่ปรากฏพระนาม) (후궁)
พระสนมวอนจู จาก ตระกูลวอน (성비 원씨)
องค์หญิงฮวาอึย จาก ตระกูลคิม (화의옹주 김씨)
องค์หญิงจองคยอง จาก ตระกูลโน (정경궁주 유씨)

พระโอรส

องค์ชายจินอัน เป็นพระโอรสองค์แรกที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์ชายยองอัน เป็นพระโอรสองค์ที่สองที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์ชายอิกอัน เป็นพระโอรสองค์ที่สามที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน

องค์ชายโฮอัน เป็นพระโอรสองค์ที่สี่ที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์ชายจองอัน เป็นพระโอรสองค์ที่ห้าที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์ชายด็อกอัน เป็นพระโอรสองค์ที่หกที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน

องค์ชายมูอัน เป็นพระโอรสองค์แรกที่ประสูติจาก พระมเหสีซินด็อก จาก ตระกูลคัง
องค์ชายอึยอัน เป็นพระโอรสองค์ที่สองที่ประสูติจาก พระมเหสีซินด็อก จาก ตระกูลคัง


พระธิดา

องค์หญิงคยองซิน เป็นพระธิดาองค์แรกที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์หญิงคยองซอน เป็นพระธิดาองค์ที่สองที่ประสูติจาก พระมเหสีซินอึย จาก ตระกูลฮัน
องค์หญิงคยองซุน เป็นพระธิดาองค์แรกที่ประสูติจาก พระมเหสีซินด็อก จาก ตระกูลคัง

องค์หญิงอึยนยอง เป็นพระธิดาองค์แรกที่ประสูติจาก พระสนม (ไม่ปรากฏพระนาม)
องค์หญิงซุกชิน เป็นพระธิดาองค์ที่สองที่ประสูติจาก พระสนม (ไม่ปรากฏพระนาม)


ขอขอบคุณ วิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี



เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์