มุมสงบ

เราเคยถามตัวเองบ้างหรือไม่ว่า
จุดหมายปลายทางที่แท้จริงของชีวิตอยู่ที่ไหน?
ตราบใดที่ยังตอบปัญหานี้ไม่ได้
ตราบนั้น...
เราจะต้องดำเนินชีวิตด้วยความลังเล ไร้จุดหมาย
เหมือนคนเดินในที่มืด
ไม่เห็นอันตรายแม้ตั้งอยู่เฉพาะหน้า
เหมือนนกที่บินอยู่ในมหาสมุทร...เพราะหาฝั่งไม่เจอ

เราไม่ได้เกิดมา...
เพื่อแสวงหาความสำเริสำราญ ให้กับชีวิตไปวันหนึ่งๆเท่านั้น
เราไม่ได้เกิดมา....
เพื่อลุ่มหลงมัวเมา อยู่ในรสอร่อยของโลกคือ กิน กาม เกียรติ
เราไม่ได้เกิดมา....
เพื่อเป็นทาสของชีวิต

แต่เราเกิดมา...
เพื่อที่จะปลดเปลื้องพันธนาการโซ่ตรวน เครื่องร้อยรัด ที่ผูกมัดจิตใจของเราไว้ ไปสู่ความเป็นอิสระ
เพื่อปลดปล่อยตัวเองให้พ้นจากอำนาจ ความครอบงำของกิเลส ตัณหา
เพื่อพัฒนาชีวิตและจิตวิญญาณให้สูงขึ้น เจริญขึ้นสู่ฐานะอันสูงสุดเท่าที่จะขึ้นถึงได้

นั่นคือ...การทำจิตให้บริสุทธิ์ ข้ามแดนแห่งความมืดมนของชีวิต
เพื่อที่สุดแห่งทุกข์ พระนิพพาน...ฯ

.......................................................
(จากหนังสือ "ทางสายเอก"ฉบับสมบูรณ์...Path to Nibbana)
ขอนอบน้อมแด่พระพุทธคุณ พระธรรมคุณ พระสังฆคุณ...ขอร่วมอนุโมทนาค่ะ