ยายรอฟัน

คืนที่ฟ้าฉ่ำฝน 
... ตายายคู่หนึ่งจูงมือ ค่อย ๆ พากันเดินเข้าร้าน McDonalds 
แลดูแปลกตาท่ามกลางเหล่าวัยรุ่นหนุ่มสาว 
สายตาหลายคู่จ้องมองมาอย่างชื่นชมในความรักที่ยืนยาวมากว่าครึ่งศตวรรษของสองตายาย 
 
ตาเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์สั่งอาหารชุด และชำระเงินอย่างคุ้นเคย 
ก่อนพายายไปเลือกหาที่นั่งริมในสุดของร้าน 
ตายายช่วยกันนำอาหารออกจากถาด ตาค่อย ๆ  แบ่งแฮมเบอร์เกอร์ออกเป็น 2 ส่วน 
เอาเฟรนช์ไฟร์ออกมานับครึ่ง และจัดวางไว้ดูน่ารับประทานข้างหน้ายาย 
คว้าแก้วโค้กมาจิบหนึ่งอีก ส่งให้ยายรับไปจิบหนึ่งอึกก่อนจะวางไว้ตรงกลางเบื้องหน้าทั้งคู่ 
ขณะที่ตาเริ่มกินแฮมเบอร์เกอร์ส่วนของตนอยู่ 
บรรดาลูกค้าในร้านที่จับตาดูคู่ตายายมาตั้งแต่ต้นเริ่มรู้สึกกระสับกระส่าย 
หลายคนสะกิดกันพลางกระซิบ ...... 
"น่าสงสารจังแกคงมีเงินพอซื้อได้แค่ชุดเดียวมาแบ่งกันมั้ง" 
ชายหนุ่มโต๊ะข้าง ๆ ถึงกับเดินเข้ามาหาพร้อมเสนอตัวขอเป็นเจ้ามือซื้อให้อีกชุดอย่างสุภาพ 
ตายิ้มรับความมีน้ำใจ แต่ปฏิเสธอย่างนุ่มนวลว่า 
 
"ไม่เป็นไรหรอกมีอะไรเราก็ต้องเอามาแบ่งกันอยู่แล้ว" 
เวลาผ่านไป ทุกคนเริ่มสังเกตว่า 
ยายได้แต่นั่งนิ่งจ้องมองตากินแฮมเบอร์เกอร์อย่างเอร็ดอร่อย ไม่ยอมแตะต้องส่วนของตน 
นอกจากหยิบโค้กขึ้นมาจิบ    ชายหนุ่มคนเดิมตัดสินใจเข้ามาหาอีกครั้ง 
เอ่ยขอร้องให้เขาได้เลี้ยงคู่ตายายที่น่ารักนี้เถอะ  
คราวนี้ยายเป็นฝ่ายปฏิเสธอย่างอ่อนหวาน 
ยืนยันเหมือนเดิมว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกัน 
เมื่อตารับประทานเสร็จ ขณะหยิบกระดาษมาเช็ดปาก 
ยายก็ยังคงนั่งนิ่งดูสามีสุดที่รักอยู่อย่างนั้นราวกับกลัวว่าเขาจะไม่อิ่มจริงๆ 
 
ชายหนุ่มคนเดิมก็อดรนทนไม่ได้อีก 
   
เอ่ยปากอย่างจริงจังขอตายายอนุญาตให้เขาเลี้ยงสักครั้ง 
แต่ก็ถูกปฏิเสธอย่างสุภาพอีก ... 

ชายหนุ่มนึกสงสัย 
"ทำไมคุณยายไม่รับประทานบ้างเลยครับ  ก็ไหนบอกว่ามีอะไรก็ต้องเอามาแบ่งกันไง 
คุณตาก็ทานเสร็จแล้ว    ยังรออะไรอยู่หรือครับ? "
คุณยายตอบเนิบ ๆ ??
"รอฟันปลอมจากตาน่ะหลานชาย..."