รัก...ในอีกมุม...

คิดถึงเขาแล้วได้อะไร.....ได้คิดถึง โอเค งั้นคิดถึงไปเลย
ร้องไห้มากมายขนาดนี้แล้วได้อะไร.....ได้ปลดปล่อยเพราะเหนื่อยเหลือเกิน งั้นจงร้องให้สาใจ
ทำอะไรดีๆให้คนอื่นแล้วได้อะไร.....ได้อย่างที่อยากเพราะอยากให้ งั้นเต็มที่เลยอยากให้อะไรก็ให้ 


แต่ถ้ามัวเสียใจ โทษตัวเอง
ไม่มีแรงจะทำอะไรอีกต่อไปแล้วตอบไม่ได้ว่า"เป็นอย่างนี้แล้วได้อะไร"
หยุดเถอะ........การทำร้ายตัวเองขนาดนี้ควรได้อะไรบ้าง
 

เหงาแล้วได้อะไร......... เรื่องอะไรก็ตามถ้าสาเหตุมาจากตัวเรา
อย่างน้อยมันก็แก้ง่ายกว่า เปลี่ยนที่ตัวเรายังไงก็เหนื่อยน้อยกว่าร้องให้คนอื่นเปลี่ยน
 

"คิดถึง" เป็นความรู้สึกหนึ่ง ซึ่งสามารถทำไปพร้อมๆกับกิจกรรมอื่นๆได้
"คิดถึง" คือคำสั้นๆที่สามารถดูแลความสัมพันธ์ให้ยาวนานอย่างไม่น่าเชื่อ
"คืดถึง" ถ้าไม่บอก มันก็เป็นแค่ "คิด" แต่ไม่ "ถึง"ซะที


เพื่อนน้อยลงทุกทีเมื่อเราโตขึ้น ความจริงเพื่อนมีจำนวนมากขึ้น
แต่เราให้เวลาเพื่อนน้อยลงต่างหาก
ยิ่งนานยิ่งรักเกิดขึ้นได้พอๆกับยิ่งนานยิ่งไม่รัก
นักวิทยาศาสตร์ค้นพบว่าสปีชี่ของมนุษย์ รักเดียวใจเดียวมาแต่ไหนแต่ไร
ในขณะที่ส่วนใหญ่ปัญหาหัวใจในอันดับต้นๆ คือ เจอคนหลายใจ
 
อย่าร้องขออะไร ถ้ายังไม่ได้เริ่มต้น "ให้" เลย

เรื่องความรักเป็นเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องหนี
เรื่องความจริงเป็นเรื่องที่ต้องยอมรับและอยู่กับมันให้ได้

 
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ได้
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง ใช้เหตุผลมากไปก็ไม่ได้ ใช้ความรู้สึกมากไปก็ไม่ดี
ความรักเป็นเรื่องตรงกลาง ให้เยอะเกินไปก็ไม่ดี รับมากเกินไปก็ไม่ได้
ความรักเป็นเรื่องเทาๆ อย่าหวังให้ขาวจั๊วะ และอย่าทำให้มันดำปิ๋ดปี๋
ความรักเป็นเรื่องของความเข้าใจ ถ้าใส่น้ำใจให้อภัยและยอมรับฟังเข้าไปด้วยก็ดี
ความรักเป็นเรื่องง่าย คนต่างหากที่ทำให้มันยากเอง

 
ทำไมคนเราถึงรู้สึกเจ็บ เพราะนั่นมันเป็นกลไกการป้องกันตัวอย่างหนึ่ง
เมื่อไหร่ที่รู้สึกเจ็บเราจะได้เลิก เมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเจ็บเราจะได้อยู่ห่างๆเอาไว้
และเมื่อไหร่ที่เรารู้สึกเจ็บเราจะได้ เข็ด จำ และไม่ทำอีก

 
ความรักไม่ได้ทำให้คนตาบอดหรอก
แต่ทำให้เราเลือกอยากจะมองในสิ่งที่อยากมองและเลือกไม่มองในสิ่งที่ไม่อยากเห็น มากกว่า
ไม่ว่า ความรักทำให้ตาบอด หรือเราเลือกที่จะบอดเองก็ตาม
อย่าปิดหูให้เรามีโอกาสที่จะได้ยินบ้าง 


 
 
-ขอบคุณ  Anna