รักไม่รู้จบ ตอนที่ 2ตอน รักไม่จำกัดฐานะ

        มีหญิงสาวอยู่คนหนึ่ง เธอชื่อว่า  “ลดา”  หญิงสาวซึ่งเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีซึ่งเป็นเจ้าของโรงแรมชื่อดังอยู่หลายแห่งซึ่งในตอนนี้ ลดา กำลังศึกษอยู่ในระดับ ปริญญาตรี สาขาวิชาการโรงแรมระดับ ปี 1   มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์ได้สั่งให้นักเรียนไปทำรายงาน เรื่องหนึ่ง  ลดา และ เพื่อนในห้องก็ได้ทำการจดหัวข้อไว้   เมื่อถึงวันกำหนดส่งก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น ในขณะที่ ลดา กำลัง รีบเร่งเดินทางไปที่มหาวิทยาลัยทันใดนั้นเอง ลดา ก็เกิดสะดุดก้อนหินจนหกล้มจนเป็นเหตุให้รายงานของลดา ขจมหายไปในน้ำ ในพริบตา ลดาถึงกับช๊อกอย่างรุนแรงเครียดมากจึงไม่รู้จะทำยังไงเพราะรายงานชิ้นนี้มีผลถึงคะแนนปลายภาคเพราะถ้าหาก ลดา ไม่ส่งภายในวันนี้ลดาอาจจะต้องตกและเรียนใหม่อีก1ปี และพอถึงช่วงเวลาเข้าเรียนถึงช่วงเวลาที่อาจารย์เรียกส่งงานลดาทำอะไรไม่ถูก

ลดา : โอ๊ยยย.....ฉันจะทำไงดีเนี้ยะ......ทำไงทำไงทำไงทำไงดี.......

ในขณะที่ลดากำลังรู้สึกกระวนกระวายทันใดนั้นเองมีชายหนุ่มคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนที่อยู่ในห้องเดียวกับลดาเขาชื่อว่า “ต้นสน” ต้นสนเดินเข้ามาหาแล้วบอกกับลดาว่า

ต้นสน : ลดา เรามีอะไรจะให้

ลดา : สนแกอย่าเพิ่งมายุ่งกับฉันตอนนี้ได้ไหมฉันกำลังเครียด

ต้นสน : คนบ้านนอกอย่างแกเนี่ยะนะจะช่วยฉัน เหอะๆ

และแล้วลดาก็คิดไม่ถึงไม่คาดว่า สิ่งที่ลดา เห็นในมือของต้นสนก็คือรายงาน และ รายงาน เล่มนั้นก็เป็นชื่อลดาด้วย ลดาเห็นแล้วจึงหยิบมาดูแล้วสนก็ทำรายงานมาให้ลดา ซึ่งทำได้ดีกว่าของลดาอีกด้วย ลดาจึงบอกว่า

ลดา : สนคือว่าเออ.........

ต้นสน : ช่างมันเถอะ ไม่เป็นไรหรอก

ลดา : ลดาเองก็รู้สึกผิดมากที่ลดาว่าสนในทางที่ไม่ดีแล้วลดาเองก็รู้สึกผิดลดาเองก็ไม่รู้จะตอบแทนไงดี

ต้นสน : อื้มไม่เป็นไรหรอก....สนอ่ะยินดีที่จะเป็นเพื่อนที่ดีของลดานะ

ลดา : อื้มงั้นเดี๋ยวลดา เลี้ยงมื้อเที่ยงนะ

ต้นสน : OK

1 เดือนต่อมา

เย็นวันหนึ่ง

ลดา : สน

ต้นสน : หือ...อาหยัง

ลดา : นี่แก เราอ่ะมีเรื่องจะปรึกษาอย่าง

ต้นสน : ว่ามาดิ

ลดา : เราแอบชอบผู้ชายคนนึงอ่ะ

ต้นสนก็นิ่งไปสักพักนึง

ลดา : เราอยากเป็นแฟนกับชายหนุ่มคนนั้นมากๆอ่ะ แกว่าเราควรทำไงดีล่ะ

ต้นสน : ก็ลุยเข้าเลยดิ

ลดา : อื้ม

2 สัปดาห์ต่อมา

ลดา : นี่ต้นสน ต่อไปนี้แกอ่ะต้องไปกินข้าวเที่ยงคนเดียวแล้วล่ะ

ต้นสน : อ้าวทำไมล่ะ

ลดา : ก็ต้อนนี้เรากับเขาเป็นแฟนกันแล้วอ่ะ

ต้นสน : อ๋อ อืมเข้าใจล่ะ งั้นไม่เป็นไร

หลังจากนั้นต้นสนก็ทานข้าวคนเดียวมาตลอดจนกระทั่ง

5สัปดาห์ต่อมา

ในขณะที่ในขณะที่สนกำลังยืนอยู่หน้าห้องเรียน บริเวณระเบียงแล้วจู่ๆลดาก็วิ่งเข้ามาหาต้นสนแล้วบอกกับต้นสนว่า

ลดา : สนเราควรจะทำยังไงดีพักนี้เขาไม่เคยสนใจเราเลย

ต้นสน : อ้าวทำไมล่ะ

ลดา : ก็พักนี้อ่ะเขาดูห่างเหินกับเรามาก เขาไม่มาทานข้าวเที่ยงกับเราเลย

ย้อนไปเมื่อ 2 วันก่อน

ต้นสนกำลังเดินไปที่โรงอาหาร แล้วไปเห็นแฟนของลดากำลังนั่งทานอาหารกับผู้หญิงอื่นแต่ลดายังไม่รู้จนกระทั่งวันนี้

ต้นสน : เราก็ลองถามลองคุยกับเขาดีดีดูก็แล้วกันเผื่อเขาอาจจะไม่ว่างก็ได้นะ

ลดา : อื้ม......

จนกระทั่ง 5 เดือนต่อมา ชายหนุ่มผู้เป็นแฟนของลดาก็บอกเลิกกับ ลดา เพราะชายหนุ่มผู้นั้นไปมีหญิงใหม่แล้วบอกกับลดาว่า  “ลดาดีเกินไปนะ” จนกระทั่งเช้าวันต่อมา  ลดารู้สึกผิดสังเกต กับต้นสน

ลดา : เอ........ทำไมวันนี้ต้นสนไม่มาเรียนนะ

ลดา : รอพรุ่งนี้ดีกว่า เอ๋................เดี๋ยวเย็นนี้โทรหาเค้าเลยดีกว่า

พอตกตอนเย็นลดากลับมาถึงบ้านแล้วก็โทรหาต้นสน แต่ก็ไม่สามารถติดต่อกับต้นสนได้ จนกระทั่งเวลาผ่านมา 2 อาทิตย์แล้ว ลดาก็ยังติดต่อกับต้นสนไม่ได้ ลดาจึงตัดสินใจโทรหาพี่ชายของต้นสน

ลดา : ฮัลโหล  ใช่พี่ชายของต้นสนไหมค่ะ

พี่ชายต้นสน : ใช่ครับ

ลดา : เออ....สนเขาหายไปไหนค่ะ

พี่ชายต้นสน : เออ....เอางี้น้องมาหาพี่ที่ โรงพยาบาลแล้วกันนะ

ลดา : อ้าวทำไมต้องไปที่โรงพยาบาลล่ะค่ะ

พี่ชายต้นสน : อืม...พี่จะเล่าให้ฟังมันเกี่ยวกับต้นสนอ่ะครับ

หลังจากนั้นลดาจึงรีบเดินทางไปหาพี่ชายของต้นสนที่โรงพยาบาลพี่ชายของต้นสนจึงเล่าให้กับลดาฟังว่า

พี่ชายต้นสน : ตอนนี้อ่ะสนกำลังป่วยเป็นโรคมะเร็งที่สมองระยะสุดท้าย

ลดา : หา!มะเร็งสมอง .......................

พี่ชายต้นสน : ก็คือว่าอาการมันกลับมากำเริบอีกครั้งเมื่อสองเดือนก่อน หมอบอกว่ามันคงอยู่ได้อีกไม่นาน  อ้อ แล้วมันยังฝากจดหมายถึงลดาด้วยนะ 

ลดาจึงเปิดอ่านดูข้อความในนั้นเขียนไว้ว่า

“สวัสดีลดาคนที่ต้นสนแอบรักมาตลอด ถ้าได้รับจดหมายนี้แล้ว อย่าพึ่งตกใจนะอิอิเราอ่ะแอบชอบลดามาตลอดด้วยนิสัยที่สนอ่ะเป็นคนเจียมเนื้อเจียมตัวมาตลอดเพราะสนรู้ว่าลดาแอบชอบใครรักใครลดาคงจะมีคนที่ดีกว่าสนเยอะมากแต่ขอให้รู้ไว้ว่าไม่ว่าฐานะใดก็ตามจะขอเป็นคนรักลดาข้างเดียวตลอดไปนะ” ลดาอ่านข้อความในจดหมายเสร็จน้ำตาร่วงทันทีจึงรีบไปหาสนที่ห้องคนไข้สิ่งที่ลดาเห็นในวนาทีนั้นก็คือสภาพของสนตอนนี้ผอมแห้งแรงน้อยมาก  ลดาเห็นแล้วจึงวิ่งไปกอดสนแล้วบอกกับสนว่า

ลดา : ทำไมมันต้องเป็นแบบนี้ ทำไมสนไม่บอก  ลดาเลยไม่ได้รักสน ลดามัวรักคนอื่นโดยที่ไม่เคยรักสนเลย

ต้นสน : ไม่เป็นไรหรอกอย่าคิดมาก แค่นี้สนก็มีความสุขมากพอแล้ว

หลังจากนั้นทั้งสอง ลดากับต้นสน ก็ตกลงเป็นแฟนกัน ในช่วงเวงลา 3 เดือนสุดท้ายบั้นปลายชีวิต

ของต้นสน กับ ลดา ก็อยู่กันอย่างมีความสุขแม้จะเป็นแค่เพียงช่วงเวลา 3 เดือน สุดท้ายที่ต้นสนจะใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ก็ตาม

ขอขอบพระคุณทุกท่านที่ติดตามในตอนที่ 2  

แล้วพบกันใหม่ใน รักไม่รู้จบ ตอนต่อไปได้ เร็วๆนี้ครับ

เขียนโดย/บทโดย : natthaphon