“ล้อเล่น” เพื่อความสนุกปาก ความบันเทิง จนลืมตัว ลืมคิดถึงความรู้สึกคนอื่น

ตามรายการทีวีต่างๆก็มีให้เห็นเยอะแยะ เอาปมด้อยของคนอื่นมาทำเป็นเรื่องตลก สร้างเสียงหัวเราะบนความทุกข์ ความอับอายของคนอื่น หรือบางครั้งล้อกันจนอาย จนขาดความมั่นใจ

หรือแม้กระทั่งในสังคมทั่วๆไป ก็มีให้เห็นเยอะแยะ โดนเพื่อนล้อ ญาติพี่น้องล้อ คุณครูล้อ "ไอ้อ้วน" "ตัวดำปิ๊ดปี๋เลย" "สิวเขรอะ" "ไอ้หน้าปลวก" "ลูกไม่มีพ่อ ไม่มีแม่" และอื่นๆอีกมากมาย

คนล้อ อาจสนุกปาก เพราะสร้างเสียงหัวเราะให้คนอื่นได้ แต่คนที่ถูกล้อล่ะ เคยคิดถึงความรู้สึกของคนเหล่านั้นหรือไม่ เรากำลังเอาเรื่องพวกนี้มาสร้างความสนุก โดยไม่คิดถึงจิตใจผู้อื่นหรือเปล่า??

ความรู้สึกคนมันไม่เท่ากัน คุณคิดว่าเรื่องนิดเดียว ไม่เป็นไรหรอก "แหม ล้อเล่นๆหน่า" แต่คนโดนล้ออาจะไม่ได้รู้สึกแบบนั้น

พอคนโดนล้อออกมาโวยวาย แสดงความรู้สึก กลับโดนว่า ประนามว่า "อ่อนแอ" แค่เรื่องนิดเดียว จะอะไรกันหนักกันหนา

เราลืมคิดไปหรือเปล่า ว่าเค้าจะโดนล้อแบบนี้มาทั้งชีวิต คนทุกคนต้องการกำลังใจและคำชม

เลิกสนุก ตลก และเห็นเรื่องการพูดหลอกล้อเป็นเรื่องเล็กๆได้แล้ว

หากเด็กน้อยโดนล้อ จะทำอย่างไรดี??

สอนให้เข้าใจ และ ให้อภัย
ให้กำลังใจ และ อยู่เคียงข้างเด็กน้อย
สอนให้เด็กน้อยอย่าไปใส่ใจคำพูดเหล่านั้น
สร้างความมั่นใจ สอนให้เด็กน้อยเห็นคุณค่าในตัวเอง และยอมรับในความแตกต่าง