วิณญาญกลับมาหา

วิณญาญกลับมาหา


เรื่องของวิญญาณ หรือสิ่งเหนือธรรมชาติ เป็นเรื่องที่แม้ว่าจะพยายามพิสูจน์ หรือหาเหตุผลอย่างไรก็ไม่สามารถหาคำตอบได้ ถ้าไม่ได้พบเจอด้วยตัวเอง ก็คงจะไม่เข้าใจ และไม่มีวันได้เข้าใจถึงความรู้สึกของผู้ที่เคยได้ประสพมา ความรักและความผูกพันธ์ข้ามภพข้ามชาติ เป็นความลึกซึ้งที่ยากเกินกว่าจะเข้าใจจริงๆ...

ลองฟังเรื่องของผม ดูก่อนที่คุณจะตัดสินใจเชื่อ...

นานมาแล้ว... หลังจากคุณปู่เสียไปได้ไม่นาน โลกใบใสของคุณย่าก็เจือสีจางลงอย่างเห็นได้ชัด คุณพ่อคุณแม่พาเราไปเยี่ยมคุณย่าบ่อยขึ้น ด้วยความเป็นห่วง กลัวว่าท่านจะเหงา เศร้า แม้ว่าคุณย่าจะดูเป็นคนอารมณ์ดี แต่ความสูญเสียครั้งใหญ่นี้ ก็ทำให้ท่านดูอ่อนแอลงเรื่อยๆ อย่างไรก็ตาม ภายในแววตาเศร้าๆคู่นั้น ผมก็ยังคงเห็นความซุกซนเล็กๆซ่อนอยู่ตลอดเวลา...

ไม่ถึงปี... คุณย่าก็จากพวกเราไปอย่างสงบ...

ทุกครั้งที่ครอบครัวของเราเดินทางมาทำบุญให้คุณปู่คุณย่าที่ต่างจังหวัด พวกเรายังคงเข้าพักที่เรือนไม้หลังใหญ่ของท่านเหมือนเดิม ภาพของคุณย่าใจดียังคงอยู่ในความทรงจำของผมตลอดมา ผมยังจำได้ในวันเกิดของผม ที่คุณย่าอุตส่าห์เย็บปลอกหมอนข้างเป็นรูปมิ๊กกี้เมาส์ ตัวการ์ตูนตัวโปรด ให้ผมไว้นอนกอด... ทุกครั้งที่ผมร้องไห้งอแง ท่านจะพาผมมานอนที่ตัก หาหมอนรูปมิ๊กกี้มาให้กอด คอยปลอบ จนผมหลับไป... ส่วนพี่สาวของผมเธอไม่ชอบมิ๊กกี้เอาซะเลย...

เธอเกลียดกลัวหนูทุกประเภท...

.....................................................
.....................................................

งานทำบุญร้อยวันผ่านไปอย่างเรียบร้อย ตกค่ำผู้คนที่นี้ก็เข้านอนกันเร็วตามปกติ ผมกับพี่สาวดื้อขอเล่นอยู่จนดึก สมัยนั้นไม่มีทีวีหรอกครับ พอง่วงจนได้ที่ก็ขึ้นนอนในห้องที่จัดไว้ข้างๆห้องของคุณย่าเหมือนเดิม นอนกลิ้งเล่นบนเตียงตามประสาเด็กๆได้สักพัก เราสองคนก็เริ่มง่วง พอหลับตาลงผมก็ได้ยินเสียงดังกุกกักที่ห้องข้างๆ ทั้งๆที่คุณพ่อบอกว่าห้องนั้นไม่มีใครอยู่แล้ว เสียงนั้นเงียบหายไปทุกครั้งที่ผมลืมตาขึ้นในความมืด...

เสียงเหมือนมีคนเดินสืบเท้าไปมาอยู่เบาๆ...

ความสงสัยและความกลัวเริ่มก่อตัวขึ้น เวลาผ่านไป... ผมเริ่มรู้สึกเหมือนว่ามีใครอีกคนอยู่ในห้อง พยายามเพ่งมองไปรอบๆ ในความมืดนั้น ผมก็พบกับเงาร่างจางๆของใครคนนึง ยืนสงบนิ่งอยู่ที่หน้าประตู... แทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ผมสะกิดพี่สาวให้ตื่นขึ้นดู เธอพยักหน้าหงึกๆ รั้งผ้าห่มแน่น เหมือนจะบอกผมว่าเธอก็เห็นเหมือนกับที่ผมเห็น ผมนอนนิ่งอยู่เหมือนถูกสะกด ตัวของพี่สาวของผมเริ่มเย็นขึ้นจนผมรู้สึกได้...

คุณพระช่วย...ภาพลางๆของร่างๆนั้น เริ่มขยับเข้ามา... !!!

ท่ามกลางความเงียบสงัด เสียงสืบเท้าเบาๆ ดังเข้ามาเรื่อยๆ ภาพของคุณย่าเริ่มปรากฏขึ้นในชุดแพรสีอ่อนที่ท่านชอบ ชุดที่ท่านใส่ในวันที่ท่านจากพวกเราไป เมื่อร่างนั้นเคลื่อนเข้ามาใกล้ ผมพยายามมองไปที่พื้นเรือนไม้หลังเก่า แม้ว่าจะมองเห็นได้ไม่ชัดเจน แต่ที่ปลายชุดผ้าแพรสีอ่อนนั้นไม่มีเท้าก้าวเดินอยู่!!! ร่างนั้นลอยอยู่เหนือพื้นจริงๆ เคลื่อนเข้ามาหาเราอย่างช้าๆ...หัวใจของผมกับพี่สาวเต้นระรัวด้วยความหวาดกลัว ขนที่แขนลุกขึ้นตั้งชัน อากาศในห้องเย็นวูบลงอย่างรวดเร็ว...

วิญญาณของคุณย่า...!!!

คอของผมแห้งผาก มือกำแน่นอยู่กับผ้าห่มที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร ก็ไม่สามารถหลับตาลงได้เหมือนที่คิด ผมเลื่อนสายตาขึ้นมาเรื่อยๆ จนมองเห็นแขน และมือที่เหิ่ยวแห้งตามกาลเวลาของท่าน ที่สำคัญ เราเริ่มเห็นแหวน และกำไรข้อมือที่ท่านใส่ติดตัวเป็นประจำ...

คุณย่า... จริงๆ...!!!

ร่างของท่านลอยเคลื่อนเข้ามาจนมาหยุดอยู่ที่ปลายเตียง ทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนจะหยุดนิ่งไปชั่วขณะ ผมนึกในใจว่า ถ้าท่านรักผมขออย่าทำแบบนี้เลย อย่าทำให้ผมต้องหวาดกลัวขนาดนี้เลย ผมพยามกวาดสายตาไปยังร่างนั้นอย่างช้าๆ แม้ว่าจะมองไม่เห็นใบหน้าของท่านชัดเจนนัก แต่ก็พอมองเห็นเงาตะคุ่มๆบนศรีษะของท่าน ดูเหมือนเป็นมวยผมสีดำสนิท เหมือนมีอยู่สองข้าง ที่ดูจะขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆอย่างน่าตกใจ แสงรำไรจากหน้าต่าง สลับกับเงาของกิ่งไม้ ที่ไหวเอนไปตามแรงลม ความกลัวเพิ่มมากขึ้นจนจับขั้วหัวใจ...


ในที่สุด ผมก็ได้เห็นใบหน้าของท่านในความมืดอย่างเต็มตา...!!!

.....................................................
.....................................................

มิ๊กกี้เมาส์ครับ... !!!

.....................................................
.....................................................

ท่านคงจะห่วงว่าผมจะกลัว เลยแปลงศรีษะเป็นมิ๊กกี้เมาส์ครับ...
หู กลมป๊อก หน้ายิ้มแป้น ปากแดงแจ๋... หน้าตาน่ารักเป็นที่สุด
ส่วนพี่สาวของผมหน่ะเหรอครับ ฉี่ราดเป็นลมไปซะก่อนแล้วครับ...
เธอกลัวหนูครับ... ว้า...

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์