ในยุคที่เรามักจะให้เด็ก "จิ้มๆๆๆ" กันเป็นส่วนใหญ่ (กรุณาอย่าคิดลึกค่ะ จิ้มแป้นในแบล็คเบอร์รี่) ไม่ก็คลิก ลาก วาง ผ่านอุปกรณ์ไฮเทค...ศาสตร์แห่งการเขียนกลายเป็นสิ่งที่เราหลงลืม ไม่ให้ความสำคัญ หารู้ไม่ว่าทักษะในการเขียนนั้น มีประโยชน์มากมายต่อการดำเนินชีวิต
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อลูกๆ โตขึ้นไปเป็นผู้ใหญ่ เพราะทักษะในการเขียนนั้นจะช่วยให้เขาสามารถเรียบเรียงความคิด ถ่ายทอดออกมาเป็นข้อมูลได้อย่างถูกต้อง สละสลวย สื่อสารให้คนทั่วไปเข้าใจได้อย่างไม่ยากเย็น ยิ่งถ้าฝึกให้มีความชำนาญมากๆ แล้ว ก็ไม่ต่างกับการมีอาวุธที่ดีที่สุดมาอยู่ในมือนั่นเองเช่นนั้นแล้ว เรามาสร้างลูกให้รักการเขียนกันเถอะค่ะ โดยเริ่มได้จากสร้างบรรยากาศในบ้านให้น่าเขียน
ท่านผู้อ่านอาจจะบ่นในใจว่า ให้เริ่มจากที่บ้านอีกแล้ว อะไรๆ ก็ต้องเริ่มจากที่บ้าน เริ่มจากพ่อแม่ ทีมงานก็อยากเรียนให้เข้าใจว่า การริเริ่มสิ่งดีๆ ให้เด็กคนหนึ่งนั้น จะง่ายที่สุด ก็คงต้องเริ่มจากคนที่รักเขามากที่สุดนั่นล่ะค่ะ อย่าไปหวังให้คนอื่นเริ่มให้เลย (^^) ว่าเช่นนั้นแล้ว เราไปดูกันดีกว่าว่าจะสร้างบ้านให้เด็กๆ อยากขีดเขียนกันได้อย่างไรบ้าง
- พ่อแม่เองก็มีพฤติกรรมชอบขีดชอบเขียนจนเป็นนิสัย เช่น อาจจะชอบเขียนโน้ตหวานๆ ถึงกัน แปะตามประตูตู้เย็น หรือบอร์ดในบ้าน พอถึงรุ่นลูก เขาก็ได้เห็นจนเป็นเรื่องปกติ แถมดีไม่ดี อาจถูกพ่อแม่ชวนให้มาร่วมเป็นหนึ่งในแก๊งค์เขียนโน้ตด้วยในที่สุด
- พ่อแม่ใจดี ชอบนึกถึงญาติผู้ใหญ่ หรือเพื่อนสนิท และมักจะชวนลูกเขียนจดหมายถึงเพื่อน ถึงญาติผู้ใหญ่ด้วย
- พ่อแม่ที่ทราบธรรมเนียมของเทศกาล ในช่วงเทศกาลปีใหม่ เรามักส่งบัตรอวยพรถึงคนที่รักและนับถือ แถมการเขียนคำอวยพรนั้นก็ทำให้ผู้ส่งเองมีความสุขใจด้วยเช่นกัน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
