สีสันแห่งท้องทะเล

หากเอ่ยถึงมนต์เสน่ห์ในโลกใต้น้ำแล้ว หลายๆ คนคงนึกถึงปลาสีสันสวยงามที่แหวกว่ายท่ามกลางหมู่ปะการังสีสดใส

แต่มีใครสักกี่คนที่จะรู้ว่าภาพเหล่านั้นได้เริ่มเลือนหายไปจากท้องทะเลไทยในหลายๆ  ที่แล้ว 

แต่ยังมีนักดำน้ำอนุรักษ์บางกลุ่มที่เล็งเห็นถึงปัญหาดังกล่าว พยายามที่จะฟื้นท้องทะเลให้กลับมาเต็มไปด้วยฝูงปลาการ์ตูนหลากหลายสีสันดังเดิม

ผมได้มีโอกาสได้เดินทางมายังแสมสาร สัตหีบ จ.ชลบรี เพื่อชมการปล่อยปลาการ์ตูน และหอยมือเสือ ในโครงการ “ปลูกบ้านให้ปลา คืนเวลาให้ทะเล โดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยร่วมมือกับกองทัพเรือ และอาสาสมัครดำน้ำเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเล ไว้ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ต่อไป

ท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าวในช่วงกลางวันริมทะเล นักดำน้ำจากหน่อยสงครามพิเศษ และนักดำน้ำเพื่อการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมทางทะเลหลายสิบชีวิตตระเตรียมอุปกรณ์ดำน้ำ และเช็กความพร้อมของอุปกรณ์เพื่อความปลอดภัย ก่อนจะนั่งเรือยางเพื่อเดินทางเข้าที่หมาย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อนำพันธุ์หอย มือเสือและปลาการ์ตูนไปปล่อยลงสู่แหล่งธรรมชาติ

ถึงแม้น้ำในบริเวณดังกล่าวจะมีกระแสน้ำที่ค่อนข้างแรง แต่ก็ไม่สร้างความย่อท้อให้กับ นักดำน้ำอาสาสมัครสักน้อยนิด แต่กลับสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้กับคณะอย่าง ต่อเนื่อง 

หอยมือเสือหลายสิบตัวที่อ้าปากพะงาบๆ อยู่ใต้น้ำนั้น สร้างความตื่นเต้นให้กับผมไม่น้อย อาจจะเป็นเพราะเป็นครั้งแรกที่ผมเคยเห็นหอยมือเสือเป็นๆ ใต้น้ำก็ได้ครับ แต่ภาพที่ประทับใจผมมากกว่ากลับเป็นภาพนักดำน้ำที่พยายามสร้างที่อยู่อาศัยให้กับหอยมือเสืออย่างขะมักเขม้นมากกว่าครับ

ท่ามกลางความสุขใจของบรรดาผู้ให้ แต่ก็สร้างความยากลำบากและเหนื่อยยากไม่น้อย เพราะกระแสน้ำที่ไหลแรงทำให้หลายๆ คน หลุดลอยไปไกลจากเรือยางที่รอรับจนทำให้ ต้องใช้พลังงานอย่างมากเพื่อว่ายกลับมายังเรือยางครับ

นอกจากหอยมือเสือจำนวนมากแล้วยังมีปลาการ์ตูนอีกหลายร้อยชีวิตที่รอคอยการกลับคืนสู่ธรรมชาติ นักดำน้ำสาวถือถุงปลาการ์ตูนเป็นภาพที่งดงามมากครับ ที่ได้เห็นน้ำใจของเพื่อนมนุษย์ที่มีต่อสัตว์ร่วมโลก และความรักของนักอนุรักษ์ทั้งหลายที่มีต่อธรรมชาติใต้ผืนน้ำอันกว้างใหญ่

ปลาการ์ตูนตัวน้อยๆ แลดูสดสวยแม้จะไม่ได้อยู่กับซีอะนิโมนดอกไม้ทะเลที่เป็นที่อยู่อาศัยตามวิถีของมันยามอยู่ในทะเลก็ตาม เพราะทะเลแถบนี้หาซีอะนิโมนได้ยากเต็มที เราจึงพยายามสร้างบ้านให้กับปลาโดยการหล่อซีเมนต์ให้เป็นโดมเพื่อให้ปลาได้อยู่อาศัยแทน ถึงจะดูแปลกตาไปบ้าง แต่ก็ยังสร้างความบันเทิงให้กับพวกเราไม่น้อยครับ อาจจะสวยงามมากๆ กว่านี้ ถ้าได้ไปอยู่ในธรรมชาติที่ แท้จริงครับ

 ซึ่งปลาการ์ตูนดังกล่าวก็ได้รับความอนุเคราะห์มาจากฟาร์มเฟอคูล่า โดยก่อนที่จะนำปลามาปล่อยลงสู่ธรรมชาติ ต้องมีการปรับสภาพ และพฤติกรรมของปลาเสียก่อนครับ เนื่องเพราะปลาดังกล่าวเป็นพันธุ์ปลาที่เพาะเลี้ยงขึ้นมาโดยใช้อาหารเม็ดสำเร็จรูป อาจจะทำให้ปลาดังกล่าวไม่สามารถหากินในแหล่งน้ำธรรมชาติได้เองครับ ฉะนั้นก่อนจะนำปลาดังกล่าวมาปล่อย ทางฟาร์มจึงต้องนำปลาดังกล่าวไปเลี้ยงในสภาพแวดล้อมใกล้เคียงธรรมชาติมากที่สุด เป็นเวลา 2 สัปดาห์ เพื่อให้ปลาได้ปรับพฤติกรรมการหาอาหารและการดำรงชีวิตเสียใหม่ครับ 

หลังจากเพลิดเพลินกับการชมความสวยงามของปลาการ์ตูนมานานแล้ว ก็ถึงเวลาที่จะนำปลาดังกล่าวลงสู่ท้องทะเลเสียทีครับ โดยก่อนที่จะนำปลาลงส่ธรรมชาติต้องมีการสำรวจพื้นที่ก่อนครับ เพื่อหาสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม จากนั้นก็ให้นักดำน้ำอาสานำถุงที่ใส่ปลาการ์ตูนไปปล่อยในพื้นที่ดังกล่าวครับ ก็จะเป็นอันเสร็จพิธีครับ ถึงแม้อากาศจะร้อนอบอ้าวสักเพียงไหน และมีความเหนื่อยยากสักเท่าไร แต่ก็ไม่สร้างความท้อแท้ให้กับนักดำน้ำอาสาสักน้อยนิดเลยครับ แต่กลับบ้านด้วยรอยยิ้มเสียงหัวเราะ และกระชับมิตรภาพความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติให้แน่นแฟ้นมากขึ้นครับ

การอนุรักษ์ธรรมชาติบางครั้งอาจจะไม่จำเป็นต้องสร้างอะไรให้ธรรมชาติก็ได้ครับ แต่หากเราหยุดที่จะทำลาย และเข้าใจธรรมชาติมากขึ้น เราคงได้มีธรรมชาติที่สวยงามไว้อวด ลูกหลานต่อไปครับ

สุดท้ายผมก็คงได้แต่หวังว่าปลาการ์ตูนและหอยมือเสือดังกล่าวจะมีชีวิตและแพร่พันธุ์ในแหล่งน้ำธรรมชาติดังกล่าวได้ต่อไปครับ และนี่คงเป็นอีกหนึ่งบันทึกที่แสนสวยงามที่จะตราตรึงในใจผมไปอีกนานครับ

ขอขอบคุณข้อมูลดีดีจาก

โพสทูเดย์