หยุดพักสักนิด..แล้วค่อยคิดเดินต่อไป

หยุดพักสักนิด..แล้วค่อยคิดเดินต่อไป


หยุดพักสักนิด..แล้วค่อยคิดเดินต่อไป


บางครั้งเราก็ต้องยอมหยุดชั่วขณะ

เพื่อรอที่จะเดินต่อไป
ไม่ใช่ดันทุรัง…
เพื่อที่จะต้องหยุดตลอดไป

บ่อยไป..ที่เราเจอความยุ่งยาก และวุ่นวาย
จนไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไรก่อนหลัง
ไม่รู้ว่าจะต้องจัดการอย่างไรก่อนหลัง
บางครั้งอุปสรรคก็เป็นเรื่องของอุบัติเหตุ
ซึ่งมาอย่างไม่มีเหตุผล ไม่นึกไม่ฝัน มาอย่างไม่มีคำอธิบาย
และบางครั้งมันค่อยๆ มา แต่บางครั้งมันก็ถาโถมมาพร้อมๆ กัน
ถ้าเจออย่างนั้นก็คงเป็นยากที่จะรับมือ

เมื่ออะไรร้อยอย่างพันอย่างดาหน้าเข้ามา
ก็คงไม่ต่างอะไรกับการที่มีใครสักคนโยนเชือกวงใหญ่มาครอบตัวเราไว้
แล้วหมุนเชือกให้เกลียวพันกันยุ่งเหยิง
ความตกใจจะทำให้สติของเรากระจัดกระจาย
และตื่นตระหนกกับความอึดอัด และคับแคบ
เหมือนไม่มีทางออก เหมือนไม่มีอากาศหายใจ
จนต้องวิ่งวนหาทางออกอยู่อย่างนั้นด้วยความตื่นกลัว และไม่รู้ตัว
เหมือนคนที่ตกใจเวลาเจอเหตุการณ์ที่รุนแรง ที่ไม่รู้จะทำอะไรก่อนหลัง
รู้เพียงแต่ว่าต้องวิ่งๆๆ ต้องหนี ต้องร้อนรน
โดยไม่มีทางรู้เลยว่าขณะที่วิ่งไม่รู้ทิศอยู่นั้น
เชือกยิ่งจะพันตัวเรามากขึ้น และจะมัดเราไว้อย่างแน่นหนาในที่สุด

ลองหยุดสักพักดีไหม…หยุดให้หัวใจได้หายเหนื่อย
หยุดให้เวลาตัวเอง ให้สติได้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
แล้วอาจจะมีเวลาทบทวนว่า นาทีนี้เราต้องทำอะไรเป็นสิ่งแรก
การหยุดอยู่นิ่งๆ สักครู่ จะทำให้เรารู้ว่า
เราต้องมองเชือกที่กำลังมัดเราอยู่อย่างยุ่งเหยิงอย่างพิจารณา
มองหาปลายเชือกหรือต้นเชือกให้เจอ แล้วค่อยมาตัดสินใจว่า
เราจะเริ่มคลายที่ปลายเชือกหรือต้นเชือกง่ายกว่ากัน
หยิบออกมาสักทางแล้วค่อยๆ ย้อนปลายเชือกออกไปทีละนิด
ย้อนออกไปทางที่มันพันเข้ามา
ถ้าเหนื่อยก็หยุดพักก่อน หายเหนื่อยแล้วค่อยลุกขึ้นมาทำต่อ
ค่อยๆ คลายมันต่อไป แม้ว่ามันจะยังไม่คลายไปทั้งหมด
แต่ก็ยังพอมีพื้นที่ให้เราได้เคลื่อนไหวในระดับหนึ่ง

การทำงานหรือทำอะไรบางอย่างที่เรามุ่งที่จะทำให้เสร็จ
ทำๆๆ โดยไม่รู้จักหยุด อาจจะทำให้งานนั้นเสร็จไวก็จริง
แต่เราก็จะเหนื่อยเกินกว่าความเป็นจริง แล้วงานก็จะไม่ดีจริง

บางเวลา…
เราก็ไม่จำเป็นต้องวิ่งตามชีวิตทุกครั้ง
แค่เราหยุดนิ่งๆ สักพัก แล้วชีวิตจะหยุดรอเรา

บางทีโลกทั้งใบ...

ก็ไม่รู้ว่ามีใครยอมทนแบก...

ขนาดเพียงเสี้ยวของการมีชีวิตอยู่...

ยังสาหัสสากรรจ์เหลือเกิน...

คงมีเพียงแรงใจ...และกำลังใจในส่วนก้นบึ้งของหัวใจ...

ที่บอกให้อดทน...และก้าวเดินต่อไปให้ถึงที่สุด...

แม้จะยากท้อแท้...เพียงใด...




ขอบคุณบทความจากทำดีดอทเน็ต(ธัมมทินน์)

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์