อินทผลัมต่อชีวิต

ตู้ฟู่ เป็นกวีสมัยราชวงศ์ถัง

ตู้ฟู่เป็นคนที่มีความรักเพื่อนมนุษย์และมีอารมณ์ที่อ่อนไหว จึงทำให้เขามีความเมตตากรุณาสูง

เช้าวันหนึ่ง เขาเปิดหน้าต่างเพื่อดูผลอินทผลัมที่ปลูกอยู่ข้างบ้าน

แต่ปรากฏว่า ผลอินทผลัมที่มีดกกับลดน้อยลง ทันใดนั้น เขามองเห็นหญิงชราผู้หนึ่งกำลังเก็บผลอินทผลัม เขาจึงเปิดประตูทักทายหญิงชราผู้นั้นตกใจ พร้อมทั้งกล่าวขอโทษที่มาเก็บผลอินทผลัมโดยไม่ได้รับอนุญาติและอยู่คนเดียว เห็นผลอินทผลัมดกจึงมาเก็บไปกินเพื่อประทังชีวิต ตู้ฟู่มิได้กล่าวว่าอะไรพร้อมทั้งยินดีช่วยเหลือในทุกๆเช้า เขาจะช่วยหญิงชราผู้นี้เก็บผลอินทผลัมทุกวัน

จากวันนั้นไม่นาน ตู้ฟู่ต้องย้ายไปอยู่ต่างแดน

จึงให้ญาติลูกพี่ลูกน้องมาอยู่แทน ก่อนตู้ฟู่จะไป เขาได้บอกกล่าวเรื่องหญิงชราให้ญาติของเขารู้ ต่อหน้าตู้ฟู่ญาติเขาได้รับปากเป็นอย่างดี แต่เมื่อตู้ฟู่เดินทางไป เขาก็สั่งให้ลูกน้องมาล้อมรั้วไว้ ทำให้หญิงชราผู้นั้นเก็บผลอินทผลัมได้ หญิงชราเมื่อเก็บผลอินทผลัมได้ จึงได้เก็บหญ้ากินประทังชีวิตไปวันๆ

วันหนึ่งตู้ฟู่เดินทางกลับมาเยี่ยมหญิงชราจึงได้รู้ความจริงทั้งหมด

จึงเดินทางกลับไปที่บ้านและเขียนบทกวีไว้บทหนึ่งว่า “ หญิงชราผู้ยากจนและน่าสงสาร นางเอื้อมเก็บผลอินทผลัม แต่เขากลับห้ามนางไว้ นางจะทำอะไรได้ ! จะมีแต่เพียงความเมตตาเท่านั้น ที่จะคลายความหวาดกลัวนี้ได้ แต่ผู้มาจากแดนไกลกลับล้อมรั้วไว้ด้วยใจที่โหดร้าย หญิงชราต้องร่ำไห้ด้วยความเข็ญใจ “ เมื่อญาติของเขามาเห็น จึงเกิดความละอายใจ จึงได้นำรั้วออก อีก 2 วันต่อมา เขาจึงไปพยุงหญิงชรามาเก็บผลอินทผลัมดั่งเดิม

 ความเมตตาของตู้ฟู่ไม่ได้เพียงปรากฏอยู่ในบทกวีเท่านั้น แต่ยังเห็นได้จากการกระทำของเขา