ในฐานะของคนธรรมดาคนนึง
เราจึงไม่อาจยึดมั่น...ในสิ่งที่เชื่อได้ตลอดเวลา
ทำให้มีบ้าง...
ที่เราต่างหวั่นไหวไปกับสิ่งแวดล้อม
แต่ไม่ใช่ว่าเพราะมีใครที่ดีกว่า
เพียงแต่นาทีนั้น " เราแค่อ่อนแอ "
แค่อ่อนแอเท่านั้น แต่ไม่ได้หมดรักกัน
เวลาที่คนรักทำผิด
ไม่ว่าจะเป็นการ..นอกกาย...หรือนอกใจ
" ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงทนไม่ได้
หากคนรักหักหลัง แค่คิดก้อผิดเกินให้อภัย "
เป็นเพราะตอนนั้นฉันลืมไป
คิดว่าคนรักคือผู้วิเศษ ที่ไม่มีสิทธิ์ทำผิด
ทั้งๆที่เขา ก้อแค่คนคนนึง
ที่มีทั้งหนักแน่น...มีหวั่นไหว
และในวันที่หัวใจอ่อนแอใครก้อทำผิดได้ทั้งนั้น
ไม่เว้นแม้กระทั่ง..ตัวเราเอง
วันนี้ฉันเข้าใจแล้ว
ว่าอาการเผลอใจไปพักพิงคนอื่นที่เข้ามา
ในเวลาที่เราต้องการที่พึ่ง มันคือธรรมชาติของมนุษย์
ในวันที่ฉันเผลอคิดไปว่า
อาจมีใครบางคนดีกว่าเธอ
และฉันมีสิทธิ์เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง
เมื่อเขาคนนั้นเข้ามา
และทำทุกอย่างเพื่อเอาชนะใจ
ฉันเกือบขอหัวใจคืนจากเธอ
แต่คงเป็นเพราะฉันยังโชคดีอยู่บ้าง
ที่รู้ทันหัวใจตัวเอง
และที่สำคัญ
" การเผลอครั้งนั้น ได้ให้บทเรียนที่ยิ่งใหญ่
ว่าครั้งนึงฉันเกือบทำผิด กับชีวิตตัวเอง "
P.s ขอขอบคุณบทความจาก ความรักดอทคอม
โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ( ใครเคยอ่านมาแล้วขอโทษด้วยละกัน )
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
