เพื่อนกันมันก็ต้องแบบนี้

ไม่มีใครบนโลกใบนี้ที่จะสามารถอยู่เพียงคนเดียวได้ มนุษย์เราจำเป็นต้องมีสังคมตามสัณชาติญาณ เมื่อเรามีคนคบด้วยแล้วทำอย่างไรล่ะเราจึงจะรักษาความสัมพันธ์นี้ไว้ให้อยู่ได้นานแสนนาน


ก่อนอื่นนั้นเราต้องมองดูตัวเองก่อนว่าเราเป็นคนอย่างไงมีข้อเสียตรงไหน (อ๊ะ ... อ๊ะอย่าเข้าข้างตัวเองล่ะ)แล้วลองถามตัวเองดูว่าไอ้ข้อเสียที่เรามี ถ้าเป็นคนอื่นมาทำกับเรา เราจะรับได้หรือไม่ หากคำตอบคือไม่ได้คุณก็ควรจะค่อย ๆ ปรับเปลี่ยนนิสัยของคุณเองก่อนเพื่อที่คนอื่นเค้าจะได้รับตัวคุณได้ (ก็ถ้าตัวเองรับไม่ได้ใครจะมารับได้ล่ะค่ะ)

ยอบรับในสิ่งที่เพื่อนเป็น จำไว้ว่าโลกนี้ไม่มีใครดีพร้อมไปทุกอย่าง ทุกคนต่างมีข้อดีข้อด้อยต่างกัน คุณควรมองข้อด้อยของเพื่อนแล้วมองแต่ในด้านที่ดีของเพื่อนแทน

เมื่อเป็นเพื่อนกันแล้วคุณควรรู้จักพูดให้เป็น อาจจะไม่ต้องจ๊ะจ๋า คะขาทุกคำ แค่คุณรู้ว่าเวลาไหนควรพูด เวลาไหนไม่ควรพูดก็พอ อย่างเช่น ถ้าเพื่อนกำลังท้อแท้ใจคุณควรพูดให้กำลังใจเพื่อน ไม่ใช่พูดโดยไม่คิด ไม่ดูกาลและเทศะ อาจจะทำให้คุณเสียเพื่อนได้ง่าย ๆ นะ

เมื่อคุณรู้จักพูดเป็นแล้วก็ควรหัดฟังให้เป็นด้วย เมื่อคุณมีปัญหาคุณเล่าให้เพื่อนฟังแล้ว ในยามที่เพื่อนมีปัญหา คุณก็ควรจะรับฟังเพื่อนบ้าง แม้ว่าในขณะนั้นเพื่อนของคุณอาจจะพูดทุกสิ่งทุกอย่างออกมาแล้วคุณจับใจความไม่ได้ก็ไม่เป็นไร พยายามเข้าใจแล้วรอให้เพื่อนคุณดีขึ้นแล้วค่อย ๆ ถามรายละเอียดอีกครั้งก็ได้

เพื่อนที่ดีควรจะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน คุณไม่จำเป็นต้องขันอาสาช่วยเพื่อนตั้งแต่งานเล็กยันงานช้าง แค่ช่วยเหลือนิด ๆ หน่อย ๆ อย่างช่วยจดเลกเชอร์เมื่อเพื่อนไม่สบาย หรือช่วยหาข้อมูลหรือลิงค์ข้อมูลให้เพื่อนขณะที่คุณกำลังออนไลน์อยู่แค่นี้ก็ใช้ได้แล้ว

ถ้าคุณมีปัญหาเรื่องการเงินคุณควรจะช่วยเหลือตัวเองก่อน ไว้หาที่พึ่งท้าย ๆ ไม่ได้แล้วค่อยคิดถึงเพื่อน แม้ว่าเงินทองจะเป็นของนอกกาย แต่ก็ทำให้คนฆ่ากันตายมานักต่อนักแล้วนะจะบอกให้

การมีเพื่อนที่ดีนั้น แม้ว่าจะมีเพียงคนเดียว ย่อมดีกว่ากว่าการมีศัตรูหนึ่งคนนะจ๊ะ