แหวนแต่งงาน...สัญลักษณ์แห่งรักอมตะ

เครื่องประดับชิ้นสำคัญในพิธีแต่งงาน ซึ่งสิ่งนั้นก็คือ “แหวนแต่งงาน”

     เหตุใดจึงใช้แหวนแทนคุณค่าทางใจในวันสำคัญ เนื่องจากแหวนมีลักษณะเป็นวงกลม ซึ่งแสดงความไม่มีสิ้นสุด สัญลักษณ์แห่งความเป็นนิรันดร์ จึงเป็นสัญลักษณ์ที่แสดงให้เห็นถึงว่าความรักที่มีให้กันนั้นจะไม่มีวันสิ้นสุดค่ะ 

     ที่มาของการเลือกให้นิ้วนางข้างซ้ายเป็นนิ้วสำหรับแหวนแต่งงาน เกิดขึ้นเพราะคนเชื่อว่านิ้วนางข้างซ้ายนั้นมีเส้นเลือดเชื่อมต่อตรงไปถึงหัวใจ ด้วยการเชื่อมโยงระหว่างมือและหัวใจ จึงมีการตั้งชื่อเส้นเลือดดังกล่าวว่า Vena Amori อันเป็นภาษาละตินซึ่งมีหมายความว่า “เส้นเลือดแห่งความรัก” (Vein of Love) ตามความเชื่อดังกล่าว ผู้คนจึงนิยมให้สวมแหวนแต่งงานบนนิ้วนางข้างซ้าย และการสวมแหวนแต่งงานในนิ้วนางข้างซ้ายนี้เอง เป็นสัญลักษณ์บ่งบอกว่า คู่แต่งงานได้ประกาศมอบความรักนิรันดรให้แก่กันและกัน จนกลายเป็นประเพณีปฏิบัติกันมาจนถึงทุกวันนี้

     ชนกลุ่มแรกที่เริ่มใช้แหวนแต่งงาน คือ ชาวอียิปต์ โดยปรากฏหลักฐานจากอักษรภาพที่แสดงความหมายของวงกลม ซึ่งหมายถึง ความเป็นนิรันดร์ และแหวนแต่งงานก็คือ ความหมายแห่งรักแท้ที่จะอมตะนิรันดรสืบไปตราบจนชั่วฟ้าดินสลาย

      ในสมัยกลางในยุโรป พิธีแต่งงานของชาวคริสต์จะมีการสวมแหวนแต่งงานเรียงกันมาตั้งแต่นิ้วชี้ นิ้วกลางและนิ้วนาง ของมือข้างซ้าย เพื่อแสดงถึงหลักตรีเอกานุภาพของศาสนา อันได้แก่ พระบิดา พระบุตร และพระจิต ก่อนที่ในเวลาต่อมา คู่สมรสจะสวมเพียงนิ้วนางข้างซ้ายเพียงนิ้วเดียว ซึ่งในประเทศตะวันตกส่วนใหญ่ แหวนแต่งงานจะนิยมสวมบนนิ้วนางข้างซ้าย อย่างไรก็ตามในบางประเทศ เช่น เยอรมนี และชิลี แหวนแต่งงานจะถูกใช้สวมบนนิ้วนางข้างขวาแทน ชาวคริสต์นิกายออร์โทดอกซ์ พวกยุโรปตะวันออกและชาวยิวมีธรรมเนียมการสวมแหวนแต่งงานข้างขวาเช่นกัน ขณะในเนเธอร์แลนด์ และกลุ่มชาวคริสต์นิกายคาทอลิก จะสวมแหวนแสดงความรักนี้บนนิ้วนางข้างซ้าย

     บ้างก็ใช้แบบแหวนเกลี้ยงเรียบๆ เพื่อแสดงถึงความไม่สิ้นสุดแห่งความรัก โดยบางครั้งอาจจะเป็นแหวนทองเรียบๆ หรือแหวนทองคำผสมกับทองคำขาว สำหรับแหวนอีกประเภทหนึ่งคือแหวนครบรอบแต่งงาน Anniversary Ring จะใช้แหวนประดับเพชร 3 เม็ด Trinity Ring ซึ่งแทนความหมายถึง อดีต ปัจจุบัน และอนาคต โดยมักจะกำหนดน้ำหนักของเพชรให้ทั้ง 3 เม็ด มีน้ำหนักรวมกันเท่ากับ 1 กะรัต พอดี 

 การพิจารณาเลือกซื้อเพชร     

      เราสามารถพิจารณาโดยใช้หลักการเลือกซื้อที่เรียกว่า 4Cs 

    1.น้ำหนัก กะรัต (Carat) : น้ำหนักของเพชรจะวัดเป็นกะรัต โดย 1 กะรัต (หนักเท่ากับ 0.2 กรัม) จะแบ่งเป็น 100 สตางค์ ดังนั้น เพชร 0.75 กะรัตจะหนัก 75 สตางค์ ดังนั้นเรื่องกะรัตจึงเป็นเรื่องที่ง่ายที่สุดของ 4 C แต่ต้องเข้าใจว่าเพชร 2 เม็ด ที่มีน้ำหนักกะรัตเท่ากัน แต่ค่าของมันอาจจะแตกต่างกันมาก ขึ้นอยู่กับคุณภาพของการเจียระไน สี และความใส 

    2.ความใส (Clarity) : เพชรส่วนใหญ่จะมีจุดหรือรอยเล็กๆ อยู่ภายใน ซึ่งเปรียบเหมือนร่องรอยนิ้วมือของธรรมชาติ ซึ่งจะทำให้เพชรแต่ละเม็ดเป็นหนึ่งเดียวในโลก และยิ่งจุดเล็กๆ เหล่านี้น้อยเท่าไร ก็จะทำให้เพชรนั้นสุกสว่างและเป็นประกายมากเท่านั้น ในการตรวจความใสนั้นจะทำภายใต้เลนส์ขยาย 10 เท่า และแบ่งเกรดตามจำนวนจุดที่พบอยู่ภายใน 

    3.สี (Color) : เพชรที่เกิดในธรรมชาติส่วนใหญ่จะไม่มีสี ส่วนน้อยจะพบเป็นสีเหลือง เพชรยิ่งไม่มีสีมากเท่าไรก็ยิ่งส่งประกายแสงและประกายแสงสีรุ้งบนส่วนยอดได้มากเท่านั้น สีนั้นจะขึ้นอยู่กับความชอบส่วนบุคคลของแต่ละคน ดังนั้นเมื่อคุณเลือกซื้อให้เลือกสีเม็ดที่คุณถูกใจที่สุด 

    4.การเจียระไน (Cut) : มีคนหลายคนที่สับสนระหว่างการเจียระไนและรูปร่างของเพชร แต่การเจียระไนจะเป็นการจัดมุมเหลี่ยมของเพชร ดังนั้นไม่ว่าเพชรจะมีรูปร่างอย่างไร ถ้าได้รับการเจียระไนจากช่างฝีมือดีจะทำให้เพชรนั้นสุกใสเป็นประกายแสง และมีราคามากยิ่งขึ้น แต่ไม่ต้องกังวลใจถ้าท่านจะไม่สามารถบอกได้ว่าเพชรนั้นได้รับการเจียระไนที่ดีหรือไม่ เพียงท่านขยับเพชรไปมาในขณะเลือกซื้อเพื่อดูการสะท้อนของแสง ถ้าเพชรนั้นได้รับการเจียระไนเป็นอย่างดีจะส่องประกายแสงสุกสว่างอยู่เสมอ

      และเมื่อได้เพชรน้ำงามที่ตรงใจแล้วก็มาพิจารณาเรื่องความเหมาะสมกับเรียวนิ้วของเจ้าสาวที่มีลักษณะแตกต่างกัน เช่น 

    1.นิ้วค่อนข้างสั้น แหวนเพชรรูปหยดน้ำ หรือมีตัวเรือนรูปไข่จะช่วยให้นิ้วของคุณดูเรียวยาวขึ้นได้ 

    2.ข้อนิ้วใหญ่ แหวนเพชรทรงกลมและหนามเตยบางๆ นับเป็นทางเลือกที่น่าสนใจมากที่สุด 

    3.นิ้วผอมเล็ก รูปทรงที่โรแมนติกของเพชรรูปหัวใจจะทำให้นิ้วของคุณดูน่าชมขึ้นมาในทันที 

    4.นิ้วอ้วนใหญ่ ดีไซน์ตัวเรือนสมัยใหม่ที่ค่อนข้างหนา หรือเพชรทรงสี่เหลี่ยมจะเหมาะกับคุณที่สุด