โคตรเศร้าใจ!!เพื่อนยอมขายตัว เพราะระบบใหม่ของ กยศ.พอได้รู้เหตุผลยิ่งเศร้า!?

จะบอกว่าทั้งเราและสาลำบากมากค่ะจากระบบนี้ เพราะอย่างน้อยแต่ก่อนในแต่ละเดือนก็จะมีค่าครองชีพให้เดือนละ 2200 บาท เราก็จะเก็บมันไว้เป็นค่าห้อง(ค่าห้องรวมค่าน้ำค่าไฟประมาณ 4000 กว่าบาท) และด้วยที่เราทั้งคู่ทำงานพาท์ไทมเสาร์-อาทิตย์ (วันละ300บาท)เราเลยพอมีเงินกินและมีเงินไปเรียนบ้าง แต่ด้วยระบบใหม่นี้ ทำให้เราไม่มีเงินที่จะจ่ายค่าห้องค่ะ ซึ่งค่าห้องจะตกคนละประมาณ สองพันกว่าบาท จะบอกว่าเราลำบากกันมากๆ เพราะแค่เงินจากการทำงานอาทิตย์ละ 600 บาทก็พอแค่ค่าอาหารกับค่ารายงานต่างๆ ส่วนค่าห้องในแต่ละเดือนเราก็จะช่วยกันหาจนสุดความสามารถ ประมาณว่ามีเพื่อนกี่คนโทรไปยืมหมด ทางบ้านก็ไม่มีจะให้เพราะเราทั้งสองคนมาจากครอบครัวยากจนค่ะ บางทีก็ให้แม่ไปยืมคนอื่นให้ก่อน ซึ่งเราทำอย่างนี้มาได้สองเดือนแล้วหลังจากที่เซ็นสัญญาเรื่องกู้ไป

เราติดตามเรื่องกยศ. ตลอด ทางมหาลัยก็บอกรอไปก่อนเพราะส่งเอกสารไปให้ทางธนาคารแล้ว พอโทรไปเช็คที่ธนาคาร ธนาคารก็บอกกำลังอยู่ระหว่างตรวจสอบเอกสาร!! คือเราโทรตามเรื่องทุกอาทิตย์เลยก็ว่าได้ เพราะลำบากมากจริงๆ จนปลายตุลาคมที่ผ่านมาเราไม่มีตังจ่ายค่าห้องจริงๆ ยืมใครก็ไม่ได้เพราะคนที่จะให้ยืมก็ยืมไปแล้วและยังไม่มีคืนเลย จะบอกว่าช่วงนั้นเครียดมากค่ะแทบไม่อยากไปเรียนเลย เพราะเจ้าของหอก็ทวงค่าห้องทุกวัน และปรับวันละ50บาท เราและสาพยายาทำทุกวิถีทางเพื่อให้มีเงินจ่ายค่าห้องพัก เราเลยโทรไปขอให้แม่ช่วยยืมคนแถวบ้านให้หน่อยทั้งที่สงสารแม่มากแต่ถ้าไม่จ่ายโดนไล่ออกจากหอแน่ๆ เราเลยได้เงินมา 2000บาท ส่วนสาบอกว่าเดี๋ยวจะไปขอยืมรุ่นพี่คนหนึ่ง หลังจากนั้นผ่านไปสองวันสาก็เอาเงินมาให้เรา2000 บาท เราก็ถามว่ายืมใครมา สาก็บอกว่ายืมรุ่นพี่ที่รู้จัก เราก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ

ไม่เคยคิดเลยว่าสาจะกล้าอะไรทำแบบนั้น แต่เราก็พยายามปลอบใจ และถามว่าเรื่องเป็นไงกันแน่ สาเลยบอกว่าสาหาค่าห้องให้เราไม่ได้จริงๆ โทรไปขอที่บ้านก็โดนด่าและโดนบังคับให้ออกไม่ต้องเรียนแล้ว สาเลยไปปรึกษารุ่นพี่ที่รู้จักคนหนึ่ง เค้าเลยแนะนำให้สาไปทำแบบนั้น เพราะเค้าบอกว่านั่นคือวิธีเดียวที่จะหาเงินได้ทันจ่ายค่าห้อง สาเล่าว่าพี่คนนั้นติดต่อลูกค้าให้และนัดสาไปหาลูกค้าและก็มีอะไรกัน สาบอกว่าความรู้สึกไม่ต่างจากโดนข่มขืนเลย สาทั้งร้องไห้ลูกค้าก็ไม่หยุด พอสาเล่ามาถึงตรงนี้เราร้องไห้ยิ่งกว่าสาอีก เราเสียใจมากที่สาต้องไปเจอกันอะไรแบบนั้น และคิดในใจว่าทำไมเราถึงมาจุดๆนี้ได้ยังไง....

ซึ่งตอนนี้สาก็ได้ลาออกจากมหาลัยและกลับบ้านที่ต่างจังหวัดแล้วค่ะ เราไม่ห้ามสาอะไรทั้งนั้นเพราะเรารู้เลยว่าสาทุกข์ใจและทรมารใจขนาดไหน และเรื่องราวทั้งหมดเราแค่ต้องการที่จะบอกว่าการที่กยศ.เปลี่ยนระบบแบบนี้ มันทำให้เราและอีกหลายๆคนลำบากมากจริงค่ะ เพราะที่กู้ก็เพราะต้องการมีเงินมาใช้ระหว่างเรียนหนังสือค่ะ ไม่ใช่จะปิดเทอมแล้ว เงินกู้ยังไม่ได้เลย และได้ข่าวมาอีกว่าเงินจะออกช่วงมกราคมปีหน้าอีก ซึ่งตรงกับช่วงปิดเทอมพอดี เราเลยไม่แน่ใจว่า กองทุนกยศ.มีนโยบายช่วยเงินนศ.ระหว่างเรียน หรือช่วยออกค่าเที่ยวช่วงปิดเทอมกันแน่! และเราก็ไม่ต้องการให้เรื่องแบบนี้ไปเกิดกับใครอีก ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลที่เล่ามาเราแค่อยากให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องออกมาดูแลและมองเห็นถึงปัญหาและความลำบากของนศ.จนๆที่ได้รับจากการเปลี่ยนแปลงระบบใหม่ในครั้งนี้ค่ะ

ลำหรับเราตอนนี้ก็ลำบากมากค่ะ เป็นหนี้เพื่อนๆ รวมๆก็ห้าพันกว่าบาทแล้ว ส่วนแม่ก็เป็นหนี้นอกระบบอีก สี่พันกว่าบาท เราเครียดมากแทบไม่อยากไปเรียนด้วยซ้ำ นอนก็ไม่หลับทั้งคืนเพราะคิดแต่ว่าถ้าปลายเดือนนี้ค่าครองชีพยังไม่ออกอีกจะเอาเงินที่ไหนมาจ่ายค่าห้อง อยากให้ผู้ที่เกี่ยวข้องทุกท่านเห็นใจนศ.จนๆอย่างหนูด้วยค่ะและเชื่อว่าคงมีอีกหลายคนที่เจอสถานการณ์เช่นนี้อยู่เหมือนกัน สุดท้ายก็ขอบคุณทุกๆคนที่อ่านจนจบนะคะ

#ตั้งใจจะตั้งเป็นกระทู้สนทนาแต่ตั้งผิดเป็นกระทู้คำถามซะแล้ว ต้องขอโทษด้วยค่ะ

1. ไม่มีเงินเรียน ต้องกู้กยศ. แต่เช่าห้องเดือนละ 4000
อะโห...น้องเอ๊ย คนเงินเดือน 2 หมื่นยังไม่กล้าเช่าห้อง 4 พันเล้ย

2. นศ.ขายตัวครั้งแรก ได้แค่ 2 พัน.... อื่มม์.... ไม่เนียนเลยครับ

3. ขายตัวให้ใคร? รู้จักกันได้ไง? คุยกันมาก่อนหรือเปล่า? อยู่ดีๆหาคนซื้อบริการได้ซะงั้น?

4. ใครไม่รู้เขียนลงในพันทิป "เพราะกยศ.เลยต้องขายตัว" เชื่อเลยใช่ไหมครับ
ไม่เอะใจก่อนเลยหรือครับ? โพสต์ปั๊บเชื่อปุ๊บ?
สังคมคุณภาพจริงๆครับ

ส่วนพวกที่บอกอย่าไปซ้ำเติม ต้องให้กำลังใจกัน...โอ๋น้า
วิธีคิดดีๆกว่านี้ไม่มีแล้วหรือครับ
หางานพิเศษทำ ลดค่าใช้จ่าย รอจนกว่าจะพร้อมค่อยเรียน หาทุนสถาบัน ดรอปเรียน ฯลฯ
โอ๋กันในทางที่ผิด ไม่รู้จักเตือนสติให้คิด นอกจากเด็กเราจะไม่จดจำบทเรียนและฝึกแก้ปัญหาด้วยสติแล้ว
ยังจะหลงผิดอีกว่า "ไม่เป็นไร ทำผิดใหม่ได้ มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร"
แล้วก็ชาชินกับการ "โทษทุกคนในโลกยกเว้นตัวเอง"

1. จขทก.บอกว่าลำบากมากแล้วทำไมถึงอยู่ห้องเดือนสี่พัน....ขอตอบเลยนะคะว่าทางมหาลัยไม่มีหอในคะ และแถวมหลัยนั้นห้องพักนศ.ราคาก็ประมาณนี้นะคะ(ไม่ขอเอ๋ยชื่อมหาลัยนะคะเกรงว่าจะกระทบค่ะ) ที่ถูกหน่อยก็จะเป็นหอพักหญิง ซึ่งราคาจะอยู่ประมาณ15000-2000 บาทค่ะ ตอนมาเรียนแรกๆ เรากับสาก็อยู่หอพักหญิงค่ะ เดือนละ 1700 ต่อคน แต่ด้วยความที่ห้องแคบและไม่ค่อยสะดวกกับการทำงาน เพราะบางครั้งเราทำงานช่วงเย็นด้วย เลิกก็ประมาณห้าทุ่มเกือบเที่ยงคืน แต่ที่หอพักหญิงจะมีกฎปิดหอก่อนห้าทุ่มค่ะ เราและสาเลยตักสินใจออกมาพักหอพักปกตืโดยพิ่มเงินนิดหน่อย และที่บอกว่าค่าห้องเดือนละ4000 ถ้าอ่านดีๆ เราบอกว่ารวมค่าน้ำค่าไฟและค่าบริการอื่นๆทั้งหมดนะคะ โดยเฉพราะค่าห้องอยู่ที่เดือนละ 3400 บาทค่ะเมื่อหราสองแล้วก็ยังพอจ่ายได้ค่ะ และถามว่ารู้ว่าลำบากแล้วมาอยู่ทำไม ? เราได้บอกไปแล้วนะคะว่าเราพึ่งจะมาลำบากเพราะกยศ.เปลี่ยนแปลงระบบใหม่คะทำให้เราไม่ได้รับค่าครองชีพเดือนละ 2200 เหมือนแต่ก่อน นี่เลยเป็นต้นเหตุให้เราไม่สามารถหาเงินมาจ่ายค่าห้องได้ตามปกติค่ะ

2. เรื่องที่สาไปรับงานอย่างนั้นแต่ได้แค่ 2000 บาท? เราไม่ได้พิมว่าสาได้ค่าตัวจากงานนั้นสองพันบาทนะคะ เราบอกแค่ว่าสานำเงินค่าห้องมาให้เรา2000 บาท ส่วนเรื่องค่าตัวและส่วนแบ่งกับรุ่นพี่คนนั้นเราไม่ทราบรายละเอียดจริงๆค่ะ และที่บอกว่าอยู่ๆสาจะไปรับงานอย่างนั้นได้ยังไง? เราก็บอกแล้วไงคะ ว่ามีรุ่นพี่ของสาเป็นคนชักชวนสาค่ะ ส่วนเรื่องกันตักสินใจเราไม่สามารรรู้ได้จริงๆค่ะ แต่สิ่งหนึ่งที่เรารู้และเข้าใจดีคือ เมื่อเวลาที่เราไม่เหลือเงินซักบาท หันไปทางไหนก็ไม่มีใครยื่นมือมาช่วย ทุกด้านล้วนมืดไปหมด เราเข้าใจความรู้สึกนั้นดีค่ะว่ามันเป็นยังไง....

3. ส่วนที่บอกว่างานอย่างอื่นมีเยอะแยะทำไมเราไม่รู้จักไปทำงานบ้างมัวแต่รอกยศ.อย่างเดียว? ถ้าอ่านดีๆเราบอกไปแล้วนะคะว่าเรากับสาทำงาน(ร้านอาหาร)เสาร์อาทิตย์ค่ะ และเราเรียนภาคปกติจึงไม่สามารถไปทำงานหาเงินทุกวันได้จริงๆค่ะ และที่บอกว่าทำไมงานมีเยอะแยะทำไมไปทำงานที่ได้แค่วันละ 300 ? ..คุณคะ งานที่ทำได้เงินเยอะๆที่คุณว่า มันต้องมีองค์ประกอบหลายด้านค่ะเช่นสวย หุ่นดี แต่เราหน้าตาธรรมดาๆค่ะคงไม่มีโอกาศทำงานวันละพันสองพันได้หรอกนะคะ และถึงจะแค่300 แต่ถ้าเรื่องค่ากินกับเรียนเราสามารถอยู่ได้แบบสบายเลยค่ะ

4.ส่วนคนที่บอกว่าเราแต่งเรื่องขึ้นมา?เราจะไม่ขอโต้เถียงกับคุณค่ะเพราะเราไม่รู้ว่าเราจะมโนขึ้นมาเพื่ออะไร ที่เรานำเรื่องนี้มาลงในพันพิทย์มีจุดประสงค์เพื่อให้ทางหน่วยงานเห็นถึงความลำบากและผลกระทบที่ได้รับแค่เท่านั้นเองค่ะและถือเป็นเรื่องเตือนสติกับคนอีกหลายๆคนที่กำลังลำบากแล้วตักสินใจทำอะไรที่ไม่ดีค่ะ

5. ส่วนคนที่บอกว่า รู้ว่าจนแล้วมาเรียนกรุงเทพทำไม? เราอยากจะตอบกลับว่า ถ้ารู้ว่ามาเรียนกรุงเทพแล้วลำบากขนาดนี้ เราคงไม่มาหรอกคะ เราอิจฉาเพื่อนๆที่เรียนตจว.มากคะ แต่จะทำยังไงได้ละคะในเมื่อเรามาเรียนแล้วและตอนนี้ก็อยู่ปีสามแล้ว เราคงต้องสู้ต่อไปเพื่ออนาคตจะได้สบายกว่านี้ เราคิดแค่นั้นค่ะ

อาจจะมีคำถามอีกมากมายแต่เราคิดว่าตอบตอบด้านบนน่าจะเป็นที่กระจ่างแล้วนะคะ และเราไม่ได้มีเจตนาจะมาโทษว่าที่สาเป็นอย่างนี้ก็เพราะ กยศ. อย่างเดียว เพราะทุกอย่างที่เกิดมันเป็นการตัดสินใจของเพื่อนเราเองค่ะ

และต้องขอบคุณเพื่อนสมาชิกบางท่านที่หลังไมค์มาขอให้ความช่วยเหลือนะคะ แต่เรารับไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ แต่ขอบคุณในความมีน้ำใจของท่านจริงๆค่ะ

เราต้องออกไปทำงานแล้ว หวังว่าคำตอบเหล่านี้จะพอทำให้คนที่สงสัยพอเข้าใจได้นะคะ
สุดท้ายขอบคุณทุกๆกำลังใจที่ให้กันนะค่ะ ขอบคุณค่ะ