ใครทำให้เธอแพ้

ในวันหนึ่งที่เธอทรุดตัวลงกับพื้น

ร้องไห้คร่ำครวญอย่างคนขวัญเสีย

เธอกล่าวโทษทุกสิ่งทุกอย่าง

ว่าไม่ได้เป็นอย่างที่เธอหวัง

ไม่มีอะไรเป็นอย่างใจ ไม่มีใครเข้าข้าง

ความเจ็บปวดที่เธอได้รับมามันมากมายมหาศาล

เกินกว่าสิ่งใดจะเยียวยา

เธอปล่อยให้น้ำตาไหลรินไม่ขาดสาย

ปล่อยให้หัวใจทุกข์ระทม

ปล่อยความฝันให้แตกสลาย

กอดเข่านั่งมองความพ่ายแพ้ของตัวเอง



มีสักวินาทีไหม ?

ที่เธอจะหันกลับมามองตัวเองอย่างถ่องแท้

ดวงตาที่เอ่อล้นด้วยน้ำตานั้น

พร้อมที่จะเปล่งประกายความสดใส

ริมฝีปากที่บิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด

พร้อมที่จะยิ้มร่า

สองขาที่ทรุดลงอย่างอ่อนล้านั้น

พร้อมที่จะหยัดยืน

และหัวใจของเธอยังเต้นแรงอยู่

ไม่ได้แผ่วเบาลงไปเลย



มีสักวินาทีไหม ?

ที่เธอจะมองทุกสิ่งทุกอย่างรอบ ๆ ตัว

ทางข้างหน้าทอดยาว

รอให้เธอมาเหยียบย่าง

โลกใบนี้กว้างใหญ่

รอให้เธอออกไปเรียนรู้

ความหวังเป็นประกายเรืองรอง

รอจะโชติช่วงในดวงตาของเธอ

ความฝันยังโลดแล่นอยู่ในวันพรุ่งนี้

ความสุขปนไปในอากาศ

รอให้เธอสูดลมหายใจให้เต็มปอด



ญาติพี่น้อง

รักและห่วงใยเธอ

เพื่อนฝูง ..

เอาใจช่วยเธอ

และคนอีกมากมายที่อยู่รอบ ๆ ข้าง

พร้อมจะเป็นกำลังใจนำเธอไปสู่ชัยชนะ

ถ้าไม่ใช่เพราะตัวเธอเองแล้ว

ใครกัน ... ที่ทำให้เธอแพ้



P.s ขอขอบคุณบทความจาก ความรักดอทคอม
     
     โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน