ทำตัวให้เหมือนแผ่นดิน

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ได้ทรงตรัส'ราหุล'...ในสมัยพุทธกาลว่า...
"ราหุล...เธอจงทำใจให้เหมือนแผ่นดินเถิด เพราะ เมื่อเธอทำใจให้เหมือน

แผ่นดินเป็นประจำอยู่เสมอแล้ว เมื่อกระทบกับอารมณ์ที่ชอบใจ หรือไม่
ชอบใจก็ดี อารมณ์เหล่านั้น ก็ไม่สามารถที่จะทำจิตของเธอให้หวั่นไหวได้.."

พระองค์ทรงสอนราหุลเช่นนี้...เปรียบเหมือนมนุษย์ทั้งหลาย ทิ้งของลง
บนแผ่นดิน ของสะอาดบ้าง,ของสกปรกบ้าง ต่างๆเหล่านี้...

แผ่นดินก็ไม่รู้สึกโกรธ รู้สึกไม่พอใจหรือขัดข้องอึดอัดประการใด...
พระองค์ยังทรงตรัสอีกว่า..."ราหุล ถ้าเธอทำใจเหมือนแผ่นดินเป็นประจำ

อยู่เสมอเช่นนี้แล้ว อารมณ์ทั้งหลาย..ก็ไม่สามารถครอบงำจิตของเธอได้"
การทำตัวให้เหมือนแผ่นดิน...หรือเหมือนดั่งคนตาย คือให้ปล่อยวาง

ทั้งความสุขและความทุกข์ลงเสีย...(คือให้มีขันติ...คือความอดทน อดกลั้น
ระงับยับยั้งชั่งใจไม่หลงเพลิดเพลินใจไปกับอายตนะ ได้แก่..รูป- เสียง-

กลิ่น- รส- สัมผัส-ธรรมารมณ์ ทั้งไม่พยายามดิ้นรนผลักไสสิ่งที่ไม่ชอบใจ
หรืออารมณ์ที้ไม่ชอบใจ ไม่พยายามทำให้อารมณ์ที่ไม่ชอบใจที่เกิดขึ้นแล้ว

ให้ดับไปเร็วๆตามความอยากของตน และไม่พยายามจะสะกดหรือบังคับ
ใจให้นิ่งเฉยเพื่อไม่ให้เกิดอารมณ์ที่ไม่ชอบใจ....'ทำตัวให้เหมือนแผ่นดิน' ในที่นี้

พระพุทธองค์ทรงตรัสสอนให้กับผู้ที่ปรารถนาความสุขในพระนิพพานด้วยเช่นกัน
หลักธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ ไม่มีคำว่าเก่าคร่ำครึ...เป็นปัจจุบัน

เสมอๆ เช่นนี้เราในฐานะพุทธศาสนิกชนก็ควรนำมาปฏบัติ..เพราะสิ่งที่พระองค์
ทรงมอบให้นั้น มีแต่คุณ มีแต่ประโยชน์...ทั้งต่อตนเองและผู้อื่นด้วยเช่นกัน