~ลิงเกลียดกะปิ~ & ~ลิงกำถั่ว~

พระพุทธองค์ตรัสว่า... จิตของคนเรานั้นเหมือนกับลิง
เราจึงเรียนรู้เรื่องของจิตใจของเราได้ มากมาย
จากพฤติกรรมของลิงลิงนั้นเกลียดกะปิ ถ้ากะปิถูกมือมันเมื่อไหร่
มันจะถูนิ้วกับพื้นจนเลือดไหลเต็มมือ
จนกว่ากลิ่นกะปิจะหาย ในที่สุดจนกลายเป็นว่า"กะปิ"
ถึงจะร้ายก็ไม่ร้ายเท่า"ความเกลียดกะปิ" ที่
มือลิงเป็นแผลเหวอะหวะไม่ใช่เพราะกะปิ
หากเป็นเพราะความจงเกลียดจงชังกะปิต่างหาก ....
สิ่งที่เรา เกลียด นั้น บ่อยครั้งไม่น่ากลัวเท่ากับ ความเกลียดชังในจิตใจเรา
ความเกลียดชังหรือพูดให้ถูกก็ คือความ รู้สึกอยากผลักไส
ซึ่งรวมทั้งความโกรธและความกลัว
จึงเป็นเจ้าตัวร้ายที่เราต้องระวังให้มากๆ แต่นั่น
เป็นเพียงครึ่งหนึ่งของความจริงเท่านั้น ...
นอกจากความอยากผลักไสแล้ว
ความยึดติดเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ที่เราต้องระวังไม่แพ้กัน..

~ ลิงกำถั่ว ~ 

ในอินเดีย ลิงเป็นไม้เบื่อไม้เมากับชาวบ้าน เพราะชอบโขมยผลไม้ในสวน
ชาวบ้านจึงคิดวิธีจับลิง โดย
ใช้กล่องไม้ซึ่งมีฝาด้านหนึ่งเจาะรูเล็กๆ พอให้ลิงสอดมือเข้าไปได้
ในกล่องมีถั่วซึ่งเป็นของโปรดของลิง
วางไว้เป็นเหยื่อล่อวันดีคืนดี ลิงมาที่สวน
เห็นถั่วอยู่ในกล่องก็เอามือล้วงเข้าไปหยิบถั่ว แต่พอถอนมือ
ออกมาก็ติดฝา กล่อง เพราะกำมือของลิงนั้นใหญ่กว่าฝากล่องที่เจาะไว้
ลิงพยายามดึงมือ เท่าไหร่ก็ไม่
ออก พอชาวบ้านมาจับก็ปีนหนีขึ้นต้นไม้ไม่ได้เพราะมีมือเปล่าอยู่ข้างเดียว
สุดท้ายก็ถูกคนจับได้ ลิงหาได้
เฉลียวใจไม่ว่า เพียงแค่มันคลายมือออกเท่านั้น มันก็เอาตัวรอดได้
แต่เพราะยึดถั่วไว้แน่น ไม่ยอมปล่อย
จึงต้องเอาชีวิตเข้าแลก มีหลายอย่างที่เราอยากได้ใฝ่ฝัน
จึงถึงกับยึดไว้อย่างเหนียวแน่น เวลาประสบ
ปัญหา เพียงแค่คลายสิ่งที่ ติดยึดนั้นเสียบ้าง ปัญหาก็คลี่คลาย
แต่เป็นเพราะเราไม่ยอมปล่อย จึงเกิดผล
เสียตามมามากมาย ไม่คุ้ม กับสิ่งที่ติดยึดจะชอบหรือพึงใจกับอะไรก็ตาม
อย่าถึงกับยึดติดจนเหนียวแน่นเกิ
นไป เพราะโอกาสที่หน้ามืดตามัวนั้นมี สูงจนหาทางออกไม่เจอ
ปัญหาทั้งหลายในชีวิตนั้น ถ้าเรารู้จัก
ปล่อยวางบางสิ่งเสียบ้าง มันก็จะบรรเทา ไปได้เยอะ
บ่อยครั้งการปล่อยวางไม่เพียงแต่เป็นจุดเริ่มต้นข
องปัญหาเท่านั้น หากเป็นทางออกจาก ปัญหาเลยที่เดียวความจริง
การอยากผลักไสอะไรสักอย่าง ก็เป็น
การติดยึดอีกแบบหนึ่งนั่นเอง ทั้งๆ ที่ลิงพยายามถูกำจัด กลิ่นกะปิไปจากมือ
ก็อดไม่ได้ที่จะดึงมือมาดมหาก
ลิ่นกะปิซ้ำแล้วซ้ำเล่า รู้ทั้งรู้ว่ากลิ่นกะปินั้นเหม็น
แต่ก็ดมมือไม่ยอมเลิกง่ายๆ ในทำนองเดียวกัน ไม่ว่า
เราจะโกรธอะไรหรือเกลียดใคร ก็มักดึงสิ่งนั้นหรือคน นั้นเข้ามาในจิตใจ
ให้ครุ่นคิดเสมอ ไม่ยอมปล่อย
ไม่ยอมวางเสียที ทั้งๆ ที่ยิ่งคิดก็ยิ่งทุกข์ ปล่อยวางเสียเถิด
แล้วใจเราจะเบาขึ้นเป็นกอง ความทุกข์ทั้ง
หลายไม่ว่าจะเป็นเพราะพลัดพรากจากสิ่งที่รักหรือ ประสบกับสิ่งที่ไม่พึงปรารถนา
ที่มันบีบคั้น กดทับจิตใจ
เราไม่หยุดหย่อนเสียที ก็เป็นเพราะเราไปยึดไป แบกมันเข้าไว้ ทั้งวันทั้งคืน
ในหลายกรณี ความทุกข์ก็
ไม่ได้มาจากไหน หากมาจากการยึดติดไม่ยอม ปล่อย ดังเจ้าลิงหวงถั่ว