ธรรมโอวาท...ท่านพุทธทาส

การพัฒนาชีวิตของเรา...
ต้องดำเนินทั้งภายนอกด้วย...ภายในด้วย...
โดยไม่คำนึงถึงหรือละเลยสิ่งภายใน...

การพัฒนานั้นจะขาดความสมดุล...
แล้วในที่สุดก็จะไม่ประสบความสำเร็จ...
เราพึ่งพระรัตนตรัยตลอดชีวิตได้โดยไม่ต้องสงสัย

ที่พึ่งนอกจากนั้นเป็นที่พึ่งที่ทรยศ...
จะช่วยเราจริงๆไม่ได้...
แม้ว่าเราจะพึ่งมันได้เป็บางครั้งบางคราว...

แต่ว่าถึงที่สุดแล้ว...
มันก็จะหนีจากเรา...
มันจะพลัดพรากจากเราไป...

เพราะมันเป็นสังขารหมด...
เราจึงควรพยายามปฏิบัติเพื่อบรรลุสิ่งที่เรียกว่า
.....วิสังขาร.....

สิ่งที่อยู่เหนือความเกิด...
ความแก่...
ความเจ็บ...
ความตาย...ฯ

~ท่านพุทธทาสภิกขุ~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์