นั่งเหนือเมฆ...(ท่านพุทธทาสภิกขุ)

รู้สึกว่า..น่าดู..อยู่เหนือเมฆ
แสนวิเวก..สุขใจ..ดั่งในฝัน
เมื่อเมฆนอก..เมฆใน..ไม่พัวพัน
เป็นสุขครัน..สิ่งใด..ไม่มีปาน

นั่งเหนือเมฆ..แล้วบางคน..ยังก่นเศร้า
อะไรเล่า..ติดมา..ลองว่าขาน
หรือเงินทอง..ติดตัง..ทั้งการงาน
ก็ตามมา..รังควาญ..เป็นถ่านไฟ

เห็นไหมเล่า..เมฆนอก..ยังหลอกลวง
ถ้าใครล่วง..เลยได้..ก็ไม่ไหว
ยังไม่พ้น..ทุกข์ทน..หม่นหมองใจ
พ้นเมฆใน..จึงจะเอก..วิเวกจริง

ดูป่วยการ..ที่จะผ่าน..เพียงเมฆกาย
ไม่ทุกข์ทน..มากมาย..ดอกชายหญิง
ส่วนเมฆจิต..ปิดบัง..ควรชังชิง
ยิ่งกว่าลิง..หลอกเจ้า..ทำเราเพลีย

อันเมฆกาย..ที่จะกลาย..เป็นเมฆจิต
ก็เพราะความ..ขุ่นคิด..จนจิตเสีย
ถ้ารู้เท่า..ทัน-ทั่ว..ไม่งัวเงีย
หยุดนัวเนีย..ก็เย็นเหลือ..เหนือเมฆเอย ฯ

~ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์~