วางตัววางจิตอย่างไรในสถานการณ์ความขัดแย้งทางสังคม !!! (2)

• คำ ถ า ม

ถ้าเราวางเฉยไม่ยินดียินร้าย
ต่อเหตุการณ์ความขัดแย้งของสังคมไทยในปัจจุบัน
ไม่แสดงออกในทางใดทางหนึ่ง
เพื่อหาทางแก้ปัญหาให้กับสังคม
เป็นการเห็นแก่ตัวหรือไม่ ?

• คำ ต อ บ

ถ้าเราไม่สนใจ ไม่เอาใจใส่ หรือไม่ทำหน้าที่
อันนี้เป็นการเห็นแก่ตัว
ยินดียินร้าย เกิดขึ้นจากกิเลส อวิชชา ความโลภ โกรธ หลง

ไม่ให้ยินดียินร้ายนี้หมายถึง
ทำให้จิตใจเป็นกลางๆ ไม่มีอติหรือลำเอียง

คือลำเอียงเพราะรักใคร่กัน เรียก ฉันทาคติ
ลำเอียงเพราะไม่ชอบกัน เรียก โทสาคติ
ลำเอียงเพราะเขลา เรียก โมหาคติ
ลำเอียงเพราะกลัวเรียก ภยาคติ
ต้องขจัดสิ่งเหล่านี้ออกจากจิตใจ

เพราะจิตใจที่ดีมีเมตตา
ทำหน้าที่ให้สมบูรณ์ตามบทบาทหน้าที่ของเรา

แต่การเมตตาก็ต้องอาศัยปัญญาเหมือนกัน
ถ้าความเมตตาที่ปราศจากปัญญา
ก็เป็นสิ่งที่เป็นอันตราย

เช่น เรื่องชาวนากับงูเห่า
ชาวนาสงสารงูเห่าก็เข้าไปช่วยตนถูกงูกัดตาย
ใช้ไม่ได้เป็นการทำร้ายตนเอง

เราควรวางตัวอย่างไรในสถานการณ์ความขัดแย้ง
ตอบสั้นๆ ก็คือ ให้เราตั้งมั่นในศีล ๕
เมื่อเรารักษาศีล ๕ มั่นคงแล้ว
ศีลจะรักษาเราคุ้มครองเรา

นอกจากนี้ก็ให้มีสติปัญญาระมัดระวังตัว
ไม่ไปในสถานที่ “อโคจร”
คือไม่ไปในสถานที่ที่ไม่ควรไป
ไม่คบหากับบคคลที่ประพฤติตนไม่เหมาะสม เป็นต้น

(มีต่อ)



ลานธรรมจักร