รดน้ำเมล็ดพันธุ์แห่งความหวัง

ธรรมบรรยายโดย ภิกษุฟับเจือง แห่งหมู่บ้านพลัม

             เมื่อหลวงพี่บวช ตามแบบหมู่บ้านพลัมต้องเป็นสามเณรอย่างน้อย 3 ปี ขณะที่เป็นสามเณร หลวงพี่มีความสุขมาก และอยาก ยืดเวลาของการเป็นสามเณรมากขึ้นอย่างน้อย 7 ปี เพราะหลวงพี่คิดว่าเป็นสามเณรไม่ต้องสั่งให้ใครทำอะไร มีแต่คนสั่ง ให้เราทำ รู้สึกปฏิบัติง่ายและมีความสุขที่เป็นเช่นนั้น หลวงพี่ก็วางแผนคุยกับพี่น้องในครอบครัวประมาณ 18 คน ให้เขายอม สนับสนุนให้หลวงพี่เป็นเณรต่ออีก 4 ปี เมื่อเวลาที่ต้องส่องแสงธรรมเพื่อจะเตรียมตัวบวชพระ ปรากฎว่าไม่มีใครสนับสนุน ให้หลวงพี่เป็นสามเณร หลวงพี่เลยต้องยอมรับซึ่งก็ไม่ทำให้หลวงพี่ต้องเป็นทุกข์เลย เป็นสามเณรมีความสุข เมื่อเป็นพระ ก็ไม่ทำให้หลวงพี่สูญเสียความสุขไปเช่นเดียวกัน ดังนั้นปัจจุบันจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด

การวางแผนเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้งานและสิ่งที่ต้องการกระทำเป็นไปได้อย่างราบรื่น ความคาดหวังย่อมปรากฎเมื่อมีการ วางแผน แต่เมื่อเราเรียนรู้ และปฏิบัติที่จะดำรงสติอยู่ในปัจจุบันขณะ ไม่ว่าจะเป็นการเดิน การนั่ง การแปรงฟัน การทำงาน อย่างมีสติ ฯลฯ

เราจะรู้ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นกับชีวิตของเราอย่างชัดเจน ทั้งคำพูด การกระทำ และความคิด เมื่อเราสามารถ ดำรงสติอยู่ในปัจจุบันอย่างมีความสุข อนาคตกับปัจจุบันก็คือสิ่งเดียวกัน และอนาคตก็จะเป็นสิ่งที่งดงาม โดยที่เราไม่ต้อง คาดหวัง เพราะเมื่ออนาคตมาถึง เวลานั้นก็คือเวลาปัจจุบัน และเมื่อเรารู้วิธีที่จะดำรงอย่างมีสติอยู่ตรงนั้น เมื่อเกิดอะไรขึ้น เราจะเห็นวิธีการจัดการอย่างถูกต้อง และที่สำคัญคือ มันไม่ทำให้เราต้องเป็นทุกข์กับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อไม่ได้เป็นอย่างที่เรา วางแผนไว้ เราก็รู้จักปล่อยวางเพราะทุกอย่างขึ้นอยูู่กับเงื่อนไขและเหตุปัจจัยที่เกี่ยวข้อง เมื่อเราปฏิบัติได้เช่นนี้ อนาคต และการวางแผนจึงเป็นสิ่งที่สวยงามในทุกปัจจุบัน





ที่มา thaiplumvillage.org