ฆ่าอะไรหนอจึงอยู่เป็นสุข

เทวดานั้น ยืน ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่งแล้ว 
ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคด้วยคาถาว่า

ฆ่าอะไรหนอจึงอยู่เป็นสุข
 ฆ่าอะไรหนอจึงไม่เศร้าโศก 
ข้าแต่พระโคดม พระองค์ชอบฆ่าอะไรซึ่งเป็นธรรมอันเดียว ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า 

ฆ่าความโกรธเสียได้จึงอยู่เป็นสุข 
ฆ่าความโกรธเสียจึงไม่เศร้าโศก แน่ะเทวดา 
พระอริยเจ้าทั้งหลาย สรรเสริญการฆ่าความโกรธ 
ซึ่งมีรากเป็นพิษ มียอดหวาน 
เพราะฆ่าความโกรธนั้นเสียแล้วย่อมไม่เศร้าโศก ฯ