การระลึกถึงผลทาน

บุญนั้นไม่ได้เกิดขึ้นเองนอกจากเราจะทำบางคนคิดว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นเองเพียงแต่เราคอยเวลาสิ่งนั้นก้คงจะมาถึงความเป็นจริงบุญคอยเวลาไม่ได้

การระลึกถึงผลทานการระลึกถึงผลทาน


                   แต่เราต้องทำขึ้นจะเป็นวิธีใดก้ดีเราจะต้องทำให้เกิดขึ้นจากใจของเรานี่เรายังไม่มีอะไร เรายังไม่มีทาน ยังไม่เคยนึกถึงผลทานที่เราทำไว้ การที่เราไม่ได้นึกถึงผลทานที่ทำไว้นั้นแสดงว่าเราไม่มีทาน เมือ่นึกถึงแล้วก้มีผลทานเกิดขึ้นในใจเร นึกว่าเราได้ทำความดีไว้ เสียสละเอื้อเฟื้อเกื้อกูลไว้มากมาย

                การระลึกถึงผลทานนั้นทำให้เราสบายใจ เมื่อทำแล้วจะนึกเมื่อไรก็นึกได้ทุกเวลา จะกินจะเกิดจะนั่งจะนอนก็นึกได้เพราะมันมีอยู่ในใจเรา แต่ถ้าหากว่าไม่ได้ทำเราจะนึกอย่างไรมันก็ไม่เกิดขึ้น มันนึกไม่ถึงมันนึกไม่ออกเพราะเราไม่ได้ทำไว้ในใจเรา
                  
                ศีลก็เช่นเดียวกัน ถ้าเราไม่เคยรักษาศีล ๕ ไม่เคยรักษาศีล ๘ เราไม่เคยทำไว้แต่อดีต จะนึกเมื่อไรก็นึกไม่ออกว่าเราเคยทำอะไรไว้ มันก็ไม่เกิดความสบายใจ ไม่เกิดความสุจใจเพราะนึกไม่ออก จะกินจะเดินจะนั่งจะนอนหรือจะอยู่ที่ใดก็นึกถึงทานนึกถึงศีลเราได้นึกเมื่อใดก็รู้ว่าเรารักษาศีลไว้กี่วัน รักษาศีลกี่ข้อ ศีล ๕ ก็ดี ศีล ๘ ก็ดี รักษาไว้กี่พรรษากี่อุโบสถ

ขอบคุณข้อมูลจาก ธรรมะสอนใจ, ว.วชิรเมธี

เครดิต :
 

ข่าวดารา ข่าวในกระแส บน Facebook อัพเดตไว เร็วทันใจ คลิกที่นี่!!
กระทู้เด็ดน่าแชร์